ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-11-05
داخلا نمبر 1123
عنوان مخالف ڌر جي باغي فوجين لاءِ همدردي!!
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1251
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
مخالف ڌر جي باغي فوجين لاءِ همدردي!!
مخالف ڌر لاءِ عجيب صورتحال آهي جو اهي نه ته کليءَ طرح سان ”فوجي بغاوت“ جي حمايت ۾ ڳالهائي سگهن ٿا ۽ نه وري ان جي مخالفت ۾ ڪو بيان ڏيئي سگهن ٿا، جڏهن وزير دفاع مسٽر آفتاب شعبان ميراڻي بغاوت جا تفصيل سينيٽ ۾ پيش ڪيا ته مخالف ڌر اهو چئي وقت وٺي وئي ته ”اسان سوچي سمجهي تبصرو ڪنداسين!“
هاڻي مخالف ڌر ”سوچي سمجهي“ ڳالهايو آهي. هو چون ٿا ته ”گرفتار فوجي آفيسرن تي کليءَ عدالت ۾ ڪيس هلايو وڃي،ڀلي ته فوجي عدالت ۾ هلايو وڃي پر پريس ۽ عوام کي ان ۾ ويهڻ جي اجازت هئڻ گهرجي..... اسان ڪيس جا نوان پهلو سامهون آڻينداسين...... هن ڪيس ۾ حڪومت جا بيان تضادن جو شڪار آهن..... اها ڳالهه سمجهه کان ٻاهر آهي ته 12 پستول ۽ هڪ راڪيٽ لانچر سان حڪومت جو تختو اونڌو ڪري سگهجي ٿو!“ اهو موقف پارليامينٽ ۾ مخالف ڌر جي گڏيل پارٽين جو آهي. ٻئي پاسي مذهبي جماعتن فوجي باغين لاءِ نرم رويو اختيار ڪيو آهي ۽ سينيٽ ۾ سڀني مذهبي جماعتن باقاعدي طور اتحاد قائم ڪري ورتو آهي جنهن جو ڪنوينر حافظ حسين احمد (ج.ع.ا. فضل الرحمان گروپ) کي مقرر ڪيو ويو اهي. ان فيصلي ۾ جماعت اسلامي، جمعيت علماءِ پاڪستان (ن) ج.ع.ا (س) تحريڪ نفاذ جعفريه ۽ جمعيت اهل حديث به شامل آهن. مولوي صاحبن جو چوڻ آهي ته سندن اتحاد سينيٽ جي هر اجلاس کان اڳ پنهنجي حڪمت عملي طئه ڪندو ۽ مذهبي معاملن، قانون سازي ۽ بين ڳالهين تي گڏيل موقف اختيار ڪندو. مولوي صاحبن جو گڏيل موقف قانون سازيءَ ۾ مدد ڏيئي سگهي ٿو ۽ اها سٺي ڪوشش آهي پر سياست ۾ هر عمل کي زمان ۽ مڪان ۾ ڏسبو آهي ڇاڪاڻ ته ڪا به ڳالهه ان دائري کان باهر نه ويندي آهي. مولوي صاحبن جو اتحاد فوجي بعاوت سرجڻ کان اڳ به ٿي پئي سگهيو ۽ گهڻو پوءِ به پر اهو اتحاد ٺيڪ ان مهل وجود ۾ آيو آهي جڏهن فوجي بعاوت ذريعي اسلامي انقلاب جي هڪ ڪوشش ناڪام ٿي چڪي آهي ۽ باغي فوجي عدالت کي منهن ڏيڻ طرف پيا وڃن.
اهو ٺيڪ آهي ته هر جوابدار کي صفائيءَ جو پورو موقعو ملڻ گهرجي ۽ بند عدالتون شڪ شبهن کي جنم ڏينديون آهن پر عوام پنهنجن روحاني پيشوائن کان هڪ سوال پڇڻ جو جمهوري هق رکي ٿو ته جڏهن مسٽر ڀٽي جي خلاف هڪ فوجي بعاوت ڪامياب ٿي هئي، تڏهن به هو باغي جنرلن جا ساٿاري ٿيا هئا ۽ هاني جڏهن هڪ ٻي فوجي بعاوت ناڪام ٿي اهي تڏهن به هو باغين لاءِ نرم دلي رکن ٿا، آخر ڇو؟ ڇا هنن کي ”جمهوريت کي ٺيڪ رکڻ لاءِ“ فقط ورديءَ وارو رستو ئي نظر اچي ٿو؟ صاف نظر اچي ٿو ته سڄي مخالف ڌر ان ڪوشش ۾ آهي ته هن ناڪام فوجي بعاوت واري ڪيس کي ”سياسي هوا“ ڏيئي حڪومت کي سوڙهو ڪيو وڃي. ڇا کين اهو احساس آهي ته هو فوجي باغين کي سياسي باغي قرار ڏيڻ جي ڪوشش ڪري رهيا آهن ۽ اڳتي لاءِ فوجي بغاوتن لاءِ رستا کولي رهيا آهن؟