هڪ سرڪش ڪردار

ان بهتر زاويي تي بيٺل هئس. مون ته ھڪ اڌ فوٽو ڇڪيو محمد علي هن تي رول کپائڻ شروع ڪيو.
”هن (کي ناد) جو نالو لطيف سائينءَ ڏنو آهي.“ مولائي فقير ’ناد‘ کي ھڪ ٻي نسبت ڏني ۽ وري بود ۾ اچي سنک جا ڌوڙيا لائي ڏنا.
”ناد معنيٰ ’آواز يا سڏ‘، ’نادِ علي‘ معنيٰ علي ڪرم وجھ الله جو آواز! ... باقي هي بذات خود سنک آهي“ ھڪ سمجهدار فقير سمجهايو.
”يار! هتي نوريئڙا به اٿئي پريئون هلندا ٿا وتن!“ بخاري صاحب محمد عليءَ جو ڌيان ڇڪايو. هتي سچ پچ ڪافي نوريئڙا هئا جيڪي ڪنهن ڪنهن مهل ڪافي ويجهو اچي ٿي ويا. ”هيءَ چانهه (پکي) ڏسو! قسمتي هتي ايندي آھي“ ھڪ فقير به ڌيان ڇڪايس. قادريءَ کي جهنگلي جيوت جا فوٽو به ڪڍڻا هئا. ھن اڳ ۾ ئي اھو ڪم لاھي ڇڏيو ھو.
”بابا فقير! اچو نگر پاڻيءَ تي!“ اسان کي مانيءَ لاءِ سڏ ٿيو. تلسيءَ جي چٽڻي سان اڌ پڪل اڌ سڙيل ماني کاڌي سون ته به ڏاڍو مزو آيو.
اسان پنج تن واري باغ کان سڌا بگا شير پهتاسون ته منجهند جو سوا هڪ ٿي ويو. بگا شير تي بلندي پيمائش واري ريڊنگ 335-330 فٽ هئي. هي ماڳ بڊي جبل جي پاڙ ۾ اولهه واري پاسي آهي. هاهوت غار هِتان (بگا شير جي درگاهه) کان ڏکڻ اوڀر طرف 1200-1000 فٽ بلنديءَ تي آهي ۽ بگا شير جي ننڍڙي نخلستان ۾ وڻن جي ڇانءَ هيٺ گرميءَ جو درجو 39 درجا سينٽي گريڊ هو باقي ٽَڪر ته ٽانڊي وانگر تپي رهيو هو
بگا شير آستان نئينگ کان پوءِ لاهوتين جي منزل آهي. هُو هتان ٿي پوءِ هاهوت ويندا آهن. ٿوري دير اڳ ڪائيءَ ۾ فقيرن سان ٿيل ڪچهري اڃا ذهن ۾ تازي هئي. ’اڇا ته اهو آهي هاهوت!‘سخت تپش ۽ وقت جي کوٽ سبب اسان هاهوت چڙهڻ جي همٿ نه ساري. اسان بگاشير باغ ۾ ويٺي دوربينيءَ جي مدد سان اوڏانهن ڏٺو گهڻو مٿي ته ڪونه هو !