ابڙو اڪيڊمي Abro Academyابڙو اڪيڊمي Abro Academy

ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو : (ابڙو اڪيڊمي)

2020-11-05
داخلا نمبر 1106
عنوان ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو
شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1184
داخلا جو حوالو:

هن داخلا لاءِ تاريخ جا حوالا موجود نه آهن

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو جا بنياد
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي / بدر ابڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو - مان نڪتل ٻيون شاخون-

ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو


شاخ ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي
ٽوٽل صفحا2
موجودہ صفحو0
اڳلو صفحو-0--1-گذريل صفحو

2 نومبر 1995ع
ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو

وزيراعظم بينظير ڀٽو، جنهن جي هر ڳالهه کي پاڪستان جي اڪثريتي عوام مڪمل سوچ سمجهيو آهي اڄ وزيراعظم جي اها ڳالهه مڃڻ لاءِ تيار نه آهي ته ”حڪومت عوام کي مهانگائيءَ کان بچائڻ لاءِ قدم کڻي رهي آهي، ملڪ معاشي طور مضبوط ٿي رهيو آهي ۽ پاڪستان کي ڏکئي وقت مان ڪڍيو ويو آهي.“ ان جي ابتڙ اعجاز الحق، جنهن جي پيءُ کي پاڪستان جي اڪثريتي عوام هميشه ”مها ڪوڙو“ جو لقب ڏنو آهي، جڏهن ايئن چوي ٿو ته ”مني بجٽ ذريعي عوام تي بم شيل ڪرايو ويو آهي“ تڏهن عوام ان کي مڪمل سچ سمجهي ٿو. پاڪستان جي عوام جو پيپلز پارٽيءَ سان ڪيڏو به عشق ڇو نه هجي، اهو وقت لنگهي ويو جيڪو ”جوانيءَ جي عشق“ وارو هوندو آهي. هاڻي هر ماڻهو مني بجيٽ کانپوءِ نئين بار جي اوچتي جهٽڪي ۾ لڏي ويو آهي ۽ سوچڻ لڳو آهي ته بت جيڪون ڏاڍي پيار سان گهڙيو هو هاڻي خدا بڻجي ويٺو آهي، چون ٿا ته ”عشق حقيقيءَ“ کانسواءِ باقي سڀ عشق وقتي هوندو آهي. جڏهن عشق جو ڀوٿ لهي ويندو آهي تڏهن ماڻهو ڀڄي جند ڇڏائيندا آهن.
مهانگائيءَ کانپوءِ غير ملڪين جو مسئلو آهي. ماڻهو ٻن ڏهاڪن کان يا شايد ان کان به اڳي کان دانهون پيا ڪن ته ٻيلي غير ملڪي پناهگيرن تي نظر رکي، انهن کي ملڪ کان ٻاهر ڪڍو ”بهاري نه گهرجن!“ ”ڌاري لوڌ کي ٻاهر ڪڍو!“ پر ڪنهن نه ٻڌو. هاڻي صورتحال اها آهي ته دهشتگردن جي آڏو سينو تاڻي بيهندڙ وزير داخله نصيرالله بابر روز ٿو چوي ته بنگالين ۽ غير ملڪين کي ٻاهر ڪڍو پر غير ملڪي خاص ڪري بنگالي ۽ برمي مڙي چون ٿا ته، ” ڪهڙو مائيءَ جو لال ساماڻو آهي جيڪو اسان کي ٻاهر ڪڍندو؟“ هو ”سنڌ باد جا جنڙا“ ٿي ويا آهن. هنن رڳو سڃاڻپ ڪارڊ ۽ پاسپورٽ ئي ڪو نه ٺاهرايا آهن، هنن ملڪيتون به ٺاهي ڇڏيون آهن. ماڻهو سڃاڻپ ڪارڊ ۽ پاسپورٽ تي شايد ڇڏي ڏين ملڪيت ڪو به ڪو نه ڇڏيندو آهي. ماڻهو مستقبل جي خوف کي منهن ڏيڻ لاءِ رٿابندي حال ۾ ڪندو آهي جيڪا ”ڦلنگي“ اڳ ئي ڪري چڪا آهن، بلڪه کين ايتري مهلت اڳواٽ ئي ڏني وئي آهي.
