ابڙو اڪيڊمي Abro Academyابڙو اڪيڊمي Abro Academy

نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه : (ابڙو اڪيڊمي)

2020-11-05
داخلا نمبر 1109
عنوان نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1303
داخلا جو حوالو:

هن داخلا لاءِ تاريخ جا حوالا موجود نه آهن

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه جا بنياد
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي / بدر ابڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه - مان نڪتل ٻيون شاخون-

نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه


شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
ٽوٽل صفحا2
موجودہ صفحو0
اڳلو صفحو-0--1-گذريل صفحو

4 نومبر 1995ع
نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه

ان کي چئبو آهي ”سياسي داٻو“. وزيراعظم جي ڪاوڙ کانپوءِ واپڊا جو چيئرمين وڃي گهر ويٺو ته غلام مصطفيٰ کر جي استعيفا پيپلز پارٽي حڪومت لاءِ ايڏو وڏو واقعو هو جو خود وزيراعظم کي پنهنجي صفائي پيش ڪرڻي پئي ۽ هن رٺل وزير کي پرچايو! واپڊا جي چيئرمين کي سندس ڪرسيءَ تان ڇو هٽايو ويو ۽ غلام مصطفيٰ کر کي مٺيان ڇو لڳي هئي؟ وزيراعظم کي صفائي ڏيندي چوڻو پيو ته واپڊا جي چيئرمين کي بجليءَ جي بلن ۾ حڪمن کان وڌيڪ حد تائين واڌ ڪرائڻ سبب هٽايو ويو هو.
واقعي! پاڪستان ۾ وڏي جمهوريت آهي، جيڪڏهن ايئن نه هجي ها ته پوءِ هڪ ٽيڪنو ڪريٽ جي نوڪريءَ جي سوال تي هڪ وفاقي وزير جيڪو وفاق جي ٽن يونٽن ۾ انتهائي تڪراري ۽ ملڪ دشمنيءَ جي حد تائين ضدي مشهور آهي، کي پرچائڻ لاءِ وزيراعظم کي صفائي پيش ڪرڻي نه پوي ها! آخر ڪير آهي هي مصطفيٰ کر جنهن تي سندس هڪ اڳوڻي زال ”منهنجو جاگيردار“ نالي ڪتاب لکيو، جيڪو ملڪان ملڪ وڪامجي ۽ پڙهجي به رهيو آهي؟
غلام مصطفيٰ کر اهو ماڻهو آهي جنهن پاڪستان جي آبپاشي نظام ۽ ان جي بجيٽ کي اهڙي طرح استعمال ڪرڻ شروع ڪيو آهي، جو وفاق جي سڀني يونٽن جي دل وفاق تان کڻائي ڇڏي اٿس پر اڃا نٿو مڙي ۽ چوي ٿو ته ڪالاباغ بند ٺاهي پٽيندس. تهمينه جو ”فيوڊل لارڊ“ پنجاب جي ان حصي سان تعلق رکي ٿو جنهن کي پنجاب پرست ڏکڻ پنجاب ۽ ڏکڻ پنجاب جا ماڻهو سرائيڪي خطو چوندا آهن. جن سنڌي ماڻهن ڏکڻ پنجاب نه ڏٺو آهي انهن جي تصور ۾ سرائيڪي بيلٽ هڪ اهڙو جاگرافيائي خطو آهي جتي هر وقت واري اڏامي ٿي ۽ جتي روهي، چولستان ۽ ٿل