ابڙو اڪيڊمي Abro Academyابڙو اڪيڊمي Abro Academy

مير الهيار جي قبن ڏانهن : (ابڙو اڪيڊمي)

2020-10-27
داخلا نمبر 856
عنوان مير الهيار جي قبن ڏانهن
شاخ منڇر گورک گاج دنيا
پڙهيو ويو 1216
داخلا جو حوالو:

هن داخلا لاءِ تاريخ جا حوالا موجود نه آهن

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

مير الهيار جي قبن ڏانهن جا بنياد
منڇر گورک گاج دنيا / بدر ابِڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

مير الهيار جي قبن ڏانهن - مان نڪتل ٻيون شاخون-

مير الهيار جي قبن ڏانهن


شاخ منڇر گورک گاج دنيا
ٽوٽل صفحا1
موجودہ صفحو0
اڳلو صفحو-0-گذريل صفحو

مير الهيار جي قبن ڏانهن
هاڻي اسان جو سفر مير الهيار خان جي قبن طرف هو، جيڪي نئه گاج جي ڪنڌيءَ تي لڳ ڀڳ 12 ڪلوميٽر ڏکڻ ۾ گاج ڊائورزن بند جي ڇيڙي تي آهن. گاڏيءَ گاج بند کان ڊائورزن بند سان گڏو گڏ ڏکڻ طرف رڙهڻ شروع ڪيو.
هاڻي اسان جو موضوع ’تير ڀت‘ هئي، جيڪا گڏو گڏ رڙهندي پئي هلي. ان جي اوساريءَ جو خاص انداز ڪافي دلچسپ هو. ”ڪافي هنرمنديءَ واري ۽ دلچسپ اڏاوت آهي!“ مون چيو.
”ان قسم جي اڏاوت لاءِ انگريزيءَ ۾ هڪ خاص اصطلاح آهي. ان ۾ ڪاٺ جي ديوار مٿي تائين ٻڌي ويندا آهن، وري ٻئي پاسي به ايئن ڪندا آهن ... وچ وارو حصو خالي ڇڏيندا آهن، اهو ڏيڍ ٻه فوٽ کن هوندو، اها وچ تي ڇڏي هيڏانهن به هڻندا ڪاٺ جي شٽرنگ ۽ هوڏانهن به!“ بخاري صاحب جو اشارو شايد ‘cabinage’ طرز جي پشته بنديءَ ڏانهن هو.
جنهن وقت بخاري صاحب اڏاوت بابت سمجهائي رهيو هو، ان وقت اسان بند وٽ اهڙي جاءِ تي هئاسون، جتي بند جي ديوار گهٽ ۾ گهٽ 8 فٽ اوچي هئي. هيءَ ڀت شروع کان پڇاڙيءَ تائين يڪسان نه آهي. cabinage پشته بندي به سڄي ديوار ۾ نه آهي. ڪٿي ڪٿي ته ديوار کي سهڻو رکڻ لاءِ پٿرن جي اوساري خاص ڊيزائن سان ڪئي وئي آهي، جيڪا هن اڏاوت کي جمالياتي سونهن بخشي ٿي. ڪِن جاين تي يڪيون گول جنبون اوساريون ويون آهن. اهڙين جاين تي تيرٿ ڀت اهڙو منظر ڏئي ٿي ڄڻ رني ڪوٽ جي ڪچي ٻانهن هجي! ديوار جيئن جيئن ڏکڻ طرف وڌي ٿي، تيئن تيئن ننڍي ۽ ڪمزور ٿيندي وڃي ٿي، شايد انڪري ته ايتري پنڌ ۾ گاج جو سڌو زور ٽٽي پوي ٿو.
جيئن ته اسان جو رخ ڊرگهه بالا جي مقبرن طرف هو، ان ڪري ڳالهين جو رخ وري به اوڏانهن ڦِري ويو،”ڊرگهه ٻه آهن، هڪ ڊرگهه بالا ۽ ٻي ڊرگهه زيرين ... هيٺين ڊرگهه (مخدوم بلاول طرف) بهاولپور پاسي آهي.“ بخاري صاحب چيو.
”ٽالپر ۽ ڪلهوڙا هڪ ئي ماضيءَ جو تسلسل آهن. پر ڇا سندن رهڻي ڪهڻي، رک رکاءُ، پوشاڪ ۽ انداز ۾ به ڪو فرق آهي؟ ڇا سندن عقيدي ۾ به ڪو فرق آهي؟ ڪلهوڙا بنيادي طور تي شيعا نه آهن ۽ ٽالپر ڪلهوڙن جا مريد هئا.“ مون سوال رکيو.
”ٽالپر برابر ڪلهوڙن جا مريدآهن، پر ٽالپرن کي ڪلهوڙا ئي وٺي آيا، پهريان ٽالپر ڪلهوڙن جي دور ۾ آيا، ۽ پوءِ ٻيا هوريان هوريان ايندا رهيا!“ بخاري صاحب چيو.