هاڻي ڇا پيو ٿئي؟ ايم ڪيو ايم سندن اتحادي ٿي چڪي آهي. وٽن هٿيار ۽ ڊرگ مافيا جو پئسو آهي. سڄي غير ملڪي آبادي سنڌ ۾ مافيا جي لشڪر وانگر ڪم ڪري رهي آهي. وزير داخله جي ڀڀڪي 20-30 لک غير ملڪين کي انڪري لوڏي نٿي سگهي جو اهو ايڏو وڏو تعداد آهي جو جيڪڏهن سڀاڻي اهي ”مهاجر“ هجڻ جي دعوا ڪري وٺن يا جدا قوم هجڻ جو اعلان ڪري وٺن ته حڪومت کين ڇا ڪري سگهندي؟ اهو تعداد پاڪستان جي سڄي هٿياربند نفريءَ کان وڌيڪ آهي. سندن اها دعوا ته سڀني ٻڌي آهي ته ”اسان بنگلاديشي نه، بنگالي ڳالهائيندڙ پاڪستاني آهيون!“ هاڻي! ڇا ٿي چوي وزارت داخله ۽ ان جو سپر مين مسٽر نصيرالله بابر؟
سنڌ جا ماڻهو وفاقي حڪومت توڻي صوبائي حڪومت کان هڪ سوال پڇڻ جو پورو پورو حق رکن ٿا ته جناب! سنڌ جي ماڻهن تي حڪومت ڪرڻ ۽ عوام کان ٽيڪس وٺڻ جو وفاق کي ڪهڙو جواز آهي جڏهن اهو وفاق سنڌ جي عوام کي دهشتگردن، ڌاڙيلن، غير ملڪي پناهگيرن ۽ مافيائن کان بچائي نه سگهي؟ ڇا ڏنو آهي وفاق سنڌ کي؟
دنيا جو هر چور، بدمعاش، خوني، سمگلر، شدت پسند ۽ جاسوس روزگار جي بهاني ۾ ڪيٽي بندر کان پشاور تائين گهمي رهيو آهي، خاص ڪري سنڌ جو ڏاکڻو حصو ته سنڌ جو ڀاڱو لڳي ئي نٿو .... ته پوءِ وفاق پاڪستان سنڌ کي ڪهڙي خطري کان بچايو آهي ”ملاح جي مڪڙيءَ تي چور چڙهي چڪا آهن“ ڪير ٿو ڄاڻي ته اهي ڦلنگي سنڌ جو ڪهڙو حشر ڪندا؟ هيءُ گهڙي کن بيهي سوچ ويچار ڪرڻ جو مرحلو آهي. اڳي ڦلنگي بحري جهازن ۾ واپار ۽ جنگ جو سامان کڻي بندرن تي لهندا هئا، هاڻي سندن انداز بدليل آهي، هاڻي هو ويچارڳيءَ جو ڍونگ رچائي گهڙيا آهن ۽ معيشت تي قابض ٿي رهيا آهن. اسان جي تجويز آهي ته انهن لاءِ ”غير قانوني تارڪين وطن“ جو لفظ استعمال نه ڪجي. هي ماڻهو ”ڦلنگي“ آهن، انهن کي ان ئي سڃاڻپ سان ڏسجي ته بهتر ڇاڪاڻ ته انهن ۾ نه رڳو اهو فرنگين وانگر قومون به گهڻيون آهن پر انهن جا ارادا ۽ رويا به مقامي لوڪن سان دوستاڻا نه آهن. هو سنڌ جي زمين، ذريعن ۽ ملڪي قانونن جي ڪڏهن به عزت نه ڪئي اٿائون ۽ ملڪي سياست تي ايترو اثر وڌو اٿائون جو ملڪ ئي ويهي ويو آهي.
