ابڙو اڪيڊمي Abro Academyابڙو اڪيڊمي Abro Academy

دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون : (ابڙو اڪيڊمي)

2020-11-05
داخلا نمبر 1010
عنوان دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1139
داخلا جو حوالو:

هن داخلا لاءِ تاريخ جا حوالا موجود نه آهن

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون جا بنياد
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي / بدر ابڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون - مان نڪتل ٻيون شاخون-

دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون


شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
ٽوٽل صفحا2
موجودہ صفحو0
اڳلو صفحو-0--1-گذريل صفحو

28 آگسٽ 1995ع
دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون

حڪومت اڃا تائين ان سوال جو جواب نه ڏنو آهي ته شهري ان مهل ڇا ڪن جڏهن ڪي وردي پوش دروازا کڙڪائي گهرن مان عام شهرين کي گرفتار ڪن؟ صدر پاڪستان واضح طور ٻڌائي چڪو هو ته دهشتگرد هاڻي ورديون پائي دهشتگردي ڪندا ۽ پوءِ ايئن ئي ٿيو. نه رڳو ٿيو پر ڪيئي ڀيرا نوٽ ڪيو ويو ته ايئن ٿيو آهي. جيڪڏهن مرندڙ ماڻهوءَ جو روح شاهدي ڏئي سگهي ها ته هن مهل تائين ملندڙ ٻورين ۾ بند لاشن جا روح شايد اهو ئي ٻڌائين ها ته کين وردي پوش دهشتگردن هٿان يا هتان گرفتار ڪيو ۽ پوءِ اکين تي پٽي ٻڌي فلاڻي هنڌ تشدد ڪري گولي هڻي ماري ڇڏيو ۽ پوءِ هن ريت لاش اڇلايو.
آڌي ويل، جڏهن ٿڪل ٽٽل انسان سڪون جي گهري ننڊ ڪرڻ جو هق استعمال ڪندا آهن، ان وقت وردي پوش دهشتگرد ڊيٿ آرمي بڻجي دروازو کڙڪائي اندر گهڙن ٿا ۽ ڪائنات اونداهي ڪري هليا وڃن ٿا. ڪالهه جڏهن سنڌي ماڻهن کي سندن گهرن مان دروازو کڙڪائي گرفتار ڪري ماريو ويو ته ان وقت ”وردي پوش دهشتگردن“ جو اطلاع هڪ چوڪيدار ڏٺو. اڄ موسيٰ ڪالونيءَ ۾ جڏهن اٺن لاشن هيٺان دٻجي ويل ٻه ڄڻا زندهه بچي ويا ته انهن شاهدي ڏني ته کين وردي پوشن يا ايجنسين جي نالي ۾ گرفتار ڪيو ويو هو. جيئن ته ڪو به روح شاهدي نه ڏيندو آهي، ان ڪري هنن بچي ويل خوش قسمت انسانن جي شاهديءَ تي سرڪار جي ننڊ ان سوال تي ڦٽي پوڻ گهرجي ته هاڻي ماڻهو پاڻ کي وردي پوش دهشتگردن کان ڪيئن بچائين؟ خدا ڄاڻي ته هن مهل تائين ڪيترا بيگناهه ماڻهو وردي پوشن کان دوکو کائي قبرستانن ۾ پورجي ويا آهن.
