ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-11-05
داخلا نمبر 999
عنوان پريس جي خلاف روايتي اڳرائي
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1140
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
پريس جي خلاف روايتي اڳرائي
نيوز لائين جي ايڊيٽر رضيه ڀٽيءَ کي اڌ رات جو جاڳائي ڪنهن پوليس آفيسر وٽ حاضري ڀرڻ لاءِ چوڻ يا ”ڪلمو پڙهي ڇڏڻ“ جي صلاح ڏيڻ جمهوري قدرن سان ڪيتري قدر ٺهڪندڙ عمل هو؟ ان جو فيصلو حڪومت پاڻ ئي ڪري ته بهتر آهي. هاڻي ڀلي ته وضاحتون ڏنيون وڃن ۽ گورنر صاحب نيوز لائين جي خلاف داخل ڪيل ڪيس واپس وٺي، جيڪو ٿيڻو هو يا جيڪي ڪيو ويو، سو ٿي گذريو. حڪومت جي ساک کي جيڪو ڌڪ لڳڻو هو سو لڳي چڪو، ڏڌو کير ٿڻين ڪو نه پوندو آهي.
اها ته نيوز لائين هئي جنهن جي ساک ۽ اهم انگريزي رسالي هجڻ جي طاقت سبب ان جي ايڊيٽر کي محض ذهني دٻاءُ جو شڪار ٿيڻو پيو. ان رسالي جي جاءِ تي ڪو اڙدو رسالو هجي ها ته به سرڪار کي پوئتي هٽڻو پوي ها، پر جيڪڏهن نيوز لائين بدقسمتي سان ڪو سنڌي رسالو هجي ها ته ان جو ايڊيٽر توڻي رپورٽر هن مهل تائين غالباً 555 جي سيل ۾ پيل هجن ها! سنڌي رسالي ”ساڃاهه“ سان ڇا ٿيو؟ جيڪڏهن ساڃاهه ۾ ”چيڙائيندڙ“ مودا ڇپيو آهي ته پوءِ شام توڻي صبح وارين اڙدو ۽ انگريزي اخبارن ۾ ڇا پيو ڇپجي؟ سنڌي ماڻهو، سنڌي اديب ۽ سنڌي صحافي اڄ به تهڙين بندشين هيٺ آهن، جهڙيون ارغونن جي وقت ۾ هيون. کين نه گهوڙي تي سواري ڪرڻي آهي، نه جتي پائڻي آهي، نه پٽڪو ٻڌڻو آهي ۽ ئي وقت جي سرڪار ۽ سنڌ دشمن روين خلاف لکڻو آهي. ساڳيو لهجو انگريزي ۽ اڙدوءَ ۾ ڇپجي ته خير آهي، پر سنڌيءَ ۾ اجازت ناهي!
صحافت، جنهن کي رياست جو چوٿون ٿنڀو چيو وڃي ٿو، ان جي خلاف پوليس کي استعمال ڪرڻ سان ڇا حاصل ٿيڻو آهي؟ سڀ ادارا هٿ سان ڦٽائي ماحول خراب ڪررڻ مان ڇا ملڻو آهي؟ صحافت جمهوري حڪومت آڏو احتجاج ڪندي اها صلاح ڏيڻ ضروري سمجهي ٿي ته اها انهن اهلڪارن کي ضابطي ۾ رکي جيڪي ”شاهه کان وڌيڪ ساهه دوستي“ ڪري شاهه جي خلاف ڪم پيا ڪن.