انساني حق: اڱڻ تي ٽٽل رانديڪو

هو؟ ڇا دنيا اهڙا جلوس ۽ ميريٿن ڊوڙن نہ ٿينديون آهن؟ ڄام ساقيءَ ڇا ڪيو؟ (شايد) ڪنھن ٿري ميگهواڙ جي ڏکن ۾ شريڪ ٿيو. ان ۾ ارباب اختيار کي تڪليف ڇو ٿي! عمرڪوٽ جي ڀرپاسي مان اهڙن پراسرار اغوائن ۽ موتن جون خبرون اخبارن ۾ اينديون رهنديون آهن، خدا ڄاڻي تہ ان ۾ ڪھڙو راز آهي!

۽ محمد علي شاھہ ڇا ڪيو؟ سنڌ جي پاڻين ۾ موجوده مڇيءَ تي مقامي مهاڻن جو سڌو حق مڃائڻ جي ڳالھہ عين انساني حقن مطابق آهي. ان سوال تي انھن زور آورن کي ڪھڙي تڪليف آهي جن جو ڪم مڇيءَ سان آهي ئي ڪو نہ! ويڙھہ خراب ڳالھہ آهي پر سوال اهو آهي تہ ويڙھہ مسلط ڪير ٿو ڪري؟ ۽ مزاحمتي ويڙھہ ڪير ٿو ڪري؟ اڳرائي خراب آهي، مزاحمت مجبوري هوندي آهي. پنھنجي مٿان پير پوڻ تي ماڪوڙي بہ هاٿيءَ کي چڪ وجهندي آهي. پر منھنجو سوال وري بہ اهو آهي تہ ڇا مجبور طبقن پاڻ ۾ ويھي مزاحمت جي ڪا عمل جوڳي ۽ فطرت مطابق حڪمت عملي ٺاهي آهي؟

جڏهن زمين تي ڊائنو سار حڪومت ڪندا هئا تڏهن ننڍڙي مخلوق جو جيئڻ حرام هو. انھن بلائن جي راڄ ۾ پتڪڙن ساهوارن پاڻ کي انھن بلائن جي نظر کان ٽاري رکيو ۽ جيئڻ لاءِ ويڙھہ يا مرڻ ۽ مارڻ جي حڪمت عملي اختيار ڪرڻ بدران پاڻ کي ڪنھن نہ ڪنھن ريت زندھہ رکڻ جو جتن ڪيو. نيٺ، ڊائنوسارن جو راڄ پورو ٿيو ۽ اسان ڏسون ٿا تہ هاڻي ڌرتيءَ تي ڪمزور ۽ ننڍڙين مخلوقن جا نسل سلامت آهن. هر ڪو پنھنجي انداز سان جيئڻ جو جتن ڪندو آهي. اهو ئي فطرت جو اصول آهي.