ريگستان آهي. پر جن ماڻهن سرائيڪي علائقو ڏٺو آهن تن کي چڱيءَ طرح سڌ آهي ته سرائيڪي بيلٽ ڇهن درياهن جي پاڻيءَ سان سيراب ٿي رهيو آهي. ريگستان ۽ ڪاڇا ته ڏسجي پاڪستان ۾ ويران آهن، اها خصوصيت فقط ڏکڻ پنجاب سان نه آهي، سچ پچ ته سرائيڪي علائقي جو سائو پٽو سنڌ جي سائي پٽي کان وڌيڪ خوشحال آهي. ڪالاباغ عام سرائيڪي ماڻهوءَ کان وڌيڪ غلام مصطفيٰ کر سندس سياسي ساٿارين لعاري، مزارين ۽ کرن جي هٻڇ جو مسئلو آهي، جيڪي ڪالاباغ بند کان اڳ لکين رپيا ڪمائين ٿا پر پوءِ ڪروڙها رپيا ميڙيندا، ٿل ريگستان ۽ ديري غازي خان جي ڀرپاسي ۾ زمين جي قبضن جا اسڪينڊل ايئن ته مشهور ڪو نه پيا ٿين! تازو ئي زمين جي مالڪيءَ بابت کيتراڻن ۽ لغارين جي هڪ نئين تڪرار جا پڙاڏا گونجي رهيا آهن.
سرائيڪي خطي جا فيوڊل لارڊ سرائيڪي عوام جي ووٽن جي ڏڍ تي ۽ کين معاشي سکن جا خواب ڏيکاري ڪالاباغ بند جي اڏاوت لاءِ ننهن چوٽي جو زور لائي رهيا آهن. ڪابالاغ بند روهي ۽ چولستان کي نه، ٿل ريگستان ۽ سليمان جيل جي ڏاکڻي حصي واري دامان جي علائقي کي رائيٽ بينڪ ۽ نئين ٿل ڪئنال سان آباد ڪندو. ڪير نٿو ڄاڻي ته 1972 کان جاري ڪيل چشمه جهلم لنڪ ڪئنال، ڪالاباغ کان فقط 50 ڪلوميٽر ڏکڻ ۾ واقع سنڌو نديءَ تي واقع چشمه بئراج مان نڪري ٿو ۽ ان بئراج مان نڪتل چشمه جهلم لنڪ ڪئنال تي ڏکڻ پنجاب جو ميانوالي، ڀڪر، ديري غازي خان، مظفر ڳڙهه، بهالپور، بهاول نگر، رحيم يار خان، ملتان، وهاڙي ۽ چولستان جي علائقن جون مجموعي طور 27 لک ايڪڙ زمينون سيراب ٿين ٿيون.
تمام ٿورن ماڻهن کي احساس آهي ته سنڌو درياهه تي ٽن هنڌن تي واقع وڏا بئراج جناح، چشمه ۽ تونسه سرائيڪي علائقن جي فيوڊل لارڊس جون زمينون آباد ڪري رهيا آهن، جڏهن ته ڪالاباغ ان تي تسلسل جو چوٿون بئراج هوندو. ان ڳالهه تي به تمام ٿورن ماڻهن غور ڪيو آهي ته غلام مصطفيٰ کر ڪالاباغ وٽ نئين بند تي زور ڇو ڏيئي رهيو آهي پر اهو به ڪالاباغ ئي آهي، جتي جناح بئراج واقع آهي جنهن مان اڳ ئي هڪ ٿل ڪئنال سندس زمينون آباد ڪري رهيو آهي. ڪالاباغ بند به اهي ئي زمينون آباد ڪندو.
