ابڙو اڪيڊمي Abro Academyابڙو اڪيڊمي Abro Academy

صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران : (ابڙو اڪيڊمي)

2020-11-05
داخلا نمبر 1004
عنوان صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1160
داخلا جو حوالو:

هن داخلا لاءِ تاريخ جا حوالا موجود نه آهن

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران جا بنياد
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي / بدر ابڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران - مان نڪتل ٻيون شاخون-

صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران


شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
ٽوٽل صفحا1
موجودہ صفحو0
اڳلو صفحو-0-گذريل صفحو

صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران

کنڊ جي بحران کي معاشي پس منظر بدران سياسي پس منظر ۾ ڏسجي ته بهتر. کنڊ جي ڪارخانيدارن، جن جي اڪثريت ميان نواز شريف جي حامي آهي، حڪومت تي دٻاءُ وجهڻ جو هڪ ڍنگ اهو به ڳولي ورتو ته بئنڪن کان ورتل قرض نه موٽائجن، سمگلنگ ڪجي، کنڊ جي ايڪسپورٽ ڪوٽا وڌائي غير ملڪي ڪرنسي ڪمائجي ۽ کنڊ جو ذخيرو ڪري مقامي مارڪيٽ ۾ کنڊ جي کوٽ پيدا ڪري وڏن اگهن تي وڪڻجي. جيڪڏهن حڪومت ايئن ڪرڻ نه ڏئي ته پوءِ ان معاملي کي سياسي رنگ ڏيئي ڇڏجي.
۽ نيٺ حڪومت مجبور ٿي. گذريل ڇنڇر ڏينهن جڏهن ايف آءِ اي شگر ملن جي گدامن ۾ ذخيرو ڪيل کنڊ جون 15 لک ٻوريون (75000 ٽن) قبضي ۾ ورتيون ته شگر ملن جي مالڪن اجائي هاءِ گهوڙا ڪري آسمان مٿي تي کڻي ڇڏيو. حڪومت کنڊ ضبط ڪرڻ جو اهو فيصلو ڪرڻ تي ان ڪري مجبور ٿي جو شگر ملن جا مالڪ پنهنجي ان واعدي تان ڦري ويا هئا، جنهن تحت کين 3 لک ٽن کنڊ ايڪسپورٽ ڪرڻ جي اجازت ڏني وئي هئي. واضح رهي ته وفاقي حڪومت ۽ شگر ملن جي ايسوسيئيشن وچ ۾ اهو ٺاهه ان شرط تي ٿيو هو ته اهي ملڪ اندر قيمتن ۾ اضافو نه ڪندا. ٺاهه ڪرڻ وقت ملن جي مالڪن وعدو ڪيو هو ته هو کنڊ جو في ڪلو 14 رپين ۾ وڪرو ڪندا، جڏهن ته هاڻي ساڳي کنڊ ريزڪي اگهن تي 18 رپيا في ڪلو ۽ ٻڌي اگهه تي 17 رپيا ڪلو وڪامي رهي آهي.
حڪومت 95-1994ع واري مالي سال دوران 3 لک ٽن کنڊ ايڪسپورٽ ڪرڻ جي اجازت برابر ڏني هئي پر واپارين جو خيال هو ته 96-1995ع جي مالي سال دوران کين 6 لک ٽن کنڊ ايڪسپورٽ ڪرڻ جي اجازت ڏني ويندي جيڪا حڪومت نه ڏني ۽ ملن جا مالڪ ان انتظار ۾ هئا ته ايڪسپورٽ جي موجوده مقرر حد ۾ اضافي جي اجازت ملندي.