وفاقي وزير داخله جڏهن قومي اسيمبليءَ ۾ ”ڦلنگين“ جي صورتحال تي ڳالهائڻ تي مجبور ٿيو آهي ته ان جي معنيٰ اها ئي آهي ته صورتحال بي حد ڳنڀير آهي. هو اعلان ڪري ٿو ته سمورن ” غير قانوني تارڪين وطن“ کي ملڪ مان ڪڍيو ويندو پر اهو نٿو ٻڌائي ته ڪهڙي مقرر تاريخ تائين؟ بس! هو صرف ايترو چوي ٿو ته ”ان ڪارروائي کي منطقي انجام تائين پهچايو ويندو.“ اها بي ڳالهه ته وسارڻ گهرجي ته قومي اسيمبليءَ ۾ ڪي اهڙا چڱا مڙس به موجود آهن جيڪي ڪمال جو ڪوڙ ڳالهائي چون ٿا، ”حڪومت ڪراچي مان انهن بنگالين ۽ بهارين کي به ڪڍي رهي آهي جيڪي پاڪستان ٺهڻ واري وقت کان پاڪستان ۾ رهندڙ آهن!“ هڪ رڪن اسيمبليءَ ته ايئن به چيو ته ”بنگالي پاڪستاني“ آهي. اڃا ته صرف 700 بنگله ديشين کي نيڪالي ملي آهي جڏهن ته ڦلنگين جو ڪراچيءَ ۾ ڪل تعداد گهٽ ۾ گهٽ 20 لک آهي.
سنڌ جي ماڻهن پنهنجي محبوب پيپلز پارٽيءَ کي جيڪي رعايتون ڏنيون اهن، هاڻي وقت اچي ويو آهي ته حڪومت انهن رعايتن جو پورو پورو حساب ”نتيجن“ جي شڪل ۾ پيش ڪري فقط انگن اکرن جي جادوگري نه، صفتي فرق به ڏيکاريو وڃي. ڦلنگين کان ملڪ آجو ڪري ثابت ڪيو وڃي ته پاڪستان جي حڪومت، پاڪستان جي فوج ۽ قانون تي عمل ڪرائيندڙ ادارا واقعي ان جي اهل آهن، جهڙي دعوا ڪن ٿا. وزير داخله کي جيڪو وڻي سو چوي، کيس پورا اختيار به مليل آهن ته آئين جي روشنيءَ ۾ جيڪو ڪري سگهي ٿو، سو ڪري! پر اسان جي نظر وري به سر زمين تي ان معاشي ناڪي بنديءَ تي پوي ٿي جيڪا ڦلنگي مسئلي سبب ڪراچيءَ جي مڇي بندرن تي پيدا ٿي آهي. ڪراچي مڇي بندر تي ڦلنگي واپاري مافيا مقامي مهاڻن جون هڪ هزار لانچون گهيري م وٺي ڦاسائي ڇڏيون آهن. بنگالين جي حامي واپارين پنهنجين لانچن ذريعي مقامي ماڻهن جي لانچن کي گهيري ۾ آڻي کين شڪار تي وڃڻ کان روڪي ڇڏيو. هي اهو ڪم آهي جيڪو مقامي انتظاميا کي ڦلنگي لانچن کي روڪڻ لاءِ ڪرڻ کپندو هو پر اهو ڪم ابتڙ ٿيو. ڦلنگين پنهنجي طاقت جو مظاهرو اهڙي وقت ۾ ڪيو آهي جڏهن وفاقي وزير داخله آئين جي طاقت سان پنهنجي ذميواري پوري ڪرڻ جو نعرو هڻي ٿو.
فشر مين ڪو آپريٽو سوسائٽي چٽن اکرن ۾ چوي ٿي ته ”فش هاربر تي بنگالين جا حامي ماڻهو افراتفري واري صورتحال پيدا ڪرڻ جي هٿرادو ڪوشش ڪن پيا.“ نصير الله بابر جيڪو پاڻ کي سپر دهشتگرد چوي ٿو، جي غير قانوني غير ملڪين خلاف نعره آپريشن ۽ ميري ٽائيم سيڪيورٽي ايجنسيءَ جي حڪمن کانپوءِ سامونڊي ڪنڌين تي ڪم ڪندڙ غير ملڪين ۾ ڦڙڦوٽ ته وڏي پئي آهي پر انهن مقامي مهاڻن کي معاشي ڌڪ رسائڻ لاءِ به ڪي رستا ڳوليا آهن ۽ سندن ڪاروبار متا




