ابڙو اڪيڊمي Abro Academy
2020-07-02
داخلا نمبر 421
عنوان پڄاڻي
شاخ سنڌوءَ جو سفر
پڙهيو ويو 1307
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
پڄاڻي
مان پنهنجي گهر پهچي چڪو آهيان. اسان جو گهر ان قديم لاهيءَ تي آهي. جنهن کي گسري (گذري) بندر سڏيو ويندو هو. هاڻي اهو بندر باقي ڪونهي، ان هنڌ هڪ وڏو سامونڊي پاڻي ڇوليون هڻندو هو. جتان سڪندر جو سامونڊي لشڪر اولهه طرف وڌي ويو هو. مان 23_ صديون اڳ، هن هنڌان سڪندر جي سامونڊي لشڪر جون هاڪارون ٻڌي رهيو آهيان.
هاڻي سمنڊ ڏکڻ ۾ آهي. اٿاهه سمنڊ، جنهن جو انت اتي آهي جتي سنڌوءَ جهڙيون ٻيون نديون ان اٿاهه سمنڊ ۾ ڇوڙ ڪن ٿيون. درياهه ۽ سمنڊ مونکي گهڻو ڪجهه سيکاريو آهي. مان سوچيان ٿو ته، ڇا سمنڊ فقط اٿاهه پاڻيءَ جو نالو آهي؟نه، جهڙيءَ طرح اٿاهه سمنڊ جي تري ۾ بي شمار مڇين ۽ جانورن جون هڏيون کڙيون پيون آهن ۽ ان تي اڄوڪي سامونڊي زندگي تڳي رهي آهي، تهڙي طرح ماڻهو، ماڻهوءَ جو فلسفو ۽ اڄوڪي تهذيب به سامونڊي مخلوق وانگر آهي، جيڪي ماضيءَ جي ورثي تي تڳي رهي آهي. سنڌوءَ جو پاڻي سمنڊ ۾ پوندو رهي ٿو، ماڻهوءَ جون سوچيون ۽ عمل تجربي جي سمنڊ ۽ اٿاهه ڪنديون رهن ٿيون. تهذيب جي سمنڊ جي تري ۾ ڪيئي مُهين جا دڙا ڏسجن ٿا، ڌرم به هڪ سمنڊ آهي، جنهن جي تريءَ ۾ ڪيئي فلسفن جون هڏيون پيون آهن. ماڻهو چون ٿا ته، دنيا بدلجي چڪي آهي! ڇا سچ پچ؟ ڇا ورثو به پراڻو ٿيندو آهي؟ ڇا سمنڊ به پراڻو ٿيندو آهي؟