12 دهشتگرد ڪي رواجي لوفر ڪو نه هئا، هو پڪا نساني باز هئا، سندن هڪ گولي نه گٿي. هنن ٻه اڍائي ڪلاڪ علائقي ۾ اطمينان سان گرفتاريون ڪري، اغوا ڪيل ماڻهن کي هڪ ڪوارٽر ۾ جمع ڪيو، ڪلمو پڙهڻ لاءِ چيو ۽ گوليون وسائڻ شروع ڪيون. هنن وٽ ڪلاشنڪوفون ۽ ٽي ٽي پستول هئا ۽ پوءِ جڏهن هو ماڻهن کي ڦٿڪندو ڇڏي نڪري ويا ته بدقسمت ماڻهن جي اکين تي ٻڌل پٽيون ڦٿڪڻ دوران لهي اچي گلي ۾ پيون.
هي بي موت مئل ماڻهو مانسهره جا هئا ۽ ان سان گڏ ڪراچيءَ کان پنجاب ۽ سرحد پهتل لاشن جو تعداد 50 ٿي ويو آهي. ان کان اڳ بي موت ماريل ماڻهو گڏاپ، جيڪب آباد ۽ سنڌ جي ٻين ٻهراڙين جا هئا. ڪراچي تي حق جي ڳالهه ڪندڙ اهي شيطاني ذهن جن 50 سال اڳ هيءِ زمين خواب ۾ به ڪو نه ڏٺي هئي، اڄ ريموٽ ڪنٽرول تي انهن کان ڪراچي ڇڏائڻ جون هدايتون ڏيئي ۽ عمل ڪري رهيا آهن. جيڪي سنڌو ماٿريءَ جا تاريخي وارث آهن. دهشتگرد ڪالهه تائين لوڪل سياسي مارڪيٽ جي کپت لاءِ لاش ڪيرائيندا هئا ۽ هاڻي ملڪ جي ٻين حصن ڏانهن سپلاءِ شروع ڪئي اٿن.
حيرت ته انهن تي آهي، جيڪي اڃا تائين اهو سمجهن ٿا ته هيءَ محض پيپلز پارٽيءَ جي خلاف ايم ڪيو ايم جي جنگ آهي. هر اهو سياسي گروهه جيڪو سمجهي ٿو ته هيءَ مار ڌاڙ ايم ڪيو ايم ۽ حڪومت جي ٺاهه سان ختم ٿي ويندي، عجيب غلط فهميءَ ۾ ڦاٿل آهي فرض ڪريو ته حڪومت هٿيار ڦٽا ڪري ڇڏي ٿي ۽ ايم ڪيو ايم جا هڙئي مطالبا پورا ڪري ٿي، سواءِ ڪراچي صوبي جي، ته ڇا امن ٿي ويندو؟ هر گز هر گز نه، امن لفظ تڏهن ٿيندو جڏهن ڪراچي ”هٿيارن کان خالي خطو“ بڻبو. هٿيار هوندو ئي هلڻ لاءِ آهي، جيستائين موجود هوندو ان وقت تائين هلندو رهندو ۽ لاش ڪرندا رهندا. ٻئي پاسي اهو سمجهڻ ته ايم ڪيو ايم ڪراچي صوبي تان هٿ کڻي ويندي، اها به هڪ وڏي غلط فهمي آهي. هي مطالبو ڪو سال ڏيڍ اڳ ڪو نه ٿيو آهي. 1983ع ۾ جڏهن ايم آر ڊي تحريڪ هلي رهي هئي، تڏهن به ڪراچي صوبي جو مطالبو ڪيو ويو هو. ان کان به ڏهه سال اڳ جڏهن سنڌي ٻوليءَ کي سرڪاري درجو ڏيڻ جو قانون پاس ٿيو هو، تڏهن به ساڳي ٻولي ڳالهائي وئي هئي. ڪراچي ۾ ٽن سالن کان جاري دهشتگردي هاڻي تجويز ڪرڻ لڳي آهي ته هيءَ دهشتگردي ”خود بخود“ ۽ ”وقتي“ نه آهي ۽ نه وري اهو ته دهشتگرد ڳالهين ۾ سنجيده آهن، جڏهن سنجيدگي هوندي آهي تڏهن معاملا پاڻ حل ٿيڻ لڳندا اهن، جيڪڏهن نيت ئي نه هجي ته پوءِ ڳالهه کتندي ئي ناهي. هيءَ ته راند ئي ڪا ٻي آهي.
