ولي، الطاف ۽ نواز اتحاد عمل

ولي، الطاف ۽ نواز اتحاد عمل ۾

لنڊن مان واپسيءَ کانپوءِ ميان نواز شريف ڪراچي4 ۾ سياسي شو شو ڪرايو. جنهن ۾ گٺل سياستدان گٺل سياسي نعرا هڻندا رهيا، ايئن ٿي لڳو ته هڪ پراڻي فلم جي نئين پرنٽ سئنيما هال ۾ هلائي وئي. فرق رڳو اهو هو ته نئين فلم جو نالو ”جيالي حڪومت ختم ٿيڻ واري آهي رکيو ويو.“ ٻيو فرق اهو هو ته اسٽيج تان نعرا لڳا، ”ڪير بچائيندو پاڪستان؟ ولي، الطاف ۽ نواز.“ مهاجر پنجابي پٺاڻ متحده محاذ جو نئون نالو اڃا سامهون ڪو نه آيو آهي پر اها ڳالهه واضح ٿي چڪي آهي ته ايم ڪيو ايم جي دهشتگردين کي هاڻ ولي خان ۽ نواز شريف سياسي پٺڀرائيءَ سان OK سگنل ڏيئي ڇڏيو آهي.
مسٽر غوث علي شاهه جيڪو سنڌ جو اڳوڻو وڏو وزير به آهي دعويٰ ڪري ٿو ته ڪراچيءَ جو مسئلو فقط مسلم ليگ حل ڪري سگهي ٿي. ڪراچيءَ کي هن حال تي ڪنهن پهچايو؟ ان جو جواب شاهه صاحب کان بهتر ٻيو ڪو به نٿو ڏيئي سگهي ڇاڪاڻ ته اهو سندس ئي دور هو جڏهن مسلم ليگ پنهنجي اقتدار کي ڊيگهه ڏيڻ لاءِ جماعت اسلاميءَ جي مقابلي ۾ ايم ڪيو ايم کي جنم ڏياريو. مسلم ليگ پاڻ ايم ڪيو ايم جي دائي آهي ۽ اڄ اها ئي مسلم ليگ جنهن کي ڪراچيءَ سميت سڄي سنڌ ۾ مقبوليت ڪو نه آهي،ا يم ڪيو ايم جي سهاري ڪراچيءَ ۾ ظاهر ٿي آهي.
مسلم ليگ ڪراچيءَ ۾ پنهنجا جلسا گهڻو اڳ ان مهل بند ڪري ڇڏيا هئا، جڏهن نواز شريف جي ”تحريڪ نجات“، ”ٽرين مارچ“، ۽ ”لانگ مارچ“ قسم جون تحريڪون ڪو به نتيجو ڏيڻ ۾ ناڪام ٿي ويون هيون. ميان نواز شريف ۽ سندس پارٽيءَ ان وقت ننهن چوٽيءَ جو زور هنيو ۽ ايترو ڪم ٿي ڪيو جو نواز شريف کي ڏاڙهي ڪوڙڻ جو وقت به ڪو نه ٿي مليو. بي شڪ ان وقت هن ايم ڪيو ايم جي تعاون کانسواءِ ڪي وڏا جلسا به ڪيا پر سندس قسمت جا لڪل ڪبوتر هوا ۾ ٻه چار ڪلٽيون کائي وري اچي کوکي تي ايئن ويٺا جو نه اڏامي نه اڏاميا.
نواز شريف وزارت عظميٰ هٿ ڪرڻ لاءِ ٻيهر جوڙ ٽوڙ ڪرڻ لاءِ لنڊن پهتو ۽ الطاف حسين کان هٿ ٻڌي غلطين جي معافي ورتائين. هو آئندي سٺي چال چلت رکڻ جو قسم نامو ڏيڻ سان گڏ دهشتگردن کي مظلوم قرار ڏيڻ جي واويلا سڄي ملڪ ۾ ڪرڻ جو واعدو به ڪري آيو آهي. ان واويلا جي موٽ ۾ ايم ڪيو ايم پنهنجي دهشتگردي وڌائيندي ۽ نواز شريف ان کي سياسي حمايت ڏيندو. نواز شريف جو سرمايو، الطاف جون بندوقون ۽ ولي خان جا خفيه ذريعا گڏجي سڏجي هڪ وڏو انتشار پکيڙڻ جي پوزيسن ۾ آهن. بد قسمتيءَ سان اڄ ملڪ ۾ انتشار پکيڙڻ جي صلاحيت کي ”سياسي قوت“ سمجهيو ويندو آهي.
مسلم ليگ جو ارادو آهي ته جلد ئي ڪراچيءَ ۾ سياسي جلسن جو عمل وڌايو وڃي. ايم ڪيو ايم جو ارادو آهي ته گهرو ويڙهه شروع ڪرائجي ۽ ٽنهي ڌرين جو خيال آهي ته سرڪاري ٽيڪس ادار نه ڪرڻ جو سڏ ڏيئي، حڪومت کي سياسيءَ سان گڏ معاشي بحران ۾ به ڦاسائي ڇڏجي.
