رضيه ڀٽي سنڌ توکي ياد رکندي!

14 مارچ 1996ع
رضيه ڀٽي سنڌ توکي ياد رکندي!

هي ڪو پاڪستان سرڪار يا سنڌ سرڪار طرفان جاري ڪيل ”رسمي بيان“ نه آهي پر ان کي سنڌ جي عوام پاران دل جي اٿاهه گهرائين مان نڪتل درد جي دانهن سمجهڻ گهرجي ته رضيه ڀٽي جي بي وقتو موت انساني حقن لاءِ وڙهندڙ هڪ بهادر سنڌي سپاهيءَ جو مورچي ۾ موت آهي! ڀلي تو ڪو ايئن چوي ته رضيه ڀٽيءَ جي زبان سنڌي نه هئي، ڀلي ته ڪو ايئن چوي ته رضيه ڀٽيءَ سنڌيءَ ۾ هڪ به اکر نه لکيو پر اهو وڏو سچ آهي ته هوءَ ڪنهن به سورهيه سنڌيءَ کان گهٽ سنڌي ڪو نه هئي ۽ هوءَ پڇاڙيءَ تائين وڏي ايمانداري، ثابت قدمي ۽ جرئت سان سنڌ ۾ انساني حقن جي لتاڙ ڪندڙن جي چهرن تان نقاب لاهيندي رهي.
”نيوز لائين“ جي ٽيم ۾ ڪم ڪندڙ هڪ هڪ ڪارڪن جنهن انوکي ۽ جرئت واري انداز ۾ ڪم ڪري رهيو هو، ان ۾ رضيه ڀٽيءَ جو حصو ضرور شامل آهي. ڀلي ته حسن مجتبيٰ، نفيسه شاهه، تهمينه احمد، ريحانه حڪيم، سائره ارشاد خان، زاهد حسين، ثمينه ابراهيم، ثميره دائودي، مونا خان ۽ عامر ضيا جي پنهنجي پنهنجي شخصيت، سڀاءُ لکڻ جو اسٽائيل هجي يا موضوعن جي چونڊ هجي، هنن سڀني کي گڏ ڪرڻ ۽ سندن ”خطرناڪ جرئت“ جي موٽ ۾ مختلف سرڪاري ۽ غير سرڪاري حلقن وٽان دٻاءُ برداشت ڪرڻ رضيه ڀٽيءَ جي ئي حصي ۾ هو. جيئن ضرورت کان وڌيڪ سٺو هئڻ خطرناڪ هوندو آهي، تيئن ضرورت کان وڌيڪ جرئتمند ٿيڻ به خطرناڪ هوندو آهي. رضيه ڀٽيءَ سان به اهو ئي ٿيو.
رضيه ڀٽي بي شڪ! پنهنجي ماهوار انگريزي رسالي کي ”بي رحم سچائي“ لکندڙ رسالي جي حيثيت ۾ مڃرايو جيڪو سماج جي وحشي رسمن، دهشتگردي، ڌاڙيوالي، محلاتي سياست جي رازن ۽ رياستي جبر جي حقيقتن تان پڙدو کڻندو رهيو ۽ سڀ کان وڏي ڳالهه ته سندس رسالو جيئن ته حق سچ جي ڳالهه ڪندڙ ادارو بڻجي ويو هو تنهنڪري ان جو لاڀ فقط ڌرتيءَ جي عوام کي پهتو. انساني حقن جي حفاظت ڪندڙ هڪ موثر انگريزي رسالو ڪڍڻ ۽ ان ۾ انسان، ڌرتي ۽ ضمير کي اوليت ڏين هڪ وڏو فيصلو هو. رضيه ڀٽيءَ جي ڪاميابي اها اهي ته هن باضمير ۽ اڻٿڪ صحافين جي مختصر ٽيم سان ملڪ جي وڏين مافيائن سان زبردست ٽڪر کاڌو ۽ ڀوڳيو به. شايد ان ئي جنگ جو دٻاءُ هو جو هوءَ هلندڙ جنگ ۾، مورچي ۾ ئي دماغ جي رڳ ڦاٽڻ ڪري گذاري وئي! سنڌ جو عوام کيس هميشه ياد رکندو.