اها به اصولي ڳالهه آهي ته دهشتگردن سان ڪهڙيون ڳالهيون؟ پر ڳالهه جڏهن انساني زندگين تائين وڃي پهچي ته پوءِ انسانن کان مٿي زمين تي ڪا ٻي شئي ته ڪونهي! ڪڏهن ڪڏهن يرغمال ٿيل امن کي ڇڏائڻ لاءِ دهشتگردن سان ڳالهيون ڪرڻ ضروري به ٿي پونديون آهن. ڳالهيون ضرور هئڻ گهرجن، آخري دم تائين هلڻ گهرجن پر ڪراچي لاءِ ”هٿيارن کان آجو علائقو“ هجڻ جو سرٽيفڪيٽ جاري ٿيڻ تائين هٿياربندن سان ڪا به رعايت نه ٿيڻ گهرجي.
ميڊيا تان غلط پرچار سبب سڄو پاڪستان ايئن پيو سمجهي ته سنڌ جا جاگيردار ۽ سنڌو ديشي ”مهاجرن“ سان ظلم ڪري رهيا آهن. ان ڪري جڏهن دهشتگردن سنڌين جا لاش سنڌ جي ٻهراڙين ڏانهن موڪلڻ شروع ڪيا ته ان کي ”فطري رد عمل“ قرار ڏنو ويو ميان نواز شريف ايم ڪيو ايم جو ٻانهن ٻيلي ٿي بيهي رهيو، جماعت اسلامي اکيون پوري به ڇڏيون ۽ خان ولي خان تماشو ڏسندو رهيو. پيپلز پارٽيءَ جي دور ۾ پڪو قلعو آپريشن ٿيو ته ڪا ٻي غيبات ڌرتيءَ تي لهي آئي آهي ۽ اهو سڀ ڪجهه کڻي هلي وئي، جيڪو آپريشن دوران قلعي جي گهرن مان نڪتو هو.
هاڻي نواز شريف ۽ ولي خان ڇا ٿا چون جڏهن دهشتگردن ڪراچيءَ مان پنجاب ۽ سرحد لاءِ لاش موڪلڻ شروع ڪيا آهن؟ دهشتگرد ڪراچيءَ تي قبضي ۾ ٻيو ڪنهن کي به دعويدار ڏسڻ نٿا گهرن. ڪنهن کي به نه. سنڌي، پنجابي، بلوچ ۽ پشتون ته ڇڏيو، هو جماعت اسلامي، جميعت علماءِ اسلام ۽ جميعت علماءِ پاڪستان کي به فاصلي تي رکن ٿا. پوليس ۽ فوج جي دعويداريءَ کي ته اڳ ئي چئلينج ڪيو ويٺا آهن.
ميان نواز شريف ۽ ولي خان خبر ناهي ته ڪهڙي غلط فهميءَ ۾ آهن جو پيپلز پارٽيءَ جي دشمنيءَ ۾ سندن نظر ايتري خراب ٿي پئي آهي، جو جيڪي ڪجهه اکين آڏو آهي، کين اهو به نظر نٿو اچي. نواز شريف ۽ سندس پارٽيءَ وارا مڊ ٽرم چونڊن جو مطالبو ته ڪن ٿا پر اها ڳالهه پيپلز پارٽي، مسلم ليگ ۽ عوامي نيشنل پارٽيءَ سميت سڀني قوم پرست ۽ مذهبي جماعتن کي به سمجهڻ گهرجي ته ڪراچيءَ جي مسئلي جو حل نه مڊٽرم چونڊن ۾ آهي ۽ نه وري دهشتگردن کي مظلوم سڏڻ ۾ .
پيپلز پارٽيءَ کي مجبوري وچان ايم ڪيو ايم سان ڳالهيون ڪرڻيون پيون آهن ڇاڪاڻ جو حڪومت تي چئني پاسن کان دٻاءُ وڌو ويو آهي. حڪومت جي غلطي اها آهي ته ان نواز شريف ۽ سندس اتحادين سان ڪراچيءَ جي امن لاءِ سهڪار تي نه ڳالهايو آهي ۽ نواز شريف جي اٻهرائي اها آهي ته هن ڪراچيءَ جي امن لاءِ پنهنجو ڪردار ادا ڪرڻ بدران دهشتگردن سان قربت وڌائڻ جي ڪوشش ڪئي آهي. اڃا به وقت نه ويو آهي. پيپلز پارٽيءَ کي مسلم ليگ، عوامي نيشنل پارٽي، سمورين مذهبي پارٽين ۽ سنڌ جي سمورين سياسي طاقتن کي دهشتگرديءَ خلاف هڪ پليٽ فارم تي آڻڻ گهرجي. هڪ ڀيرو ڪراچي هٿيارن کان آزاد علائقو بڻجي وڃي، ان کانپوءِ ڀلي ويهي مڊٽر