”جيڪڏهن ڪو ايئن چوي ته ٽالپرن جو اثر رسوخ ڪلهوڙن کان الڳ ٿلڳ ۽ اڳ کان آهي ته ڇا تاريخ ۾ اهڙي ڪا ثابتي آهي؟“
”سچ پچ ته مون کي اهڙي ڪا به خبر نه آهي!“
”ان اختلافي راءِ وارا چون ٿا ته ٽالپر اڳ کان يا گڏو گڏ موجود هئا، ۽ ڇاڪاڻ ته هنن وٽ اڳ ئي سَندون هيون. انڪري، هنن ڪلهوڙن سان ڪونه ڦِٽايو.“
”ان ڳالهه جو امڪان آهي!“
” ڪلهوڙن جو فقرائي نمونو ڪيئن هو، يعني سندن خليفن وغيره جو؟“
”انهن پنهنجا بنياد خالصتاً مذهب تي رکيا هئا، ۽ جڏهن هنن ماڻهن کي شامل ڪيو ته انهن کي به مذهبي ريت پيري فقيريءَ ۾ آندائون. پوءِ آهستي آهستي ان تنظيم کي منظم ڪندا ويا ۽ ڄڻڪ انهن کي پنهنجو لشڪر بنائي ڇڏيو هو ... ميان نصير محمد سان جيڪي ڪجهه ٿيو، (گرفتار ڪري دهلي موڪلڻ واري واقعي ڏانهن اشارو) ان جو اهو مطلب نه آهي ته اها ڪا اوچتي ڳالهه ٿي. ڪلهوڙن جي ذهن ۾ منڍ کان ئي اها ڳالهه هئي ته اسان کي هڪ ڏينهن حاڪم ٿيڻو آهي يا ڪنهن نه ڪنهن طريقي سان حڪومت هٿ ڪرڻي آهي. ... سو هنن پيري مريديءَ ۾ يا هن تحريڪ ۾ ماڻهن کان زمينون هٿ ڪرڻ ۽ کسڻ شروع ڪيون. هنن زميندارن کان زمينو ڇڏايون. لاڙڪاڻي ۾ زمينن جي ڏاڍي کَسَ ٿي آهي. هِتي (دادو ضلعي ۾) گهٽ پر لاڙڪاڻي ۾ ڏاڍي ٿي آهي ... منهنجي خيال ۾ هنن کي شروع کان ئي حڪومت وٺڻ جو خيال هو. انڪري، هنن اها تنظيم ڪاري ڪئي، ۽ پوءِ انهن کي فوجي صورت ڏني. ان وقت سنڌ ۾ پڪي فوج رکڻ جو رواج ڪونه هو ... نه ڪا سومرن ۽ سمن جي دور ۾ هئي. هِنن زمين کَس انڪري شروع ڪئي ته هنن جيڪو هيڏو سارو راڄ ڪٺو ڪيو هو، انهن کي کارائڻ پيارڻ ڪيئن ٿئي؟ سو، هنن ملڪيت کسڻ شروع ڪئي. توهان ڏسو ته دهليءَ ڏانهن دانهن به اها ئي وئي ته زميندارن کان زمينو کسيون اٿن! ان سبب ٻيا زميندار سمجهن پيا ته اهو سلسلو هلندو رهيو ته سندن زمينون به کسجي وينديون. تنهن ڪري، هنن تي (ڪلهوڙن تي) ٿوري گهڻي چڙهائي به ٿي.“ بخاري صاحب پنهنجو تجزيو ڏنو.
”هنن جو ويس ڪهڙو هو؟“
”هنن جو ويس صفا ديسي هو. مون پاڻ به ’ميان وال‘ ڏٺا، اڃا به آهن. ميرن کان پوءِ ، انگريزن جي زماني ۾ به ’ميان وال‘ ماڻهن وٽ ايندا هئا، سمجهو ته جيئن پيريءَ جو ڏن اوڳاڙيءَ تي هجن! سندن انداز شانائتو هوندو هو ، گهوڙن تي چڙهي ايندا هئا ... وڏيون سلوارون، وڏا پٽڪا. پهراڻ، صفا ديسي لباس ۽ چادر ڪلهي تي، اصل کٿِي! هنن جي وقت جو ميان (جيڪو به هوندو هو) ڪاري کٿي رکندو هو، باقي سڄو لباس اهو ديسي، مٿي تي پَٽڪو رکندا هئا!“ بخاري صاحب چيو.
”۽ ٽالپر؟“
”ٽالپرن ٽوپي ايجاد ڪئي. حاڪم ٽالپر خاص قسم جون ٽوپيون پائيندا هئا، جيڪي توهان (تصويرن ۾) ڏٺيون آهن، ۽ مير سندرا به ٻڌندا هئا. ... هيءُ تمام دلچسپ موضوع آهي. ميان وال تحريڪ هڪ ڊگهو باب آهي ته هنن تحريڪ ڪيئن ٺاهي، ۽ ان تحريڪ هنن کي بادشاهيءَ تائين ڪيئن پهچايو؟“





