ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-10-27
داخلا نمبر 861
عنوان مٽِيءَ جي شاعري
شاخ منڇر گورک گاج دنيا
پڙهيو ويو 1355
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
رپيا
2 مزدور آويءَ تي 3 ڏينهن: في مزدور 40 رپيا ڏِهاڙي، ڪل مزوري =240 رپيا
100 ٻورا ڀاڻ في ٻورو 3 رُپيا = 300 رپيا
2 ٻورا ڪاٺ جو ٻُورو في ٻورو 60 رپيا = 120 رپيا
ڪل خرچ = 1785 رپيا
سڄو حساب ڪبو ته هرهڪ وڏي ٿانوَ تي سراسري ساڍا چار رپيا خرچ هو، ٽي رپيا ڪاريگر جا باقي ڏيڍ رپئي ۾ آويءَ سميت ٻيو خرچ، دڪاندار واپاريءَ کي سڄي ٽرڪ جي حساب سان ٿانوَ وڪڻي ٿو، پر ريزڪي واپار ۾ في مٽ ڏهن رپين ۾ ٿي ڏنائين. واپاريءَ کي ڪوئٽا ۾ ساڳئي مَٽ جي قيمت 25 -30 رُپيا پئي ملي.
جوهيءَ ۾ پنج آويون هيون، جن هر مهيني لڳ ڀڳ 24-25 هزار ٿانوَ پچائي راس پئي ڪيا، ڀاڱي ۾ هر آويءَ تي پنج هزار ٿانوَ پئي آيا. يعني سراسري طور هر آوي مهيني ۾ ٽي ڀيرا پچي ٿي. هر ڀيري آوي پچائڻ جي مرحلي تي ڪنڀرن جا گهٽ ۾ گهٽ پنج ڏينهن کوٽي ٿين ٿا، يعني پورو اڌ مهينو ٿانوَ ٺهن ٿا ۽ باقي اڌ مهينو پچن ٿا.
آويءَ جي تياري ڪو سولو ۽ سٿرو ڪم ناهي. سامان گڏ ڪرڻ، آويءَ جي خاڪ ڪڍڻ ۽ صفائي ڪرڻ، ٿانوَ سَٿڻ، هيٺيان توتڙ، مٿان ڀاڻ ۽ خاڪ وڇائڻ، راتيون جاڳي حساب ڪتاب سان باهه ڏيڻ، وري وري آيڻون (منگها) کولي جاچڻ ته باهه ڪهڙي رُخ ۾ ڪٿي پهتي آهي ۽ نيٺ آوي ٺرڻ جو انتظار ڪري ٿانوَ ڪڍڻ اهو سڄو ڪم گهٽ ۾ گهٽ پنجن ڇهن ڏينهن جو ۽ ڏاڍو جوکم وارو آهي.
جيڪڏهن اوچتو مينهن پيو ته آوي نه پچندي، اوچتو طوفاني هوائون لڳيون ته جهڳين کي باهه جو خطرو! ايئن تمام گهٽ ٿئي ٿو، پر آفتون پڇي نه اينديون آهن.