ٽوٽل صفحا2
موجودہ صفحو0
اڳيون صفحو-0--1-گذريل صفحو

دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون ھنن داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي - موضوع جون ٻيون داخلائون-
جيڪڏهن تون به پاڪستان ۽ مان به پاڪستان!
هاڻي يا وري ڪڏهن به نه
آپريشن لاءِ خون جو ٻليدان ضروري هو؟
سرڪار! عوام لاءِ هاڻي ڇا حڪم آهي؟
حيدرآباد: دهشتگرد ناڪام نه ٿيا آهن
محبتن جا ٻج پوکيندڙ – جي ايم مهڪري
لياري ۽ ملير ڊيولپمينٽ اٿارٽيز
سياسي اتحادين جي امپورٽ جو سلسلو
ڪراچي پئڪيج يا ڪجهه ٻيو؟
پريس جي خلاف روايتي اڳرائي
آپگهات ڪندڙ قديم آثار ۽ هڪ مئل گهوڙو
سرڪاري دستاويزن تائين عوام جي پهچ
پنهنجي ئي خول ۾ بند ڪراچي سياست
دهشتگرديءَ واري هڙتال ۽ ”دهشتزدهه“ عوام
صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران
ڌاڙيلن لاءِ به هڪ ”نصيرالله بابر“ گهرجي
استادن ۽ ڪلارڪن جي هڙتال
سنڌ جي برپٽن لاءِ پاڻيءَ جو خواب
غير قانوني پرڏيهين جي سڃاڻپ ڏکي ناهي
اسڪول في لاءِ اسڪول ۾ پِنايل ٻار
دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون
دهشتگرد، ايجنسيون ۽ سنڌ
پاڪستان: دنيا ۾ ٽيون نمبر رشوتي ملڪ
دهشتگردن جي موت تي ماتم
مقدس رشتا ته بارود ۾ نه ٻاريو!
ملازمتن تان برطرفين جو مامرو
پاڻيءَ جو مسئلو: پنجاب ۽ هندستان جو هڪجهڙو رويو
جنگ بنديءَ جي بدلي ۾ اقتدار جي آڇ
وچ مدي واريون چونڊون ۽ جناتي چُرپُر
اخباري ڪاغذ جو بحران
سنڌي ٻوليءَ جو بااختيار ادارو جنگي بنيادن تي ڪم جي ضرورت
هڪ جيل ۾ بک هڙتال، ٻئي ۾ شاهي دعوت
ڳالهه جڏهن پاڻ تي آئي......
پيپلز پارٽيءَ جو وڻ ۽ وڻ ويڙهيون
ڪوڙ کي پير نه سهي، پَرَ ته آهن!
ايم ڪيو ايم جي ڪا به هڙتال ڪامياب نه ٿي آهي
سنڌ جو وڪيل برطانيا ۾
گهاتوئڙن جي نِڙيءَ ۾ ڦاٿل دانهن
.... خطرو اڃا موجود آهي
پنجاب جو سياسي بحران
افغانستان ۾ پاڪستاني سفارتخاني جي تباهي
ڪرپشن جي ڪينسر ۾ وڪوڙيل صحت کاتو
سيڙپ ڪمپنين ۾ ڦاٿل رقمون ملي سگهن ٿيون
بيجنگ ڪانفرنس تي مهربانن جي چڙ
جوکم کانسواءِ ڪا ٻي واٽ نه هئي
معاشي ون يونٽ ڏانهن وڌندڙ وکون