ٽوٽل صفحا1
موجودہ صفحو0
اڳيون صفحو-0-گذريل صفحو

مير الهيار جي قبن ڏانهن ھنن داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
مير الهيار جي قبن ڏانهن
منڇر گورک گاج دنيا - موضوع جون ٻيون داخلائون-
ٻه ڍُنگ ڳالهيون
پهريون ڏينهن : سيوهڻ ڏانهن
سيوهڻ ۾
عَلم
مکڻ ماکي
دستارسازي
دستاربندي
پُراڻين دستارن جو سفر
قلندر شهباز
قلندر شهباز جو مقبرو
ڌمال
لال ڪنوار
سيوهڻ جون ڪافيون
پٺاڻ جي ڪافي
مزار سائين علي احمد قريشي
سخي دلير جو مقبرو
لفظ ’ڪائي‘ جو بڻ بنياد ڇا آهي؟
ڪائيءَ ۾ نوحاڻي سردار سان ڪچهري
محمد بن قاسم جو خزانو
سانجهيءَ تارو
ست گهريون جنن جا گهر
ڪائي باغ ۾ فقيرن جي دنيا
هاهوت جون خبرون
هڪ سرڪش ڪردار
ھاھوت، بازارِ مصطفى خريدارِ خُدا
بگا شير
پٿر جي اڏي
فقيرن وٽ جاگرافياڻي ڄاڻ
بٺي ٿل ۾ قديم تحريرن جو ڏس
70 خچرن جو خزانو
لکمير ڪافر ۽ حضرت علي سائين
گابار جي گُري، خزاني جو هڪ باب
بڊي ۾ جهنگلي جيوت
لُنڊي بُٺي
دخمو يا اسٽوپا؟
سيوهڻ جو قلعو
سيوهڻ جي قلعي جي تاريخ
بودلو سڪندر
بودلي جي ڏاچي
درگاهه ڇُٽو امراڻي
احمد علي قريشي جي مزار
مخدوم بلاول جو نئون مقبرو
ڳاڙهيءَ ڏانهن
ميان وال تحريڪ
ڪلهوڙن جي ڪهاڻي
سيد محمد جونپوري
ميان آدم شاهه ڪلهوڙو
ميان دائود ڪلهوڙو
محمد الياس ڪلهوڙو
ميان شاهل محمد ڪلهوڙو
ڪلھوڙا حاڪم (جنھن ترتيب سان حاڪم ٿيا)
ڪلھوڙن جا ڪي وزير ۽ سالار
ڪلهوڙن جي راڄ جو نمونو
کاڌو خوراڪ ۽ ماحولياتي حالتون
اخلاقي صورتحال
سرڪاري محصول
ڳاڙهيءَ واري مسجد
ميان نصير جو قبرستان
سرندو نواز فقير
ست قاضي، نر نه مادي
ميان نصير قبرستان ۾ ڪير ڪير دفن آهي؟
ٽوڙ ڏانهن
ٽوڙ ۾
مست ڪيهر شاهه
ڪاڇي جا آثار ۽ ڳوٺ
موالين جي دنيا
سبيءَ جي ھوا ’ڪُنبي‘
بد امنيءَ وارو ڪارو دور
چور نلي
نئه گاج ۾
نئه گاج ۾ آثار
جاڙي جي قلات
ڇُٽي جي ڪُنڊ
نزگاڻيءَ جي ڪُنڊ
روهيل جي ڪُنڊ
راڄو ديرو
پئي جو ڪوٽيرو
ڪاڇي ۾ ڪلهوڙا ۽ ٽالپر
سنڌ جون قديم ثقافتون ۽ تهذيبون
نئه گاج
گاج جو وهڪرو
مير الهيار جي قبن ڏانهن
ڊِگهه بالا جا مقبرا
ڪاڇي ۾ رات
هڙيو، پکين جو بادشاهه
هُرلو
مٽِيءَ جي شاعري
جوهيءَ کان اڳتي
ڪوٽ جي ديوار
ميان يار محمد ڪلهوڙو
ڪلهوڙن جا يادگار
ميان مرادياب جو مقبرو
منگو فقير جتوئيءَ جو مقبرو
گمنام ڇٽي
منڇر عروج ۽ زوال
منڇر ڍنڍ
منڇر جا جوڀن ڏينهن
زوال بابت سائنسي رپورٽون
زراعت
منڇر ۽ پکي
جولاءِ 2002 ۾ منڇر جو منظر نامو
ٻيڙي