هاڻي جڏهن حڪومت کنڊ جا ذخيرا پنهنجي قبضي ۾ ورتا آهن، تڏهن واپارين ۽ ملن جي مالڪن واڪا ڪرڻ شروع ڪيا ته ساڻن نسورو ظلم ڪيو ويو آهي. جڏهن ته حڪومت جو چوڻ آهي ته ضبط ڪيل کنڊ جمعا ۽ هفتي بازارن ۾ 13 رپيا ڪلو جي حساب سان وڪرو ڪئي ويندي ته جيئن صارفين کي اضافي اگهه نه ڏيڻا پون. هوڏانهن کنڊ جي بحران وقت پنجاب جي ڊيلرن هڙتال جو سڏ ڏئي واپس به وٺي ڇڏيو آهي. پنجاب جي واپارين کنڊ جي هڪ ڪلو تي 2 رپين جي گهٽتائي ڪري ڇڏي آهي. ان کان اڳ پنجاب ۾ کنڊ 18 رپيا ڪلو وڪامي رهي هئي. ٻئي طرف ڪراچي جي ڪمشنر جي صدارت ۾ ٿيندڙ گڏجاڻي ۾ پڻ کنڊ 13 رپيا ڪلو جي حساب سان وڪڻڻ جو فيصلو ڪيو ويو، جنهن تي آخري اطلاعن تائين عمل نه ٿيو آهي. سنڌ جي ٻين شهرن ۾ کنڊ جو وڪرو پراڻي اگهه يعني 18 رپيا ڪلو گرام جي حساب سان هلندڙ آهي. يعني هڪ ئي ملڪ ۽ هڪ ئي صوبي ۾ کنڊ جا جدا جدا اگهن تي وڪامجي رهي آهي.
ڇا واقعي کنڊ جي صنعت گهاٽي جي صنعت آهي؟ آخر کنڊ جي اپت ۽ کاپي جي صورتحال ڇا آهي؟ کنڊ ضبط ٿيڻ کانپوءِ پاڪستان شگر ملز ايسوسيئيشن دانهن ڏني ته کين ٽن ڏينهن ۾ هڪ ارب رپين جو نقصان ٿيو آهي. کنڊ جي مالڪن جو اهو به چوڻ آهي ته 95-1994ع دوران 30 لک ٽن ۽ ان کان اڳ ۾ 94-1993ع دوران 29 لک 20 هزار ٽن کنڊ پيدا ٿي. جڏهن ته ملڪي کپت 95-1994ع ۾ 24 لک ٽن هئي ۽ 96-1995ع دوران 25 لک ٽن تائين رهندي. انڪري حڪومت کي اضافي کنڊ ايڪسپورٽ جي اجازت ڏيڻ گهرجي. پر ٻيا اطلاع آهن ته هيل تائين کنڊ مافيا ۽ ايران ۽ افغانستان معرفت وچ ايشيا جي رياستن ڏانهن کنڊ جي سمگلنگ ۾ رڌل رهي آهي هن ويل پڻ اهڙيون ڪوششون هلندڙ هيون جو حڪومت اهڙين ڪوششن تي پاڻ ڦيري کنڊ پنهنجي قبضي ۾ ڪري ورتي
مارڪيٽ حلقن جو ته اهو به چوڻ آهي ته حقيقت ۾ شگر ملن جي مالڪن کنڊ جي ذخيري اندوزي ان وقت شروع ڪئي آهي جڏهن اسٽيٽ بئنڪ آف پاڪستان ملن جي ماللڪن کي حڪم ڏنو ته اوڌر ورتل هڪ ارب رپين جو قرض واپس ڪيو وڃي. اهو قرض آبادگارن کان ڪمند جي خريداريءَ لاءِ مل مالڪن ورتو هو. هوڏانهن ملن جي مالڪن اهو چئي قرض واپس ڪرڻ کان انڪار ڪيو هو ته وٽن رقم ڪو نه آهي پر کنڊ جا وڏا ذخيرا آهن، جن جي ماليت قرض کان ڪيترائي ڀيرا وڌيڪ آهي ۽ جيڪڏهن حڪومت ايڪسپورٽ جي اجازت ڏئي ته قرض واپس ڪري ڇڏينداسين. هيءَ ذخيري اندوزي هڪ طرح سان بينڪ جي رقم ڦاسائي حڪومت تي دٻاءُ وجهڻ جي هڪ شديد ڪوشش هئي ته کين کنڊ ايڪسپورٽ ڪرڻ ڏني وڃي. ايئن ٿو لڳي ته ملن جا مالڪ قرض واپس نه ڪرڻ لاءِ هٿ وٺي ڪري ناٽڪ ڪري رهيا هئا ۽ کنڊ جي هٿرادو کوٽ پيدا ڪري اگهه چاڙهي رهيا هئا. هن موقعي تي انتظامي قدمن کانسواءِ مارڪيٽ مئڪنزم تحت کنڊ جي اگهن ۾ لاٿ آڻي سگهجي ٿي. جيڪڏهن حڪومت هڪدم کنڊ امپورٽ ڪري وٺي ته اگهن ۽ کنڊ جي کوٽ جو بحران حل ٿي ويندو. پر ان صورت ۾ ملن جي مالڪن کي اها شڪايت نه ڪرڻ گهرجي ته حڪومت ان ريت ملڪي صنعت کي نقصان پهچائي رهي آهي. اسٽيٽ بئنڪ کي هڪ ارب رپين جي رهت هر صورت ۾ اوڳاڙڻ گهرجي پر حڪومت کي به اها ڳالهه به نظر ۾ رکڻي پوندي ته ملن جا اڪثر مالڪ مخالف ڌر جا حامي آهي، جن کي خبرداري سان منهن ڏيڻو پوندو، ۽ صنعتڪار کنڊ جي بحران کي سياسي بحران سان ملائڻ جي هر ممڪن ڪوشش ڪري رهيا آهن.