محمود غزنوي سومناٿ ۾ ڇا پيو ڪري؟
رينجرز هٿان برمي ۽ بنگالي ملاحن جي سرپرستي
ڪوڙ ۽ منظم پرچار جو ٽوڙ ڇاهي؟
اقليت جي مٺ ۾ اڪثريت
رت جا نشان ڌوئڻ لاءِ ڪيئي برساتون گهرجن
سچ ضرور ڳالهايو پر زور سان
سفيرن خلاف اڳرائيءَ بابت لنڊن مان آڪاش واڻي
طالبان راڄ ۾ ڇوڪرين جا اسڪول بند
انتظاميا کان مايوس 200 ڳوٺاڻن جي لڏ پلاڻ
سنڌي ميڊيم اسڪول ڪنهن ڳڙڪايا؟
هڪ دهشتگرد ”هيرو“ جو بُت
ڇا ڪالاباغ ڊيم جي اڏاوت جاري آهي؟
آزاد رهڻ جو حق ڦري نٿو سگهجي؟
ڪابل سان ناتن جو نئون مرحلو
پر ”اونداهي ۾ فرار“ جو ڇا ٿيندو؟
ڊيلٽا: شڪاري ٻار جي مٺ ۾ جهرڪي
ڳالهين جي نائين دور کانپوءِ به.....
ڏکئي وقت ۾ پراڻن ساٿين جي سار
برائون ترميم
هندي اسٽائل فساد ۽ ايم ڪيو ايم
”ڇا پنجاب کي ويٽو پاور حاصل آهي؟“
ڪراچيءَ جي سنڌين جو اعتماد نه لوڏيو
قتلام ڪندڙ ڪارخاني کي رعايت ڏيئي نٿي سگهجي
غير قانوني غير ملڪي ۽ ووٽر لسٽن جو مرحلو
سرڪار! ”غريبن لاءِ بينڪاريءَ“ تي سوچيو
گرينڊ الائنس جون تياريون
ايم ڪيو ايم پاران گهرو لڙائيءَ جي ڌمڪي
وڏو وزير پنهنجي حڪم تي عمل ڪرائي سگهندو؟
گهرو لڙائيءَ ڏانهن پهرين وک؟
ٿر ۾ ڏڪار ۽ نمائنده نانگ
پاڪستان جي ثقافتي پاليسي
انسٽيٽيوٽ..... پر ڪنهن جي لاءِ؟
ولي، الطاف ۽ نواز اتحاد عمل
پهرين آڪٽوبر 1988ع کان پهرين آڪٽوبر 1995ع تائين
ڪور ڪمانڊرن جي اجلاس ۾ الطاف حسين کي جواب
سنڌ بابت مولانا فضل الرحمان جو موقف
خوني پرولي ڪڏهن ڀڄندي؟
... ۽ هاڻي سنڌوءَ ۾ سم جو پاڻي
پوليس: هڪ مافيا
ٺٽو – جتي پورهيتن پيٽ سان پٿر ٻڌا
پور بندر ۾ ڦاٿل پاڪستاني
بينڪاريءَ جو ڏيوالو نڪرندو؟
جهاز اغوا ڪرڻ جي ڪوشش
غير قانوني پرڏيهي خلاف وٺ پڪڙ ۽ پاسپورٽ دڪان
پي ٽي سي ريفرنڊم
گهڻن بنيادي مسئلن جو حل لياقت – نهرو ٺاهه تي عمل
پوليس مايوس ڪيو آهي
ٻهراڙيءَ ۾ ڊاڪٽرن جي تقرري حقيقت پسنديءَ جي ضرورت
سنڌ سيڪريٽريٽ تي حملو سنڌ جي تاريخي، سياسي ۽ انتظامي وجود کي للڪار
دهشتگردن جو موت ۽ ذهني گدلاڻ
امن جا گيت ڳائيندڙ ٿڪجي پيا آهن؟
ڇاڪاڻ ته توهان ٽين دنيا جا آهيو!
