ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-11-05
داخلا نمبر 1070
عنوان پهرين آڪٽوبر 1988ع کان پهرين آڪٽوبر 1995ع تائين
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1125
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
2 آڪٽوبر 1995ع
پهرين آڪٽوبر 1988ع کان پهرين آڪٽوبر 1995ع تائين
پهرين آڪٽوبر 1988ع تي سنڌي ڳالهائيندڙن جو قتلام ڪراچي ساگر جي ڪناري تي متل هڪ ڪربلا جو ٻيو نالو آهي. ڪالهه وري هڪ پهرين آڪٽوبر گذري وئي ۽ ايم ڪيو ايم ٽن دهشتگردن جي سوڳ ۾ ڪجهه ين جيئرن انسانن کان زندگيون ڦري ڇڏيون. پهرين آڪٽوبر 1988ع تي 90 سنڌي شهيد ڪيا ويا ته ان کي 30 سيپٽمبر 1988ع جو رد عمل قرار ڏنو ويو. 30 سپٽمبر 1988ع تي ڇا ٿيو هو؟ هڪ جنون جو جنم ٿيو هو جنهن ۾ حيدرآباد ۾ سنڌي ۽ ”مهاجر“ ماريا ويا هئا. اها رڪارڊ جي ڳالهه آهي ته ان تاريخ تي حيدرآباد ۾ فقط ”مهاجر“ ڪو نه مئا هئا پر پروپيگنڊا ايئن ڪئي وئي ڄڻ سنڌين ”مهاجرن“ جو قتلام ڪيو! ۽ اهي سنڌي ڪٽنب جيڪي 30 سيپٽمبر واري هاڃي ۾ قتل ٿيل پنجن پيارن جي تڏي ويٺا هئا، دانهن به ڪري نه سگهيا!
پر، پهرين آڪٽوبر 1988ع تي ڪراچيءَ ۾ جيڪي به ماڻهو چونڊي چونڊي ماريا ويا اهي سڀ سنڌي ڳالهائيندڙ هئا. کين گوليون هنيون ويون، ڇرا هنيا ويا ۽ دهشتگردن کان جيڪي پڳو سو ڪيائون. پهرين آڪٽوبر جي شهيدن جو ڏوهه فقط اهو هو ته هو اها زبان ڳالهائيندڙ هئا جيڪا 30 سيپٽمبر تي حيدرآباد ۾ خونريزي ڪندڙ ڳالهائي رهيا هئا.
پهرين آڪٽوبر کان اتفاق سان لياقت علي خان جو هڪ صدي – هون جنم ڏينهن به ملهايو پيو وڃي. لياقت علي خان اهو شخص آهي جيڪو الطاف حسين کان گهڻو اڳ اهي ٻج پوکي ويو هو جنهن مان ايم ڪيو ايم جهڙو زهريلو فصل لٿو آهي. لياقت علي لاءِ ڪجهه چوڻ کان بهتر آهي ته محترمه فاطمه جناح جون اهي لکڻيون پڙهجن جيڪي قائداعظم آخري ڏينهن تي روشني وجهن ٿيون ۽ جن ۾ جناح صاحب لياقت علي خان بابت پنهنجا تاثر بيان ڪيا آهن.
ايم ڪيو ايم پهرين آڪٽوبر 1988ع کان سنڌي ماڻهن جي نسل ڪشي جو جيڪو سلسلو شروع ڪيو، ان کي هاڻي ستون سال پورو ٿيو آهي. ان وچ م ايم ڪيو ايم سنڌ کي گهرو لڙائيءَ ۾ وڪوڙڻ جون بيشمار ڪوششون ڪندي ڪندي هاڻي پاڻ هڪ ڌٻڻ ۾ ڦاسي پئي آهي. دهشتگردي پاڻ هڪ اهڙي ڌٻڻ آهي جيڪا جلد يا دير سان، نيٺ دهشتگرد جو ئي سر کڻندي آهي. ڇا ايم ڪيو ايم پاڻ اها ڳالهه نٿي سمجهي ته دهشتگردي آخر ڪيترا ڏانهن هلي سگهندي؟ آخر ڪيستائين؟ اها لازمي طور ختم ٿيڻي آهي. دنيا ۾ ڪٿي به دهشتگردي هميشه قائم نه رهي آهي، هتي به ڪو نه رهندي. انتظار فقط اهو آهي ته ڪڏهن ٿو ڌٻڻ جو ”ڀڀڪناٿ“ پنهنجي تاريخي روايت ورجائي!