مخالف ڌر جا لهجا بدلجي ويا آهن ته ضرور ان جي پويان ڪجهه آهي. نواز شريف في الحال پاڪستان جي عدليه جي خلاف پرچار جو ذمو کنيو آهي. هو ججن جو عالمي ڪنوينشن گهرائي ”پاڪستان ۾ عدليه جي کسيل حقن جو پڙدو چاڪ“ ڪندو. اها ڳالهه هو تڏهن چئي رهيو آهي، جڏهن مسلم ليگ سپريم ڪورٽ بار جون چونڊون کٽيون آهن. هي اهو ئي نواز شريف اهي جنهن جو سياسي ”وڏو“ ضياءُ الحق هو. پاڪستان جي هاڻوڪي عدليه تي نواز شريف کي وڏي خار آهي پر پاڪستان جي ماڻهن کي ضياءُ الحق جو اهو قدم ياد آهي، جنهن تحت هن جي قائم ڪيل عام فوجي سمري عدالتن مان مليل سزا کي سپريم ڪورٽ ۾ به چئلينج ڪري نه سگهبو هو. هڪ معمولي ميجر جو بوٽ سپريم ڪورٽ جي اختيارين کان ڳرو هو.
پاڪستان جي ماڻهن کي اهي ڏينهن به ياد آهن، جڏهن نواز شريف جي مربي جنرل ضياءَ سپريم ڪورٽ ۽ هاءِ ڪورٽ جي ججن کي مارشل لا جي هڪ حڪم ذريعي مجبور ڪيو ته اهي مارشل حڪومت سان وفاداريءَ لاءِ نئين سر قسم کڻن. ان وقت ڪيترن ئي باضمير ججن استعيفائون ڏيئي ڇڏيون هيون، جن ۾ سپريم ڪورٽ جو چيف جج به شامل هو. ڪجهه جج صاحب چپ چاپ ملڪ ڇڏي جلا وطن ٿيڻ تي به مجبور ٿي ويا هئا. ميان نواز شريف ان مهل ڪجهه به نه ڪڇيو هو، خبر ناهي ته هاڻي ڪهڙي منهن سان عدليه تي دانهين ٿي رهيو آهي.
نواز شريف جي حڪمت عملي هاڻي واضح ٿي چڪي آهي. هو وچ مدي وارين چونڊن جو مطالبو ڪري چڪو آهي ۽ ان مقصد لاءِ اسٽريٽ پاور مظاهرو ڪري، طاقتور ادارن کي قائم ڪرڻ چاهي ٿو ته ملڪ کي نئين حڪومت گهرجي. هيءَ به عجيب صورتحال آهي ته حالتون هٿ وٺي خراب ڪجن ۽ پوءَ چئجي ته حالتون خراب ٿي ويون آهن. هو پنهنجي سياست جي بنياد ۾ ڪراچي ۾ قتل ٿيل ماڻهن جا لاش رکي چوي ٿو ”ڪراچي جو ڪيس سڄي ملڪ کي ملي وڙهڻو پوندو.“ مسلم ليگي اڳواڻ چون ٿا ته ”ڪراچيءَ وارن کي سندن حق ملي رهندو، کين غدار چوڻ افسوس جي ڳالهه آهي ۽ عوام رستن تي نڪرڻ لاءِ تيار ٿي وڃي.“
ان سان گڏ ڪراچيءَ ۾ دهشت جي لهر وڌي وئي آهي فقط هڪ ڏينهن ۾ سراسري طور 10 ماڻهو مري رهيا آهن ۽ گاڏيون ساڙيون وڃن ٿيون. ان باهه کي اڃا وڌيڪ ڀڙڪائڻ لاءِ الطاف حسين روزانو صبح شام اخباري بيان جاري ڪري ” قصاص ۽ ديت“ گهري رهيو آهي ۽ اڄ سڀاڻي پنهنجي نئين حڪمت عملي ڏيڻ وارو آهي.
ان سڄي انتشاري مهم جي پويان فقط ٻه خواهشون ڪم ڪري رهيون آهن. نواز شريف لاءِ وزارت عظميٰ جي ڪرسي ۽ الطاف حسين لاءِ ڪراچيءَ تي مڪمل اختيارن جو پروانو. تازو لنڊن ۾ نواز ۽ الطاف حسين جي ملاقات ۾ جنهن ڳالهين تي اتفاق ٿيو آهي، سا آهي، حڪومت جو خاتمو، مڊ ٽرم چونڊن جي اعلان تائين تحريڪ جاري رکڻ، نئين صوبائي حڪومت ۾ وڏ وزارت ايم ڪيو ايم کي ڏيڻ، الطاف حسين سميت سڀني دهشتگردن تان ڪيس واپس وٺڻ، حيدرآباد ۾ اڙدو ڳالهائيندڙن لاءِ ڌار يونيورسٽي وغيره.
ايئن لڳي ٿو ته اهي ئي اصل نڪتا آهن جيڪي حڪومت ۽ ايم ڪيو ايم وچ ۾ هلندڙ ڳالهين ۾ حل نٿا ٿين. ان حد تائين مطالبا مڃڻ جي معنيٰ اها ئي آهي ته پيپلز پارٽي سياست مان خارچ ٿي وڃڻ جو ٺاهه ڪري. هي ڳالهيون بار بار چيون ويون آهن پر هر ڀيري ان جي ڳنڀيرتا ۾ اضافو ٿي رهيو اهي، اها صورتحال نوان نوان ويس مٽائي سامهون اچي بيهي ٿي. سنڌ دشمن قوتون هن مهل ڪراچيءَ کي بنياد بڻائي هڪ ”متحده محاذ“ ٺاهي چڪيون آهن. سوال صرف اهو آهي ته سنڌ دوست ۽ جمهوريت پسند قوتون اڃا تائين بي اثر ڇو آهن؟