ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-11-06
داخلا نمبر 1272
عنوان هڪ مقدس تحرير جنهن جو احترام نه ٿيو
شاخ پنهونءَ ڪارڻ پَٻ ۾: ايڊيٽوريل-2 روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1059
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
روي ڪرائي ڏسي ته ڪيترا پاڪستاني (جن ۾ مسلمان به شامل آهن) مستقل طور تي پاڪستان مان لڏي يورپ، آفريڪا ۽ ڏور اوڀر ڏانهن هليا ويا آهن. آخر اها نوبت ڇو آهي جو ماڻهو پنهنجا ”گهر تڙ وڪڻي ٻاهر نڪري رهيا آهن؟ ظاهر آهي ته اهي واعدا پورا ٿي نه سگهيا آهن جيڪي 1940ع ۾ ڪيا ويا. اهو پاڪستان ٺهيو ئي ڪو نه آهي جنهن جو واعدو ڪيو ويو.
اڄ جڏهن بلوچستان، سنڌ، سرحد ۽ سرائيڪي علائقي سان گڏ ”مهاجر“ به بيچيني ظاهر پيا ڪن ته آخر ان جي ڪا معنيٰ هوندي! شايد اڄ ضروري ٿي پيو آهي ته هڪ ڀيرو ٻيهر پنهنجي سرشتي جو تفصيلي جائزو وٺجي ۽ ڏسجي ته اسان ڪهڙي غلطي مستقل طور پيا ڪريون؟ پاڪستان جون سڀ جمهوريت پسند پارٽيون ۽ قوم پرست ڌريون ان تي متفق آهن ته وڌ ۾ وڌ صوبائي خودمختياريون ڏنيون وڃن ته جيئن وفاق ٺاهيندڙ يونٽ مطمئن هجن ۽ عوام سوڙهه محسوس نه ڪري! ان ئي احساس جي داخله 1973ع واري آئين ۾ ڪئي وئي ۽ 1983ع ۾ ايم آر ڊي ٺهڻ وقت ان ئي احساس جي تجديد بلڪ واعدو ڪيو ويو ته جيئن جمهوريت بحال ٿي، صوبائي خودمختياريون وڌايون وينديون پر ايئن ڪو نه ٿيو. نتيجي ۾ ”ڪنفيڊريشن“ جي لڳ ڀڳ ڪنهن نظام جي ضرورت جو احساس ٻيهر وڌڻ لڳو آهي.
ڀلي ته فقط مسٽر ممتاز ڀٽي ”ڪنفيڊريشن“ جو لفظ ڪتب آندو آهي پر جڏهن وڌيڪ صوبائي خودمختيارين جي ڳاله ڪبي ته ان جي معنيٰ لڳ ڀڳ اهائي بيهندي. اهو ئي اهو بنيادي روح آهي جيڪو قرارداد پاڪستان ۾ موجود اهي ۽ جنهن تي ڪڏهن به عمل نه ٿيو آهي. ڇا اڄوڪي ڏينهن تي پاڪستان جا سڀ عوامي نمائندا هڪ ڀيرو ٻيهر ”قرارداد پاڪستان“ پڙهندا ۽ عوام کي ٻڌائيندا ته ان جو روح ڪٿي آهي ۽ جسم ڪٿي؟ ۽ ان مقدس دستاويز جو احترام ڇو نه ڪيو ويو آهي؟