لُـڌڙو

لُـڌڙو/ Smooth-coated Otter / lutra perspicilliata

22 کان 28 انچ جسم ۽ 10 کان 16 انچ پڇ وارو هي مماليه اُود کان پوءِ شايد ٻيو مماليه آهي جيڪو خشڪيءَ کان وڌيڪ پاڻيءَ ۾ خوش رهي ٿو. اُود به لڌڙي جو هڪ قسم آهي جنهن جي بت تي وڏي بَج ٿئي ٿي. لڌڙي جي اها ئي بَج يا لسي کل يورپ ۾ سندن دشمن بڻجي وئي جنھنڪري سڄي دنيا ۾ ان پشم لاءِ هن جانور جو شڪار عام جام ٿيو آهي.
لڌڙي کي پاڻيءَ ۾ رهڻ جي عادت آهي . پيرن جون آڱريون پاڻ ۾ ڳنڍيل هونديون اٿس جنهن ڪري پاڻ کي پاڻيءَ ۾ سولائي سان اڳتي ڌڪي يا تري سگهي ٿو. ان جو پڇ عام جانور وانگر سنهو نه ٿيندو آهي، پر ويڪرو ٿئي ٿو جنهن سان ترڻ ۾ مدد ملندي آهيس. ان جي نڪ ۾ وَالوَ ھوندا آھن جيڪي پاڻيءَ ۾ وڃڻ سان بند ٿي ويندا آهن. اکين تي شفاف پردو اٿس جيڪو اک جي ڌوڏي کي پاڻي اندر ڍڪي محفوظ رکي ٿو. ان جا ٿلها وار هوا کي پاڻيءَ اندر روڪي رکن ٿا.
لڌڙو صبح، شام ۽ رات جو سرگرم رهندو آهي، شور ڪندو آهي. جڏهن لڳ جي مند نه هوندي آهي ته خشڪي تي هلندو آهي، مهاڻڻ جي ڄار ۾ ڦاٿل مڇيءَ کي تباهه ڪري ڇڏيندو آهي. هي رنگ جو ناسي ٿئي ٿو. ٻرن، ڍنڍن ڍورن جي گاهه ۽ وڻن جي لڙڪندڙ ٽارين ۾ لڪو پيو هوندو آهي. لڌڙا پنهنجيون حدون مقرر ڪندا آهن جيڪي چئن کان 20 ڪلو ميٽرن تائين ٿي سگهن ٿيون. اهي لڳ جي مند ۾ ٻن ٽن مهينن لاءِ عارضي جوڙا ٺاهي رهندا آهن. ٻچا ٽي مهينا کن کير ڌائين ٿا. پر ماءُ سان سال کن رهندا آهن. لڌڙا مختلف آوازن ذريعي ۽ ڪجهه غدود خارج ڪري هڪٻئي سان رابطو ڪندا آهن.