0000-00-00
داخلا نمبر 1748
عنوان پاڪستان جون بـي زبان قومون
شاخ سنڌ ڪيس
پڙهيو ويو 6071
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
چ، بروهي وانگر ڪراچيءَ ۾ سنڌي بہ بي زبان ٿيندا پيا وڃن توڻي جو سنڌ ۾ ”سنڌي ٻوليءَ جو بااختيار ادارو“ بہ موجود آهي ۽ سنڌي ۾ تعليم جو نالي ماتر رواج بہ موجود آهي.
سنڌ ۾ هُوندي سُوندي اها حالت ڇو آهي؟ ڪجھہ چوندس تہ سڀ ڪاڙوجي پوندا. دوست بہ ۽ دشمن بہ! ڳالھہ الائي ڪٿانجي ڪيڏانھن وڃي نڪتي! مون لاهور ۾ پنجابي عالمي ڪانفرنس جو ذڪر پئي ڪيو جتي اعلان ڪيو ويو تہ، ”پنجابي ادب مان ايم اي ڪري بيروزگار ويٺل 10 هزار نوجوانن کي نوڪريون ڏبيون.“ اها ڳالھہ پنجابي ٻوليءَ جي ترقي لاءِ انسٽيٽيوٽ جوڙڻ جي اعلان مهل ڪئي وئي، پنجابيءَ جي اديبن پنجابي ٻوليءَ جي ترقيءَ لاءِ قانون سازي جي ڳالھہ بہ ڪئي. مون کي سنڌي ٻوليءَ جي ترقيءَ لاءِ ٿيل قانون سازيءَ وارا ڏينھن ياد اچن ٿا ۽ سمورين ڪاميابين کانپوءِ پيش آيل سموريون ناڪاميون ياد اچن ٿيون.
جنھن نموني پنجاب ۾ پنجابي دانشورن جي عالمي ڪانفرنس ٿي آهي ۽ ان ۾ هندستاني ۽ پاڪستاني پنجاب جي وڏن وزيرن هڪ آواز ٿي ڳالهايو آهي. سنڌ ۾ عالمي سنڌي ڪانفرنس جو تصور نٿو ڪري سگهجي. ڀارتي پنجاب جو وڏو وزير رٽائرڊ ڪئپٽن مهاراجه ارمندر سنگھہ تہ انگريزن جي ڪڍيل ”سرحدي ليڪ“ کي بہ مڃڻ کان انڪار ڪري ويو، ڀلا صدين جي مائٽي پنجونجاھہ سالن ۾ ختم ٿي ڪو نہ سگهندي! ٿيڻ بہ نہ گهرجي. محبتون ورهائڻ لاءِ ئي هونديون آهن. سوڙھہ تہ قيامت جي نشاني آهي. قيامت کان اڳ قيامت ۽ سوڙھہ ڇو پيدا ڪجي؟
فخر زمان صاحب! توکي اها ڪانفرنس ڪرائڻ جي مبارڪ هجي پر گڏوگڏ اها بہ پارت هجئي تہ جيئن سنڌ جي ماڻهن پنجابي عوام جي بي زبانيءَ کي سمجهيو آهي. ساڳي طرح پنجاب وارا بہ سرحد، بلوچستان ۽ سنڌ جي بي زبانيءَ کي سمجهندا. محسوس ڪندا ۽ کين زبان بخشڻ يا حاصل ڪرڻ ۾ مدد ڪندا.