ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-10-27
داخلا نمبر 801
عنوان پٿر جي اڏي
شاخ منڇر گورک گاج دنيا
پڙهيو ويو 1203
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
پٿر جي اڏي
بگا شير باغ ۾ وچ تي ٽي پٿر کتا پيا هئا جن تي رت جا گهاٽا داغ هئا. ايئن پيو لڳي ڄڻ قديم وقت جو ’قربان گاھه‘ ھجي!
”هي ڇا جا پٿر آهن؟“
”هي رت آهي، جيڪو باس باسيندو آهي، اهو هتي خيرات ڪندو آھي، هتي پـهـرُو ڪُهندا آهن، پوءِ اها روهي ڳاڙهي ڪندا آهن ... باس باسيندا آهن. درگاھه تي خيرات ڪرڻ سان اھو (سوال پورو) ٿي ويندو اٿن، جيڪو گهرندا آھن.“
”اھا رسم ۽ هي پٿر ڪڏهن کان آهي؟“
”گهڻي وقت کان ... جڏهن کان مالڪ آيا آهن!“ ھن جو اشارو پنجتن پاڪ ڏانهن ھو.
پريان بگاشير درگاھه کان گهنڊن جو آواز آيو. پڪ ڪو فقير دعا لاءِ اتي ويو ھوندو. مون ھڪ ڀيرو وري ماحول جو جائزو ورتو. اسان جنهن جاءِ تي بيٺا ھئاسون اتي پاڻيءَ جو دُٻو ھو، باغ کي ھڪ ناليءَ مان پاڻي پئي مليو.”هي پاڻي ڪٿان ٿو اچي؟“ مون پڇيو.
”مٿي بڊي جي پاڙ ۾ چشمو آهي، هاهوت کان ٿورو اتر پاسي کان، جتان هي پاڻي اچي ٿو. پوءِ تلاءَ ٺهيل آهن اتي پاڻي گڏ ٿيندو اتي، پوءِ اھو ڏينهن ۾ ٻه چڪر کوليندا آھن. اهو هٿرادو ڊيم جريب کن ۾ ٿيندو آهي ، پوءِ نالي اٿلي پوندي ۽ ڀرجي وهندي آهي.“ فقير آبپاشيءَ جي سادي نظام کي ڏاڍي تشريح سان سمجهايو.
”درگاھه ۽ درويش بابت ڪجهه ٻيو حال احوال ؟“
”بگا شير بادشاهه جي نالي درگاهه تي مچ آهي جيڪو رات جو ٻاريندا آهن ... باقي درويش جي اصل نالي جي ڪنهن کي به خبرنه آهي، سڀ ان کي ’بگا شير‘ چوندا آهن!“
’بگا شير‘ معنيٰ ’اڇو شينهن‘. ٿي سگهي ٿو ته اهو صفتي نالو هن پرديسي درويش جي جسماني ۽ روحاني رنگ جي علامت طور پيو هجي. البت پنجابي، سرائيڪي لوڪن ۾ ’بگو‘ نالو ڪافي مقبول آهي.
”اڃا به ڪو ٻيو حال احوال؟“ مون پڇيو.
هڪ فقير اسانجي هٿن ۾ ٽيپ ريڪارڊر ڏسي محتاط ٿي ويو، ”آواز ڀريندؤ ڇا؟ الائي ڪهڙي خيال کان ٿا ڀريو ... آئون ڪونه ٻڌائيندس!“ مون کڻي ٽيپ بند ڪري پاسيري رکي، پوءِ فقير پنهنجيون خبرون ڏيڻ شروع ڪيون.
”هيڏانهن جبل ۾ ھڪ ڪنجيءَ جو نشان آهي، هتي ئي ويجهي آهي. باقاعدي ڪنجيءَ جي تصوير آهي، جيئن چاٻي هوندي آ نه ...جبل ۾ ھڪ ڇپ آ وڏي، ان ۾ آهي. اتي چشمو به آهي.“ غلامحمد نوحاڻيءَ ٻڌايو.
”اها خزاني جي چاٻي آهي پر اسانکان خزانو نٿو لڀجي. ويجهو وڃي ڏسو ته صاف ناهي، پر پري کان وڃي ڏسندؤ ته باقاعدي چاٻي آهي،“
”چاٻيءَ کي ڇلي وارو ٽنگ هوندوآ هي، اهو به اٿس؟“ شايد انور پڇيو.
”نه، پر اها باقاعدي چاٻي آهي.“
”چاٻيءَ کي ڏندا هوندا آهن ، اهي اٿس؟“
”نه، پر آهي باقاعدي چاٻي“ غلام محمد وري به چيو.