اهو ئي فيوڊل لارڊ جنهن کي سنڌ جي وڏيرن تي ازل کان خارون آهن ايترو طاقتور آهي جو محترمه کيس پرچائڻ تي مجبور ٿئي ٿو. هيءَ ته نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه آهي. هيءُ اهو ئي نانگ آهي جنهن تي مرحوم وزيراعظم ڀٽي کي ڪڏهن به اعتبار ڪو نه آيو هو. هي اهو ئي مسٽر کر آهي جنهن کي 5 جولاءِ 1977ع تي جڏهن پيپلز پارٽيءَ حڪومت جو تختو اونڌو ڪرڻ مهل فوجي حڪومت ”حفاظتي تحويل“ ۾ ورتو هو ته هن گرفتار ڪندڙ فوجي آفيسر سڀ کان پهريون اهو سوال ڪيو هو ته ممتاز ڀٽي ۽ حفيظ پيرزادي جو ڇا ٿيو؟ جڏهن کيس ٻڌايو ويو ته ٻنهي کي اڳ ئي گرفتار ڪيو ويو آهي، تڏهن مسٽر غلام مصطفيٰ کر وڏو ساهه کڻي چيو هو ته ”خدا جو شڪر آهي ته شيطان پنهنجي انجم کي پهتا، هاڻي ڀلي مون کي ماري ڇڏيو!“
سوال اهو آهي ته هن کي ممتاز ڀٽي ۽ حفيظ پيرزادي تي خار ڇو هئي؟ جواب فقط هڪ آهي ته هو ٻئي صاحب مرحوم ڀٽي جا سچا ساٿي هئا، ڀٽي صاحب جو مٿن پورو ويساهه هو ۽ اهي سنڌ جي حقن جي سوال تي غلام مصطفيٰ کر کي ٺيڪ ٺيڪ ڪائونٽر ڪري رهيا هئا. پنجاب جي ”فيوڊل لارڊ“ مصطفيٰ کر جو ڪردار ڀٽي صاحب جي حياتيءَ ۾، ڀٽي صاحب جي قيد وارن ڏينهن ۾، کر جي پنهنجي جلاوطنيءَ وارن ڏينهن، جڏهن غلام مصطفيٰ جتوئي کي جنرل ضياءُ الحق وزارت اعظميٰ جي آڇ ڪئي تڏهن ۽ پوءِ به اڄ تائين مشڪوڪ رهيو آهي. هو ڪنهن به مهل پنجاب جي ”جاڳ پنجابي جاڳ!“ نعري جي خالق نواز شريف جي ڌر ۾ شامل ٿي سگهي ٿو. کيس ڪافي موقعن تي ميان نواز شريف سان اهڙن ٻکن ۾ ڏٺو ويو آهي، جيئن سالن کان وڇڙيل هڪٻئي سان اوچتو ئي اوچتو ريلوي پليٽ فارم تي ملندا آهن.
واپڊا جي چيئرمين کي هٽائڻ تي کر صاحب کي چڙ ڇو آئي آهي؟واپڊا جي بلن جي شڪايت غلط اهي؟ فيوڊل لارڊس کي ڪوڙن بلن ۽ اضافي سرچارجز جي ٻوجهه جي ڪهڙي خبر؟ سندن بل ته سرڪار ڀري ٿي. عوام کي واپڊا کان شڪايتون آهن. نه رڳو شڪايتون آهن پر ان حد تائين آهن جو حڪومت جي خلاف هلچل هلڻ جو جواز پيدا ٿي پيو آهي. ايئن ان ڪري ٿيو جو واپڊا وارا وزيراعظم جي هدايتن جون حدون اورانگهي ويا. واپڊا چيئرمين جي ذميواري ڇا هئي ۽ هن ڇا ڪيو؟ ڇا اها ئي سڄڻ پائي هئي؟ هيءَ ته پ پ حڪومت سان سڌي سنئين ويساهه گهاتي هئي، پر تعجب آهي ته جڏهن واپڊا جي چيئرمين خلاف قدم کنيو ويو ته غلام مصطفيٰ سکر ان کي ذاتي انا جو مسئلو ٺاهي اٿي بيهي رهيو ۽ استعيفا ڏيئي ڇڏيائين. محترمه کانسواءِ ڪو ٻيو هجي ته وڏي خوشيءَ سان استعيفا قبول ڪري ها پر لڳي ٿو ته وٽس ”رنگ جا پتا“ آهن ئي ڪو نه ۽ هوءَ نٿي چاهي ته کر لوٽو بڻجي ٻئي پاسي هليو وڃي.
واپڊا جي چيئرمين سان غلام مصطفيٰ جي ان حد تائين سنگت شڪ ۾ وجهڻ لاءِ ڪافي آهي ته ڇا هو ٻئي ڪنهن خفيه رٿا تي ته ڪم نه ڪري رهيا آهن؟ ڇا هنن ٻنهي




