راڳ سماع جي ابتدا

راڳ سماع جي ابتدا

سماع جو سلسلو ته شاهه ڪريم جي درگاه کان ئي شروع ٿيو جو فقير ڪريمي روايتن مطابق رات جي وقت ۽ سياري جي راتين ۾ مچ جي چوڌاري ويهي سماع ڪندا هئا. پر ساز سان راڳ جو باقاعدي سلسلو شاهه لطيف شروع ڪيو. شروع ۾ پاڻ سان فقيرن جي ٽولي کڻندا هئا ۽ اڪثر نماز ۽ ذڪر کان پوءِ راڳ سماع ڪند هئا. شاهه حبيب جي وفات کان پوءِ جڏهن فقيرن جون جايون ڀٽ تي ٺهي چڪيون، ۽ هو ڀٽ جا مستقل ڀاتي ٿيا، ان کان پوءِ ڪجهه مهينن اندر شاهه سائينءَ پنهنجن فقيرن کي هدايت ڪئي ته هو هر ماهه پهرين سومر ۽ حج جي ڏينهن راڳ سماع جي محفل رچائين. ڀٽ تي چوڌاري پاڻيءَ سبب مڇر تمام گهڻا هئا. هڪ روايت آهي ته فقيرن هتي مڇرن جي شڪايت ڪئي هئي ته اهي رات جو ننڊ ڪرڻ نه ٿا ڏين. سو، ”راڳائي فقيرن مان گهڻن کي واري جو تپ ٿي پيو. جڏهن مونجهه ۽ پيڙا کان پريشان ٿيا ته شڪايت ڪيائون، تڏهن شاهه صاحب کين ارشاد فرمايو ’هر جمعي جي رات سندم والد بزرگوار (شاهه حبيب) جي درگاهه تي لطيفي ساز وڄايو ۽ راڳ ڳايو!‘ فقيرن ان تي عمل ڪيو ۽ چڱا ڀلا ٿي ويا ـ هو پهر رات کان پوءِ راڳ شروع ڪندا هئا“ (مقدمو سوانح لطيف، شاهه جو ڪلام، ڊاڪٽر بلوچ) اها روايت لطائف لطيفي ۾ به درج آهي. ان ريت اسان اهو به چئي سگهون ٿا ته ڀٽ شاهه تي راڳ جو ادارو 1144 هه (1731 ـ1732ع ) کان شروع ٿيو جيڪو اڄ تائين جاري آهي ۽ هاڻي ان اداري کي قائم ٿئي 283 (اسلامي ڪئلنڊر موجب 292) سالن کان مٿي عرصو ٿي چڪو آهي.