ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-11-04
داخلا نمبر 919
عنوان جانڊهه
شاخ منڇر گورک گاج دنيا
پڙهيو ويو 1221
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
جانڊهه
جانڊهه اَن پيهڻ جي ڪجهه وڏي چَڪي ٿئي ٿي جيڪا اوائلي طرز جي هڪ ڪَل آهي ۽ گهاڻي يا نار کان به سادي طرز جي آهي. ان ۾ ڪو جانور خاص ڪري گڏهه ٻڌبو آهي، جيڪو چَڪي پيو ڦيرائيندو آهي. گڏهه جون اکيون ٻڌي ڇڏيندا آهن، انڪري اهو ڪلاڪ ٻه بنا بيهڻ جي هلندو رهندو آهي. هن اوائلي ڪَل ۾ گڏهه ’پاڃاريءَ‘ سان ٻڌل هوندو آهي، پاڃاريءَ جي ٻئي ڇيڙي تي ڪِلو لڳل ٿئي ٿو. ڪِلو ’ڳاڌيءَ‘ جي هڪ ڇيڙي تي ٿئي ٿو ۽ ٻئي ڇيڙي تي ’سينهور‘. ڳاڌيءَ تي ’بار‘ رکيو ويندو آهي ته جيئن ڳاڌي پنهنجي سرشتي ۾ مضبوط هجي (قطب لڳ ٽن تارن کي به ڳاڌي چئبو آهي). ڳاڌيءَ جي وچ تي هڪ ڪِلَ ۽ اُکري ٿئي ٿي، جنهن کي ’ٽوڀرو ‘ چوندا آهن. اِن ۾ ڪڻڪ وجهندا آهن جيڪا هوريان هوريان سوراخ جي ذريعي جنڊ ۾ وڃي ٿي، جتان جنڊ جي ٻن پاٽن مان پيهجي ’ماٽِ‘ ۾ اچي ٿي. پيٺل اٽو ماٽِ مان اوڍاريو وڃي ٿو ۽ ضرورت جيترو ڳوهي روٽ يا ماني پچائي وڃي ٿي. ماٽ مٽيءَ جي ٺهيل ٿئي ٿي. جيڪڏهن گڏهه طاقتور آهي ته جانڊهه ۾ هڪ ڪلاڪ دوران فقط هڪ ڪلو اٽو پيهي سگهندو ، نه ته اڌ ڪلو يا ٽي پاءَ مس ڪڍندو.