ٽوٽل صفحا2
موجودہ صفحو0
اڳيون صفحو-0--1-گذريل صفحو

نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه ھنن داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي - موضوع جون ٻيون داخلائون-
جيڪڏهن تون به پاڪستان ۽ مان به پاڪستان!
هاڻي يا وري ڪڏهن به نه
آپريشن لاءِ خون جو ٻليدان ضروري هو؟
سرڪار! عوام لاءِ هاڻي ڇا حڪم آهي؟
حيدرآباد: دهشتگرد ناڪام نه ٿيا آهن
محبتن جا ٻج پوکيندڙ – جي ايم مهڪري
لياري ۽ ملير ڊيولپمينٽ اٿارٽيز
سياسي اتحادين جي امپورٽ جو سلسلو
ڪراچي پئڪيج يا ڪجهه ٻيو؟
پريس جي خلاف روايتي اڳرائي
آپگهات ڪندڙ قديم آثار ۽ هڪ مئل گهوڙو
سرڪاري دستاويزن تائين عوام جي پهچ
پنهنجي ئي خول ۾ بند ڪراچي سياست
دهشتگرديءَ واري هڙتال ۽ ”دهشتزدهه“ عوام
صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران
ڌاڙيلن لاءِ به هڪ ”نصيرالله بابر“ گهرجي
استادن ۽ ڪلارڪن جي هڙتال
سنڌ جي برپٽن لاءِ پاڻيءَ جو خواب
غير قانوني پرڏيهين جي سڃاڻپ ڏکي ناهي
اسڪول في لاءِ اسڪول ۾ پِنايل ٻار
دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون
دهشتگرد، ايجنسيون ۽ سنڌ
پاڪستان: دنيا ۾ ٽيون نمبر رشوتي ملڪ
دهشتگردن جي موت تي ماتم
مقدس رشتا ته بارود ۾ نه ٻاريو!
ملازمتن تان برطرفين جو مامرو
پاڻيءَ جو مسئلو: پنجاب ۽ هندستان جو هڪجهڙو رويو
جنگ بنديءَ جي بدلي ۾ اقتدار جي آڇ
وچ مدي واريون چونڊون ۽ جناتي چُرپُر
اخباري ڪاغذ جو بحران
سنڌي ٻوليءَ جو بااختيار ادارو جنگي بنيادن تي ڪم جي ضرورت
هڪ جيل ۾ بک هڙتال، ٻئي ۾ شاهي دعوت
ڳالهه جڏهن پاڻ تي آئي......
پيپلز پارٽيءَ جو وڻ ۽ وڻ ويڙهيون
ڪوڙ کي پير نه سهي، پَرَ ته آهن!
ايم ڪيو ايم جي ڪا به هڙتال ڪامياب نه ٿي آهي
سنڌ جو وڪيل برطانيا ۾
گهاتوئڙن جي نِڙيءَ ۾ ڦاٿل دانهن
.... خطرو اڃا موجود آهي
پنجاب جو سياسي بحران
افغانستان ۾ پاڪستاني سفارتخاني جي تباهي
ڪرپشن جي ڪينسر ۾ وڪوڙيل صحت کاتو
سيڙپ ڪمپنين ۾ ڦاٿل رقمون ملي سگهن ٿيون
بيجنگ ڪانفرنس تي مهربانن جي چڙ
جوکم کانسواءِ ڪا ٻي واٽ نه هئي
معاشي ون يونٽ ڏانهن وڌندڙ وکون
محمود غزنوي سومناٿ ۾ ڇا پيو ڪري؟
رينجرز هٿان برمي ۽ بنگالي ملاحن جي سرپرستي
ڪوڙ ۽ منظم پرچار جو ٽوڙ ڇاهي؟
اقليت جي مٺ ۾ اڪثريت
رت جا نشان ڌوئڻ لاءِ ڪيئي برساتون گهرجن
سچ ضرور ڳالهايو پر زور سان
سفيرن خلاف اڳرائيءَ بابت لنڊن مان آڪاش واڻي
طالبان راڄ ۾ ڇوڪرين جا اسڪول بند
انتظاميا کان مايوس 200 ڳوٺاڻن جي لڏ پلاڻ
سنڌي ميڊيم اسڪول ڪنهن ڳڙڪايا؟
هڪ دهشتگرد ”هيرو“ جو بُت
ڇا ڪالاباغ ڊيم جي اڏاوت جاري آهي؟
آزاد رهڻ جو حق ڦري نٿو سگهجي؟
ڪابل سان ناتن جو نئون مرحلو
پر ”اونداهي ۾ فرار“ جو ڇا ٿيندو؟
ڊيلٽا: شڪاري ٻار جي مٺ ۾ جهرڪي
ڳالهين جي نائين دور کانپوءِ به.....
ڏکئي وقت ۾ پراڻن ساٿين جي سار
برائون ترميم
هندي اسٽائل فساد ۽ ايم ڪيو ايم
”ڇا پنجاب کي ويٽو پاور حاصل آهي؟“
ڪراچيءَ جي سنڌين جو اعتماد نه لوڏيو
قتلام ڪندڙ ڪارخاني کي رعايت ڏيئي نٿي سگهجي
غير قانوني غير ملڪي ۽ ووٽر لسٽن جو مرحلو
سرڪار! ”غريبن لاءِ بينڪاريءَ“ تي سوچيو
گرينڊ الائنس جون تياريون