بوبڪ هڪ جيئرو کنڊر
بوبڪ جا مخدوم
بوبڪ: جا مخدوم
نئگ ۽ نگهاول ڏانهن ٻيهر
سخي دلير رند
گاجي شاهه واهي ۽ گبر بند (گاجي گنج بخش)
گاجي شاهه بطور عقيدو
گاجي شاهه (غازي شاهه) جي تاريخي حيثيت
گاجي شاهه جي ڏاچيءَ جي قبر
ماڙي کڙ/ غازي شاهه سائٽ
ڏاند جي چٽسالي:
گورانڊي
ڪائيءَ ۾
ڪائي بٺي
بڊو جبل
ڪائي کان ڏلهه ڏانهن
درگاهه آري پير:
آري پير سائٽ
قدرتي ڪُونر/جوالائي سرگرمي
ٻنڌڻي گبربند: ٻنڌاڻ
سون پٽي، ڏڪار سبب خالي هڪ ڳوٺ
چورڙو/چورلو ماڳ
ڏلهه ماڳ
ڪورن واري ڀر
ٻه ٽنگو/ڦاڙوٽي
لڪي جي گندرفي چشمي وٽ
شاهه اويس قرني
ڄامشورو المنظر تي
ڪـاڇـو
الهندو نارو، ايف پِي بند ۽ ايم اين وِي ڊِي (MNVD):
ڇــــِـنـي
شهداد خان کوسي جو قبرستان
ڇِني ڪوٽ جا نشان
مَـسـاڻ
ڏاڏو شهڪ
قربانيءَ جي روهي
صاحب خان جي مقبري ۾ چـــِٽسالي
واهي پانڌي شهر
واهي پانڌي ڪوٽيرو
واهيءَ لڳ روميون قبرستان
پِيشُ / ڦِيشُ
ياري سائينءَ جو مقبرو
جانڊهه
ڪاڇي جا جمالي
هليلي مقبرا
اسماعيل شاهه جي ڇٽي
قديم تحرير جي ناڪام ڳولا
گولو کوسو :
گولو کوسو: گولي کوسي جو ٽڪر
مِٺو ڪلوئي/ علي مراد دڙو
بهليل شاهه
ٺـُلـهه
هيرو خان ٺُلهه
جوهي لڳ ٻيا ٺلهه
لنگهه ٺُلهه
مارو ٺلهه
ڌامراهه ٺلهه
سنڌ ۾ ٻيا معلوم اسٽوپا:
نـئـه نـري ۾
ٻُڌڪو تيرٿ
سدو ڊهه
ٿاڻو ڪوٽيرو:
ميان جو ڪوٽ:
قديم نالِي:
بَٺ ڪارو ڪوٽ:
نئه نري ۽ اُونڌ
قديم نقاشي
پٽ سليمان قبرستان
حاجي عارب لنڊ جي اَٺ دري قبي
ٻُٽا قبا
لاوارث اٺڪنڊي ڇٽي:
بکر شهيد
نا معلوم اٺ دري، ويجهو بکر شهيد
ڪَنڊيءَ ۾ ٽنگيل کلون، کوپڙيون ۽ هڏا
اوائلي قربان گاهه يا تدفيني ٿلها
ڪي ٻيا آثار
نئنگ
دُنب بٺي
سَناسي بُٺي
اين جي مجمدار
مـنـڇـر لـڳ آثـار
مَشاڪ ( مشاخ) Mashaak / شاھه حسڻ:
روھينڊو Rohindo ۽ مَـڏي بُـٺي Mādi Buti :
لـوھـڙي پـيـر Lohri Pir:
لاکـو پـيـر Laakho Pir :
ٽـنـڊو رحـيـم:
سخي گوز بند
دهل ڍوري ڏانهن
چُنگڻ، نور واهي ۽ گابار جي گري
جُڙيو ڇُٽو ڪوٽيرو:
چاڪر لاڪارو ڪوٽيرو:
دهل ڍوري جو نالو:
واپسي:
گورک :
گورک جي ترقي، هڪ خواب جو سفر
جڏهن گورک جو رستو کليو ....
گورک جو رستو
گورک تي ٻروچ
گورک جي ترقيءَ لاءِ ابتدائي ڪم
گورک ڏانهن
مَمَ ۽ مائيءَ جي ڳالهه
ڄموري ڏانهن:
مم جو وجود:
گورک 2
گورک جي نباتات
گورک تي پاڻي
گورک ڊيولپمينٽ
کيرٿر ٿڌي سڙڪ،
گورک جي خواب کان اڳتي
گورک جي خواب کان اڳـتي


.....منڇر گورک گاج دنيا موضوع جون وڌيڪ داخلائون