جتي دهشت کي سوڳ چئجي ٿو
مالاڪنڊ کان کاري ڇاڻ تائين
ايمنسٽي انٽرنيشنل ساک وڃائي ڇڏي
پڙدي جي پويان ڪهڙو ڊرامو هليو؟
باغي آفسيرن لاءِ آئين ڇا ٿو چوي؟
ڪارو ڏينهن: سياسي سج گرهڻ
ايم ڪيو ايم تاملن جي نقش قدم تي
گڏيل قومون ۽ ٽين دنيا
”آسمان“ ايمنسٽي انٽرنيشنل جو هيڊ ڪوارٽر ناهي
”اگر ... مگر“ مان نڪرڻ جون تياريون
سياسي ڪروکيتر ۾ شهيد ٿيل خواب ڳڻيو!
نواز شريف ۽ خالي بوتل جو نشو
رُپيو، روبل جو پوئلڳ!
”گرم هوا“ کان گرم هوا تائين
قومي حڪومت – ڪنهن حادثي کان بچڻ جي ڪوشش
نجڪاريءَ ڇا ڏنو؟
ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو
ڪراچيءَ ۾ خون ئي خون
هو، جي اونداهين راتين ۾ ماريا ويا!
نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه
نيٺ ڇا ٿيندو ۽ ڇا ٿيڻ گهرجي؟
ازهاڪ رابن جو موت
اهو بُروٽس وارو خنجر ته نه آهي؟
بُک ۽ بنيادي حق گڏ ڪيئن هلندا؟
رت جي پيالي ۾ سچ ۽ ڪوڙ
اڳوڻا معاشي زخم ۽ ڀرڻ بدران هڪ ٻيو چهڪ
نئين جهاد جون تياريون
توهان ماڻهو ٽنگي سگهو ٿا، خيال ۽ آدرش نه
هڪ دوزخ کان ٻئي دوزخ تائين ڊوڙون
سنڌ جو تعليمي ماحول مٿي ۾ گولي هڻي آپگهات جي ڪوشش
ووٽر، اميدوار ۽ سياسي پارٽين وارا جاڳن!
ناڪام بغاوت کانپوءِ هڪ سوال
آمريڪي معيشت جو ڀرم باقي نه رهيو
مخالف ڌر جي باغي فوجين لاءِ همدردي!!
سڻيءَ جي ديس مان نڪري ڪپهه جي ملڪ ۾ ڦاٿل ماڻهو
سنڌ ۾ غلاميءَ جي دور جي واپسي
سنڌ دشمن آفيسرن کي ڇـُوٽ ڇو؟
جافنا: امن ۽ دهشت جي آخري جنگ؟
پاڪستان: سڀني لاءِ جنگ جو کليل ميدان
ماڻهو هيڏانهن هوڏانهن ڇو پيا ڏسن؟
عوام ”عالمي مقروض“ هجڻ کان انڪار ڪري ٿو
رسول بخش مريءَ جو فلسفو
قيامت کان اڳ ۾ قيامت جي ڳالهه!
سڀ بيگناهه شهيد منهنجا ڀائر آهن!
ڌڌڙ ۾ پير
بنگله ديش ۾ سياسي بحران
چڪنا چور ٿيل سنڌي سماج: هڪ سوال
دهشتگردي-اولهه جو تحفو
رت ۽ ماس بچيو هجي ته ڀلي ٻيهر ڪهو!
ڪشڪول کپائڻ جي نوبت آدمشماري
پنجاب کي سنڌ سان ويڙهائڻ جون ڳالهيون
ڪو ڪيئن ڪري!؟
ادب، ثقافت ۽ جمهوريت ڪانفرنس


.....ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي موضوع جون وڌيڪ داخلائون