ٽوٽل صفحا2
موجودہ صفحو0
اڳيون صفحو-0--1-گذريل صفحو

ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو ھنن داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو
ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي - موضوع جون ٻيون داخلائون-
جيڪڏهن تون به پاڪستان ۽ مان به پاڪستان!
هاڻي يا وري ڪڏهن به نه
آپريشن لاءِ خون جو ٻليدان ضروري هو؟
سرڪار! عوام لاءِ هاڻي ڇا حڪم آهي؟
حيدرآباد: دهشتگرد ناڪام نه ٿيا آهن
محبتن جا ٻج پوکيندڙ – جي ايم مهڪري
لياري ۽ ملير ڊيولپمينٽ اٿارٽيز
سياسي اتحادين جي امپورٽ جو سلسلو
ڪراچي پئڪيج يا ڪجهه ٻيو؟
پريس جي خلاف روايتي اڳرائي
آپگهات ڪندڙ قديم آثار ۽ هڪ مئل گهوڙو
سرڪاري دستاويزن تائين عوام جي پهچ
پنهنجي ئي خول ۾ بند ڪراچي سياست
دهشتگرديءَ واري هڙتال ۽ ”دهشتزدهه“ عوام
صنعتڪار ۽ کنڊ جو هٿرادو بحران
ڌاڙيلن لاءِ به هڪ ”نصيرالله بابر“ گهرجي
استادن ۽ ڪلارڪن جي هڙتال
سنڌ جي برپٽن لاءِ پاڻيءَ جو خواب
غير قانوني پرڏيهين جي سڃاڻپ ڏکي ناهي
اسڪول في لاءِ اسڪول ۾ پِنايل ٻار
دهشتگردي ۽ سياستدانن جون خوش فهميون
دهشتگرد، ايجنسيون ۽ سنڌ
پاڪستان: دنيا ۾ ٽيون نمبر رشوتي ملڪ
دهشتگردن جي موت تي ماتم
مقدس رشتا ته بارود ۾ نه ٻاريو!
ملازمتن تان برطرفين جو مامرو
پاڻيءَ جو مسئلو: پنجاب ۽ هندستان جو هڪجهڙو رويو
جنگ بنديءَ جي بدلي ۾ اقتدار جي آڇ
وچ مدي واريون چونڊون ۽ جناتي چُرپُر
اخباري ڪاغذ جو بحران
سنڌي ٻوليءَ جو بااختيار ادارو جنگي بنيادن تي ڪم جي ضرورت
هڪ جيل ۾ بک هڙتال، ٻئي ۾ شاهي دعوت
ڳالهه جڏهن پاڻ تي آئي......
پيپلز پارٽيءَ جو وڻ ۽ وڻ ويڙهيون
ڪوڙ کي پير نه سهي، پَرَ ته آهن!
ايم ڪيو ايم جي ڪا به هڙتال ڪامياب نه ٿي آهي
سنڌ جو وڪيل برطانيا ۾
گهاتوئڙن جي نِڙيءَ ۾ ڦاٿل دانهن
.... خطرو اڃا موجود آهي
پنجاب جو سياسي بحران
افغانستان ۾ پاڪستاني سفارتخاني جي تباهي
ڪرپشن جي ڪينسر ۾ وڪوڙيل صحت کاتو
سيڙپ ڪمپنين ۾ ڦاٿل رقمون ملي سگهن ٿيون
بيجنگ ڪانفرنس تي مهربانن جي چڙ
جوکم کانسواءِ ڪا ٻي واٽ نه هئي
