سنڌ جو تعليمي ماحول مٿي ۾ گولي هڻي آپگهات جي ڪوشش

�انقلابي جنگ جو مرڪزي مورچو“ ڇو ٿو ٺاهيو وڃي؟ شاگرد ملڪ جي سياست ۾ ضرور بهرو وٺندو پر ڇا ان قيمت تي ته تعليمي ماحول ٻڙيءَ تي آڻي بيهاريو وڃي؟ هر عمل پنهنجي ميدان تي ٿيندو آهي. ڪرڪيٽ اسٽيڊيم ۾ ٿيندي، علاج اسپتال ۾ ٿيندو، سياست پارليامينٽ ۽ جلسي گاهه ۾ ٿيندي ۽ تعليم تعليمي ادارن ۾. يونيورسٽي ڪنهن به سياسي جنگ جو ميدان نه ٿيڻ گهرجي. سنڌ جا ماڻهو سمجهن ٿا ته جيستائين سياسي پارٽيون پنهنجين شاگرد تنظيمن کي تعليمي ادارن ۾ ملڪي سياست ۽ طاقت جي استعمال کان نه جهلينديون تيستائين تعليم جو ماحول جڙندو ئي ڪو نه. اهو وڏو سچ آهي ته سنڌ جي جدوجهد ۾ شاگردن تنظيمن جو وڏو ڪردار رهيو آهي پر اهو ان کان به وڏو سچ آهي ته جڏهن کان هٿيارن جي سياست شروع ٿي آهي، هر چڱي قدر ۽ اداري سان گڏ تعليمي ادارن کي به گوليون لڳيون آهن. سنڌ ۾ هٿيارن جي سياست کي ٻه اڍائي ڏهاڪا ٿي چڪا آهن، ان وچ ۾ تعليمي ادارا ايترا ته گهائجي چڪا آهن جو سندن ست ئي نڪري ويو آهي. ڪو تعليم ادارو ڪنهن مسجد کان گهٽ مقدس نه هوندو آهي. ان ڪري لازمي آهي ته سياسي تنظيمن سان واڳيل نوجوان جڏهن به ڪنهن تعليمي اداري ۾ داخل ٿين تڏهن پنهنجيون نظرياتي ۽ سياسي وابستگيون مسجد جي در تي جتين وانگر ٻاهر لاهي اچن. افسوس! سياسي تنظيمن پنهنجن ڪارڪنن جي ايتري به تربيت نه ڪئي آهي جو اهي علم ۽ علمي ادارن جو احترام ڪن. الائي ته ڇو اسان اها ڳالهه نٿا سمجهون ته پنهنجو تعليمي ماحول پنهنجن هٿن سان تباهه ڪري اسان پنهنجي مٿي ۾ گولي هڻي آپگهات ڪري رهيا آهيون.