جج صاحب مظلوم انسانيت لاءِ وڙهي سگهن ٿا؟

�ن خودڪشيءَ جي ڪوشش ڪئي جن مان 2100 ماڻهن کي بچايو ويو. پنجاب ۾ تہ رڳو 225 ماڻهن ”ڪامياب“ خودڪشي ڪئي. هن لاڙي ۾ 18 کان 26 سالن جي عمر جا نوجوان وڌيڪ آهن پر اڌڙوٽ عمر جي ماڻهن جو تعداد بہ گهٽ نہ آهي. 35 سالن کان مٿي عمر وارا شخص ننڊ جون گوريون ۽ زهريلي دوا پي پنھنجو انت آڻين ٿا. معاشرو جيترو ترقي ڪيل آهي. اتي هي لاڙو گهٽ آهي. اڃا بہ اونہي تحقيق مان پڌرو آهي تہ خودڪشيءَ ڪندڙن مان 65 سيڪڙو ماڻهو ڊپريشن سبب آپگهات ڪن ٿا. هاڻي اچو ان سوال تي تہ ڊپريشن ڪھڙا آهن؟ سماجي تڪليفون، بيروزگاري، بيماري، مهانگائي، جذباتي واسطن سبب ڏک، ناڪام شاديون، ڏاج، آدرشن جو ٽٽڻ، عزت نفس جو مجروح ٿيڻ! ڏٺو وڃي تہ هي سڀ واقعا ڊپريشن جو 65 سيڪڙو نہ پر 100 سيڪڙو بيھن ٿا.

قانون جي ماهرن جو چوڻ آهي تہ جنھن سماج ۾ سزا ۽ جزا جو عمل ختم ٿي وڃي ٿو تہ مجرم سزا، انصاف، قانون ۽ عدالت جي گرفت کان بچي وڃي ٿو ۽ رياستي حفاظتي ادارا مظلوم بدران ظالم جو ساٿ ڏين ٿا ۽ ڪرپشن وڌائڻ بلڪه ان جو سرچشمو ٿي وڃڻ جو سبب ٿين ٿا، ان معاشري ۾ ڪنھن شريف، قانون جو احترام ڪندڙ، غير منظم، بي پھچ، غريب ۽ عزت نفس رکندڙ ماڻهوءَ لاءِ آپگهات کان سواءِ ڪو ٻيو رستو نٿو بچي. ان ريت هو ٻئي کي تڪليف ڏيڻ ۽ قتل ڪرڻ بدران پاڻ کي تڪليف ۽ موت ڏيڻ بھتر سمجهي ٿو. ڇا عدالت واقعي آپگهات جا سبب ختم ڪرائي سگهي ٿي؟