ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-11-04
داخلا نمبر 972
عنوان جڏهن گورک جو رستو کليو ....
شاخ منڇر گورک گاج دنيا
پڙهيو ويو 1225
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
ال مسئلو اهو هو ته گورک تي ڪيئن پهچجي؟ گورک چوٽي نه ٿي، ڪي ٽـُو چوٽي ٿي! انگريزن 1860ع ۾ هي ماڳ هِل اسٽيشن لاءِ چونڊيو هو پر اهو 1996ع ۾ يعني 136 سالن کان پوءِ ممڪن ٿيو ته هن چوٽيءَ تي جيپ جي ذريعي پهچي سگهجي. پاڪستاني فوج جي برگيڊيئر ياسوب علي ڊوگر جون ڪوششون به 1992ع ڌاري ناڪام ٿي ويون هيون جنهن جي نالي سان ’ڊوگر چوڪ‘ کيرٿر جي پٺيءَ تي (اوچائي 3000 فٽ)، ان هنڌ آهي، جتان بلوچستان مان گورک لاءِ اچي سگهجي ٿو. ڊوگر چوڪ ماڳ جو مقامي ’جنگو ٺوٺ‘ آهي ۽ مقامي ماڻهو ان کي ڊوگر چوڪ بدران ’جنگو ٺوٺ‘ چوڻ ئي پسند ڪن ٿا. کين ڊوگر جي نالي کان چڙ آهي، شايد ان ڪري ته ڊوگر پنجاب سان تعلق رکندڙ فوجي هو. برگيڊيئر ڊوگر بهرحال، سنڌ ۽ بلوچستان حڪومتن جي معمولي سهڪار جي باوجود جنگو ٺوٺ کان ڦوسي لڪ تائين رستو ٺاهيو ۽ پوءِ فنڊن جي کوٽ سبب ڪم اڌ ۾ رهجي ويو. ’جنگو ‘ اهو ساڳيو ڪردار آهي جنهن بلهي کوسي سان جنگ ڪئي هئي. ’بلهي جون بُٺيون‘ جهانگارن کان اڳتي ڪائيءَ کان ٿورو اورتي آهن.
هي رستو جيئن تيئن اڳتي وڌي وڃي ها پر جابلو لَڪن جون اڀيون ڪنڌيون ۽ خاص ڪري آخري ويهارو کن ڪلوميٽر رستو ڪڍڻ لاءِ بارود جي ضرورت هئي. هيءَ اهڙي اوچائي هئي جتي کيرٿر جون ٻئي لاهيون اڀڪپريون هيون ۽ پٿر سخت هو. نيٺ جڏهن SDA اهو ڪم هٿ ۾ کنيو تڏهن ان ٽُڪري ۾ بارود جي مدد سان کيرٿر جي الهندي پاسي (جيڪا بلوچستان جي حد آهي) رستو ٽُڪيو ويو. يقيناََ، گَري جبل کان گورک تائين سڄو رستو تمام ڏکيو آهي. سيوهڻ مان گورک ڏانهن رات جي سفر جي شروعات مهل بشير انصاري ورجائي ورجائي چئي رهيو هو، ”هي رستو خطرناڪ نه، البت تمام ڏکيو آهي.“ جن ماڻهن ڪڏهن جبلن ۾ سفر نه ڪيو آهي، انهن کي هي رستو ڊيڄاري سگهي ٿو.