معاشي ون يونٽ ڏانهن وڌندڙ وکون
محمود غزنوي سومناٿ ۾ ڇا پيو ڪري؟
رينجرز هٿان برمي ۽ بنگالي ملاحن جي سرپرستي
ڪوڙ ۽ منظم پرچار جو ٽوڙ ڇاهي؟
اقليت جي مٺ ۾ اڪثريت
رت جا نشان ڌوئڻ لاءِ ڪيئي برساتون گهرجن
سچ ضرور ڳالهايو پر زور سان
سفيرن خلاف اڳرائيءَ بابت لنڊن مان آڪاش واڻي
طالبان راڄ ۾ ڇوڪرين جا اسڪول بند
انتظاميا کان مايوس 200 ڳوٺاڻن جي لڏ پلاڻ
سنڌي ميڊيم اسڪول ڪنهن ڳڙڪايا؟
هڪ دهشتگرد ”هيرو“ جو بُت
ڇا ڪالاباغ ڊيم جي اڏاوت جاري آهي؟
آزاد رهڻ جو حق ڦري نٿو سگهجي؟
ڪابل سان ناتن جو نئون مرحلو
پر ”اونداهي ۾ فرار“ جو ڇا ٿيندو؟
ڊيلٽا: شڪاري ٻار جي مٺ ۾ جهرڪي
ڳالهين جي نائين دور کانپوءِ به.....
ڏکئي وقت ۾ پراڻن ساٿين جي سار
برائون ترميم
هندي اسٽائل فساد ۽ ايم ڪيو ايم
”ڇا پنجاب کي ويٽو پاور حاصل آهي؟“
ڪراچيءَ جي سنڌين جو اعتماد نه لوڏيو
قتلام ڪندڙ ڪارخاني کي رعايت ڏيئي نٿي سگهجي
غير قانوني غير ملڪي ۽ ووٽر لسٽن جو مرحلو
سرڪار! ”غريبن لاءِ بينڪاريءَ“ تي سوچيو
گرينڊ الائنس جون تياريون
ايم ڪيو ايم پاران گهرو لڙائيءَ جي ڌمڪي
وڏو وزير پنهنجي حڪم تي عمل ڪرائي سگهندو؟
گهرو لڙائيءَ ڏانهن پهرين وک؟
ٿر ۾ ڏڪار ۽ نمائنده نانگ
پاڪستان جي ثقافتي پاليسي
انسٽيٽيوٽ..... پر ڪنهن جي لاءِ؟
ولي، الطاف ۽ نواز اتحاد عمل
پهرين آڪٽوبر 1988ع کان پهرين آڪٽوبر 1995ع تائين
ڪور ڪمانڊرن جي اجلاس ۾ الطاف حسين کي جواب
سنڌ بابت مولانا فضل الرحمان جو موقف
خوني پرولي ڪڏهن ڀڄندي؟
... ۽ هاڻي سنڌوءَ ۾ سم جو پاڻي
پوليس: هڪ مافيا
ٺٽو – جتي پورهيتن پيٽ سان پٿر ٻڌا
پور بندر ۾ ڦاٿل پاڪستاني
بينڪاريءَ جو ڏيوالو نڪرندو؟
جهاز اغوا ڪرڻ جي ڪوشش
غير قانوني پرڏيهي خلاف وٺ پڪڙ ۽ پاسپورٽ دڪان
پي ٽي سي ريفرنڊم
گهڻن بنيادي مسئلن جو حل لياقت – نهرو ٺاهه تي عمل
پوليس مايوس ڪيو آهي
ٻهراڙيءَ ۾ ڊاڪٽرن جي تقرري حقيقت پسنديءَ جي ضرورت
سنڌ سيڪريٽريٽ تي حملو سنڌ جي تاريخي، سياسي ۽ انتظامي وجود کي للڪار
دهشتگردن جو موت ۽ ذهني گدلاڻ
امن جا گيت ڳائيندڙ ٿڪجي پيا آهن؟
