2020-10-27
داخلا نمبر 776
عنوان سيوهڻ ۾
شاخ منڇر گورک گاج دنيا
پڙهيو ويو 16947
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
سيوهڻ ۾
پوڻا نوَ ٿيا ته اسان سيوهڻ ۾ داخل ٿياسين. سيوهڻ ۾ اونداهي لڳي پئي هئي. بجليءَ جو بحران هو. سڄي واٽ رستي تي ڌُنڌ هو، ايستائين جو لڪيءَ وارا جبل به فاصلي کان نظر ڪونه ٿي آيا. اهو رائو هو، هن مند ۾ سنڌ جي جبلن جو هڪ خاص منظرنامو.
سيوهڻ جا دڪان اڃا کليل هئا. هڪ دڪان تي جنريٽر ٿي هليو، باقي دڪاندار ميڻ بتين، لالٽينن ۽ گولن تي گذارو ڪري رهيا هئا. پِڪ اَپ ثقافت ۽ سياحت کاتي جي ريسٽ هائوس جو ڦاٽڪ ٽپي اندر ٿي. هتي ٻئي آچر تائين اسانجي بڪنگ ٿيل هئي. گاڏي اندر ته داخل ٿي پر سامان ان مهل تائين لهي ڪونه ٿي سگهيو. جيسين بجلي اچي ۽ روشني ٿئي. سيوهڻ جي ڌرتيءَ مان گرمي اُڀامي رهي هئي ۽ آسمان ۾ تتل خاموشي هئي. سج کي اڄوڪي تاريخ ۾ هتي جيڪا باهه وسائڻي هئي، وسائي چڪو هو. هوا بند هئي ۽ گرميءَ کان ساهه ٿي نڪتو. مون کي ياد نه آهي ته آئون ان گرميءَ کان پاڻيءَ جا ڪيترا گلاس پي ويس.
بجليءَ جي انتظار ۾ ويهڻ جو هڪ ئي بهتر طريقو هو. کلئي آسمان هيٺ ڪرسيون وجهي ويهي رهجي ۽ پاڻيءَ جو دور مٿان دور جاري هجي. اسان ايئن ئي ڪيو. اڌ ڪلاڪ کن ۾ بخاري صاحب پڻ دادوءَ کان ڪار ۾ اچي لٿو، بجلي ڪونه آئي. اسان جي ٽيم مڪمل ٿي چڪي هئي. هاڻي انتظار هو ته سامان گاڏيءَ تان لهي ۽ ’بيس ڪئمپ‘ پنهنجي شڪل وٺي بيهي. بجليءَ جو آسرو نه ڏسي، ٽارچن جي روشنيءَ ۾ سامان لاٿو ويو ۽ ڪمرن ۾ منتقل ڪيو ويو. گرميءَ کان ڇوٽڪاري لاءِ تڙ تڪڙ ۾ قلندر جي درگاهه ڏانهن نڪري پياسين.