ٽوٽل صفحا1
موجودہ صفحو0
اڳيون صفحو-0-گذريل صفحو

صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران ھنن داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي - موضوع جون ٻيون داخلائون-
جيڪڏهن تون به پاڪستان ۽ مان به پاڪستان!
هاڻي يا وري ڪڏهن به نه
آپريشن لاءِ خون جو ٻليدان ضروري هو؟
سرڪار! عوام لاءِ هاڻي ڇا حڪم آهي؟
حيدرآباد: دهشتگرد ناڪام نه ٿيا آهن
محبتن جا ٻج پوکيندڙ – جي ايم مهڪري
لياري ۽ ملير ڊيولپمينٽ اٿارٽيز
سياسي اتحادين جي امپورٽ جو سلسلو
ڪراچي پئڪيج يا ڪجهه ٻيو؟
پريس جي خلاف روايتي اڳرائي
آپگهات ڪندڙ قديم آثار ۽ هڪ مئل گهوڙو
سرڪاري دستاويزن تائين عوام جي پهچ
پنهنجي ئي خول ۾ بند ڪراچي سياست
دهشتگرديءَ واري هڙتال ۽ ”دهشتزدهه“ عوام
صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران
ڌاڙيلن لاءِ به هڪ ”نصيرالله بابر“ گهرجي
استادن ۽ ڪلارڪن جي هڙتال
سنڌ جي برپٽن لاءِ پاڻيءَ جو خواب
غير قانوني پرڏيهين جي سڃاڻپ ڏکي ناهي
اسڪول في لاءِ اسڪول ۾ پِنايل ٻار
دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون
دهشتگرد، ايجنسيون ۽ سنڌ
پاڪستان: دنيا ۾ ٽيون نمبر رشوتي ملڪ
دهشتگردن جي موت تي ماتم
مقدس رشتا ته بارود ۾ نه ٻاريو!
ملازمتن تان برطرفين جو مامرو
پاڻيءَ جو مسئلو: پنجاب ۽ هندستان جو هڪجهڙو رويو
جنگ بنديءَ جي بدلي ۾ اقتدار جي آڇ
وچ مدي واريون چونڊون ۽ جناتي چُرپُر
اخباري ڪاغذ جو بحران
سنڌي ٻوليءَ جو بااختيار ادارو جنگي بنيادن تي ڪم جي ضرورت
هڪ جيل ۾ بک هڙتال، ٻئي ۾ شاهي دعوت
ڳالهه جڏهن پاڻ تي آئي......
پيپلز پارٽيءَ جو وڻ ۽ وڻ ويڙهيون
ڪوڙ کي پير نه سهي، پَرَ ته آهن!
ايم ڪيو ايم جي ڪا به هڙتال ڪامياب نه ٿي آهي
سنڌ جو وڪيل برطانيا ۾
گهاتوئڙن جي نِڙيءَ ۾ ڦاٿل دانهن
.... خطرو اڃا موجود آهي
پنجاب جو سياسي بحران
افغانستان ۾ پاڪستاني سفارتخاني جي تباهي
ڪرپشن جي ڪينسر ۾ وڪوڙيل صحت کاتو
سيڙپ ڪمپنين ۾ ڦاٿل رقمون ملي سگهن ٿيون
بيجنگ ڪانفرنس تي مهربانن جي چڙ
جوکم کانسواءِ ڪا ٻي واٽ نه هئي
معاشي ون يونٽ ڏانهن وڌندڙ وکون
