2020-06-16
داخلا نمبر 49
عنوان ٿوھر ۾ ڳاڙھا گل
شاخ ڪٿا
پڙهيو ويو 13492
داخلا جو حوالو:

داخلا ۾ استعمال ٿيل تاريخون

1965.10.16-A.D

مون مٿي لکيو آهي ته 16 آڪٽوبر 1965ع تي ٽنڊي الهيار مان بدلي ٿي مون حيدرآباد ۾ سول ۽ ائڊيشنل سٽي مئجسٽريٽ طور چارج ورتي. حيدرآباد م قيام دوران، شيخ اياز صاحب سان ملاقات جا وڌيڪ موقعا مليا. اهڙا موقعا روح رهاڻ جي نسبت سان حميد سنڌي صاحب به گهڻا پيدا ڪيا. شيخ صاحب سان نجي ملاقاتون منهنجي گهر ۽ منهنجي ڀاءُ ڪمال جي گهر ۾ به اڪثر ٿينديون هيون. اهڙي هڪ ملاقات ۾ شيخ صاحب مونکي خلاصگائيءَ ۾ چيو، ”جمال مونکي سنڌ چڱي طرح ڏيکار، جيستائين سنڌ ڏٺي نه اٿم تيستائين سنڌ تي ڪيئن لکي سگهندس!“

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

ٿوھر ۾ ڳاڙھا گل جا بنياد
ڪٿا / جمال ابڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

ٿوھر ۾ ڳاڙھا گل - مان نڪتل ٻيون شاخون-

ٿوھر ۾ ڳاڙھا گل

شاخ ڪٿا
ٽوٽل صفحا67
موجودہ صفحو66
اڳلو صفحو-0--1--2--3--4--5--6--7--8--9--10--11--12--13--14--15--16--17--18--19--20--21--22--23--24--25--26--27--28--29--30--31--32--33--34--35--36--37--38--39--40--41--42--43--44--45--46--47--48--49--50--51--52--53--54--55--56--57--58--59--60--61--62--63--64--65--66-گذريل صفحو

ڻ سان، ان جو مطلب معنيٰ پڇيائين ٿي. ننگر مان نڪرندي چيائين ته ”هوند مينهن پئجي وڃي ته واهه. واهه!“ مون مٿي آسمان ڏي نهاري، ڪڪر ڏسي چيو، ”نڪو، مينهن ٽري ويو، تتر کرڙي ٿي وئي آهي.“ هڪدم اکين ۾ چمڪ اچي ويس ۽ پڇيائين ته ”تتر کرڙي ڇاهي جو مينهن نه پوندو؟“ مون کيس ڪڪر ڏيکاريا جي تتر جي پرن جهڙي چٽسالي وانگر کڙوکڙ ۽ دڙڳ دڙڳ هئا. پڇيومانس ته ”آهن نه تتر جي کنڀن وانگر؟“ چيائين ”هائو!“ مون چيو ”اها آهي تتر کرڙي ۽ جڏهن ڪڪر ائين ٿي وڃن ته مينهن نه پوندو.“ اهو لفظ ۽ تفصيل پنهنجي ڪتابڙيءَ ۾ لکي ڇڏيائين.

حيدرآباد اچي اياز چيو ته ”هاڻي ڪيٽي بندر گهماءِ.“ مون چيو ”اهو به ٿي ويندو. پر اول دادو ضلعو جيڪو تمام قديم، پراسرار ۽ نهايت پر منظر آهي.“ چيائين ”ڪيئن ڀلا!“ مون چيو ”رني ڪوٽ، ڪائي، منڇر، گاجي شاهه، گودڙيو، گاج، گبربند، کيرٿر، اڙل، سيوهڻ، نئنگ، ڇاڇا نه آهي دادوءَ ۾.“ اشتياق وڌيس. چيائين ”وارو ڪر!“ مون چيو ”حاضر!“

دادوءَ ۾ ڊپٽي ڪليڪٽر هئو غلام محمد ميمڻ ڏيپلائي، ڊاڪٽر صالح ميمڻ جو ننڍو ڀاءُ جو ڏاڍو يار ويس ۽ پيارو ماڻهو هو. مٿان وري انجنيئر هو مسٽر عبدالنبي عباسي، ڊاڪٽر تنوير عباسيءَ جو وڏو ڀاءُ. اهو به شرافت جو پتلو، وضعدار ۽ ٻانهن ٻيلي ماڻهو آهي. وري سائين جي ايم سيد، سن ۾. سڀ سؤڻ سٺا ٺهي آيا. گهمڻ لاءِ ٻه ڳالهيون تمام ضروري ۽ اهم آهن. هڪ سرڪاري آفيسر ٻيو تر جو چڱو مڙس (ڀلي وڏيرو چئوس).

***

ٽوٽل صفحا67
موجودہ صفحو66
اڳيون صفحو-0--1--2--3--4--5--6--7--8--9--10--11--12--13--14--15--16--17--18--19--20--21--22--23--24--25--26--27--28--29--30--31--32--33--34--35--36--37--38--39--40--41--42--43--44--45--46--47--48--49--50--51--52--53--54--55--56--57--58--59--60--61--62--63--64--65--66-گذريل صفحو

No Article found

ڪٿا - موضوع جون ٻيون داخلائون-
منهنجي وصيت
سانگي قبيلو
علي خان ابڙو
اونھي ڳالھ اسرار جي
ٿوھر ۾ ڳاڙھا گل
مر پيا مينھن وسن
ايندو نھ وري ھي وڻجارو
مھاڳ

.....ڪٿا موضوع جون وڌيڪ داخلائون