ايم ڪيو ايم پاران گهرو لڙائيءَ جي ڌمڪي
وڏو وزير پنهنجي حڪم تي عمل ڪرائي سگهندو؟
گهرو لڙائيءَ ڏانهن پهرين وک؟
ٿر ۾ ڏڪار ۽ نمائنده نانگ
پاڪستان جي ثقافتي پاليسي
انسٽيٽيوٽ..... پر ڪنهن جي لاءِ؟
ولي، الطاف ۽ نواز اتحاد عمل
پهرين آڪٽوبر 1988ع کان پهرين آڪٽوبر 1995ع تائين
ڪور ڪمانڊرن جي اجلاس ۾ الطاف حسين کي جواب
سنڌ بابت مولانا فضل الرحمان جو موقف
خوني پرولي ڪڏهن ڀڄندي؟
... ۽ هاڻي سنڌوءَ ۾ سم جو پاڻي
پوليس: هڪ مافيا
ٺٽو – جتي پورهيتن پيٽ سان پٿر ٻڌا
پور بندر ۾ ڦاٿل پاڪستاني
بينڪاريءَ جو ڏيوالو نڪرندو؟
جهاز اغوا ڪرڻ جي ڪوشش
غير قانوني پرڏيهي خلاف وٺ پڪڙ ۽ پاسپورٽ دڪان
پي ٽي سي ريفرنڊم
گهڻن بنيادي مسئلن جو حل لياقت – نهرو ٺاهه تي عمل
پوليس مايوس ڪيو آهي
ٻهراڙيءَ ۾ ڊاڪٽرن جي تقرري حقيقت پسنديءَ جي ضرورت
سنڌ سيڪريٽريٽ تي حملو سنڌ جي تاريخي، سياسي ۽ انتظامي وجود کي للڪار
دهشتگردن جو موت ۽ ذهني گدلاڻ
امن جا گيت ڳائيندڙ ٿڪجي پيا آهن؟
ڇاڪاڻ ته توهان ٽين دنيا جا آهيو!
جتي دهشت کي سوڳ چئجي ٿو
مالاڪنڊ کان کاري ڇاڻ تائين
ايمنسٽي انٽرنيشنل ساک وڃائي ڇڏي
پڙدي جي پويان ڪهڙو ڊرامو هليو؟
باغي آفسيرن لاءِ آئين ڇا ٿو چوي؟
ڪارو ڏينهن: سياسي سج گرهڻ
ايم ڪيو ايم تاملن جي نقش قدم تي
گڏيل قومون ۽ ٽين دنيا
”آسمان“ ايمنسٽي انٽرنيشنل جو هيڊ ڪوارٽر ناهي
”اگر ... مگر“ مان نڪرڻ جون تياريون
سياسي ڪروکيتر ۾ شهيد ٿيل خواب ڳڻيو!
نواز شريف ۽ خالي بوتل جو نشو
رُپيو، روبل جو پوئلڳ!
”گرم هوا“ کان گرم هوا تائين
قومي حڪومت – ڪنهن حادثي کان بچڻ جي ڪوشش
نجڪاريءَ ڇا ڏنو؟
ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو
ڪراچيءَ ۾ خون ئي خون
هو، جي اونداهين راتين ۾ ماريا ويا!
نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه
نيٺ ڇا ٿيندو ۽ ڇا ٿيڻ گهرجي؟
ازهاڪ رابن جو موت
اهو بُروٽس وارو خنجر ته نه آهي؟
بُک ۽ بنيادي حق گڏ ڪيئن هلندا؟
رت جي پيالي ۾ سچ ۽ ڪوڙ
اڳوڻا معاشي زخم ۽ ڀرڻ بدران هڪ ٻيو چهڪ
نئين جهاد جون تياريون
توهان ماڻهو ٽنگي سگهو ٿا، خيال ۽ آدرش نه
هڪ دوزخ کان ٻئي دوزخ تائين ڊوڙون
سنڌ جو تعليمي ماحول مٿي ۾ گولي هڻي آپگهات جي ڪوشش
ووٽر، اميدوار ۽ سياسي پارٽين وارا جاڳن!
ناڪام بغاوت کانپوءِ هڪ سوال
آمريڪي معيشت جو ڀرم باقي نه رهيو
مخالف ڌر جي باغي فوجين لاءِ همدردي!!
سڻيءَ جي ديس مان نڪري ڪپهه جي ملڪ ۾ ڦاٿل ماڻهو
سنڌ ۾ غلاميءَ جي دور جي واپسي
سنڌ دشمن آفيسرن کي ڇـُوٽ ڇو؟
جافنا: امن ۽ دهشت جي آخري جنگ؟
پاڪستان: سڀني لاءِ جنگ جو کليل ميدان
ماڻهو هيڏانهن هوڏانهن ڇو پيا ڏسن؟
عوام ”عالمي مقروض“ هجڻ کان انڪار ڪري ٿو
رسول بخش مريءَ جو فلسفو
قيامت کان اڳ ۾ قيامت جي ڳالهه!
سڀ بيگناهه شهيد منهنجا ڀائر آهن!
ڌڌڙ ۾ پير
بنگله ديش ۾ سياسي بحران
چڪنا چور ٿيل سنڌي سماج: هڪ سوال
دهشتگردي-اولهه جو تحفو
رت ۽ ماس بچيو هجي ته ڀلي ٻيهر ڪهو!
ڪشڪول کپائڻ جي نوبت آدمشماري
پنجاب کي سنڌ سان ويڙهائڻ جون ڳالهيون
ڪو ڪيئن ڪري!؟
ادب، ثقافت ۽ جمهوريت ڪانفرنس


.....ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي موضوع جون وڌيڪ داخلائون