محمود غزنوي سومناٿ ۾ ڇا پيو ڪري؟
رينجرز هٿان برمي ۽ بنگالي ملاحن جي سرپرستي
ڪوڙ ۽ منظم پرچار جو ٽوڙ ڇاهي؟
اقليت جي مٺ ۾ اڪثريت
رت جا نشان ڌوئڻ لاءِ ڪيئي برساتون گهرجن
سچ ضرور ڳالهايو پر زور سان
سفيرن خلاف اڳرائيءَ بابت لنڊن مان آڪاش واڻي
طالبان راڄ ۾ ڇوڪرين جا اسڪول بند
انتظاميا کان مايوس 200 ڳوٺاڻن جي لڏ پلاڻ
سنڌي ميڊيم اسڪول ڪنهن ڳڙڪايا؟
هڪ دهشتگرد ”هيرو“ جو بُت
ڇا ڪالاباغ ڊيم جي اڏاوت جاري آهي؟
آزاد رهڻ جو حق ڦري نٿو سگهجي؟
ڪابل سان ناتن جو نئون مرحلو
پر ”اونداهي ۾ فرار“ جو ڇا ٿيندو؟
ڊيلٽا: شڪاري ٻار جي مٺ ۾ جهرڪي
ڳالهين جي نائين دور کانپوءِ به.....
ڏکئي وقت ۾ پراڻن ساٿين جي سار
برائون ترميم
هندي اسٽائل فساد ۽ ايم ڪيو ايم
”ڇا پنجاب کي ويٽو پاور حاصل آهي؟“
ڪراچيءَ جي سنڌين جو اعتماد نه لوڏيو
قتلام ڪندڙ ڪارخاني کي رعايت ڏيئي نٿي سگهجي
غير قانوني غير ملڪي ۽ ووٽر لسٽن جو مرحلو
سرڪار! ”غريبن لاءِ بينڪاريءَ“ تي سوچيو
گرينڊ الائنس جون تياريون
ايم ڪيو ايم پاران گهرو لڙائيءَ جي ڌمڪي
وڏو وزير پنهنجي حڪم تي عمل ڪرائي سگهندو؟
گهرو لڙائيءَ ڏانهن پهرين وک؟
ٿر ۾ ڏڪار ۽ نمائنده نانگ
پاڪستان جي ثقافتي پاليسي
انسٽيٽيوٽ..... پر ڪنهن جي لاءِ؟
ولي، الطاف ۽ نواز اتحاد عمل
پهرين آڪٽوبر 1988ع کان پهرين آڪٽوبر 1995ع تائين
ڪور ڪمانڊرن جي اجلاس ۾ الطاف حسين کي جواب
سنڌ بابت مولانا فضل الرحمان جو موقف
خوني پرولي ڪڏهن ڀڄندي؟
... ۽ هاڻي سنڌوءَ ۾ سم جو پاڻي
پوليس: هڪ مافيا
ٺٽو – جتي پورهيتن پيٽ سان پٿر ٻڌا
پور بندر ۾ ڦاٿل پاڪستاني
بينڪاريءَ جو ڏيوالو نڪرندو؟
جهاز اغوا ڪرڻ جي ڪوشش
غير قانوني پرڏيهي خلاف وٺ پڪڙ ۽ پاسپورٽ دڪان
پي ٽي سي ريفرنڊم
گهڻن بنيادي مسئلن جو حل لياقت – نهرو ٺاهه تي عمل
پوليس مايوس ڪيو آهي
ٻهراڙيءَ ۾ ڊاڪٽرن جي تقرري حقيقت پسنديءَ جي ضرورت
سنڌ سيڪريٽريٽ تي حملو سنڌ جي تاريخي، سياسي ۽ انتظامي وجود کي للڪار
دهشتگردن جو موت ۽ ذهني گدلاڻ
امن جا گيت ڳائيندڙ ٿڪجي پيا آهن؟
ڇاڪاڻ ته توهان ٽين دنيا جا آهيو!
جتي دهشت کي سوڳ چئجي ٿو