ڇاڪاڻ ته توهان ٽين دنيا جا آهيو!
جتي دهشت کي سوڳ چئجي ٿو
مالاڪنڊ کان کاري ڇاڻ تائين
ايمنسٽي انٽرنيشنل ساک وڃائي ڇڏي
پڙدي جي پويان ڪهڙو ڊرامو هليو؟
باغي آفسيرن لاءِ آئين ڇا ٿو چوي؟
ڪارو ڏينهن: سياسي سج گرهڻ
ايم ڪيو ايم تاملن جي نقش قدم تي
گڏيل قومون ۽ ٽين دنيا
”آسمان“ ايمنسٽي انٽرنيشنل جو هيڊ ڪوارٽر ناهي
”اگر ... مگر“ مان نڪرڻ جون تياريون
سياسي ڪروکيتر ۾ شهيد ٿيل خواب ڳڻيو!
نواز شريف ۽ خالي بوتل جو نشو
رُپيو، روبل جو پوئلڳ!
”گرم هوا“ کان گرم هوا تائين
قومي حڪومت – ڪنهن حادثي کان بچڻ جي ڪوشش
نجڪاريءَ ڇا ڏنو؟
ڦلنگين کي ملڪي معيشت جي ٻيڙيءَ تان لاهڻو پوندو
ڪراچيءَ ۾ خون ئي خون
هو، جي اونداهين راتين ۾ ماريا ويا!
نانگ کي ريجهائڻ جي ڳالهه
نيٺ ڇا ٿيندو ۽ ڇا ٿيڻ گهرجي؟
ازهاڪ رابن جو موت
اهو بُروٽس وارو خنجر ته نه آهي؟
بُک ۽ بنيادي حق گڏ ڪيئن هلندا؟
رت جي پيالي ۾ سچ ۽ ڪوڙ
اڳوڻا معاشي زخم ۽ ڀرڻ بدران هڪ ٻيو چهڪ
نئين جهاد جون تياريون
توهان ماڻهو ٽنگي سگهو ٿا، خيال ۽ آدرش نه
هڪ دوزخ کان ٻئي دوزخ تائين ڊوڙون
سنڌ جو تعليمي ماحول مٿي ۾ گولي هڻي آپگهات جي ڪوشش
ووٽر، اميدوار ۽ سياسي پارٽين وارا جاڳن!
ناڪام بغاوت کانپوءِ هڪ سوال
آمريڪي معيشت جو ڀرم باقي نه رهيو
مخالف ڌر جي باغي فوجين لاءِ همدردي!!
سڻيءَ جي ديس مان نڪري ڪپهه جي ملڪ ۾ ڦاٿل ماڻهو
سنڌ ۾ غلاميءَ جي دور جي واپسي
سنڌ دشمن آفيسرن کي ڇـُوٽ ڇو؟
جافنا: امن ۽ دهشت جي آخري جنگ؟
پاڪستان: سڀني لاءِ جنگ جو کليل ميدان
ماڻهو هيڏانهن هوڏانهن ڇو پيا ڏسن؟
عوام ”عالمي مقروض“ هجڻ کان انڪار ڪري ٿو
رسول بخش مريءَ جو فلسفو
قيامت کان اڳ ۾ قيامت جي ڳالهه!
سڀ بيگناهه شهيد منهنجا ڀائر آهن!
ڌڌڙ ۾ پير
بنگله ديش ۾ سياسي بحران
چڪنا چور ٿيل سنڌي سماج: هڪ سوال
دهشتگردي-اولهه جو تحفو
رت ۽ ماس بچيو هجي ته ڀلي ٻيهر ڪهو!
ڪشڪول کپائڻ جي نوبت آدمشماري
پنجاب کي سنڌ سان ويڙهائڻ جون ڳالهيون
ڪو ڪيئن ڪري!؟
ادب، ثقافت ۽ جمهوريت ڪانفرنس


.....ڪشالو ڪيچ ڏي: ايڊيٽوريل-1روزاني برسات ڪراچي موضوع جون وڌيڪ داخلائون