مالاڪنڊ کان کاري ڇاڻ تائين
ايمنسٽي انٽرنيشنل ساک وڃائي ڇڏي
پڙدي جي پويان ڪهڙو ڊرامو هليو؟
باغي آفسيرن لاءِ آئين ڇا ٿو چوي؟
ڪارو ڏينهن: سياسي سج گرهڻ
ايم ڪيو ايم تاملن جي نقش قدم تي
گڏيل قومون ۽ ٽين دنيا
”آسمان“ ايمنسٽي انٽرنيشنل جو هيڊ ڪوارٽر ناهي
”اگر ... مگر“ مان نڪرڻ جون تياريون
سياسي ڪروکيتر ۾ شهيد ٿيل خواب ڳڻيو!
نواز شريف ۽ خالي بوتل جو نشو
رُپيو، روبل جو پوئلڳ!
”گرم هوا“ کان گرم هوا تائين
قومي حڪومت – ڪنهن حادثي کان بچڻ جي ڪوشش
نجڪاريءَ ڇا ڏنو؟
ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو
ڪراچيءَ ۾ خون ئي خون
هو، جي اونداهين راتين ۾ ماريا ويا!
نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه
نيٺ ڇا ٿيندو ۽ ڇا ٿيڻ گهرجي؟
ازهاڪ رابن جو موت
اهو بُروٽس وارو خنجر ته نه آهي؟
بُک ۽ بنيادي حق گڏ ڪيئن هلندا؟
رت جي پيالي ۾ سچ ۽ ڪوڙ
اڳوڻا معاشي زخم ۽ ڀرڻ بدران هڪ ٻيو چهڪ
نئين جهاد جون تياريون
توهان ماڻهو ٽنگي سگهو ٿا، خيال ۽ آدرش نه
هڪ دوزخ کان ٻئي دوزخ تائين ڊوڙون
سنڌ جو تعليمي ماحول مٿي ۾ گولي هڻي آپگهات جي ڪوشش
ووٽر، اميدوار ۽ سياسي پارٽين وارا جاڳن!
ناڪام بغاوت کانپوءِ هڪ سوال
آمريڪي معيشت جو ڀرم باقي نه رهيو
مخالف ڌر جي باغي فوجين لاءِ همدردي!!
سڻيءَ جي ديس مان نڪري ڪپهه جي ملڪ ۾ ڦاٿل ماڻهو
سنڌ ۾ غلاميءَ جي دور جي واپسي
سنڌ دشمن آفيسرن کي ڇـُوٽ ڇو؟
جافنا: امن ۽ دهشت جي آخري جنگ؟
پاڪستان: سڀني لاءِ جنگ جو کليل ميدان
ماڻهو هيڏانهن هوڏانهن ڇو پيا ڏسن؟
عوام ”عالمي مقروض“ هجڻ کان انڪار ڪري ٿو
رسول بخش مريءَ جو فلسفو
قيامت کان اڳ ۾ قيامت جي ڳالهه!
سڀ بيگناهه شهيد منهنجا ڀائر آهن!
ڌڌڙ ۾ پير
بنگله ديش ۾ سياسي بحران
چڪنا چور ٿيل سنڌي سماج: هڪ سوال
دهشتگردي-اولهه جو تحفو
رت ۽ ماس بچيو هجي ته ڀلي ٻيهر ڪهو!
ڪشڪول کپائڻ جي نوبت آدمشماري
پنجاب کي سنڌ سان ويڙهائڻ جون ڳالهيون
ڪو ڪيئن ڪري!؟
ادب، ثقافت ۽ جمهوريت ڪانفرنس


.....ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي موضوع جون وڌيڪ داخلائون