کديجي آبشار ۽ آثار

کديجي آبشار ۽ آثار


کديجي آبشار ڏکڻ سنڌ ۾ شايد اڪيلو آبشار آھي، جيڪو مٿان 20 کان 25 فٽ ھيٺ ڪِري ٿو. ھي ڪو زبردست آبشار نه سھي، ويران ٽڪرين ۾ ھڪ دلڪش ۽ سحر انگيز منظر ضرور آھي. سنڌ ۾ جابلو ڪُنڀن، واھين، قدرتي کوھن ۽ ٽوڀن جو سلسلو ته برابر موجود آھي پر اھڙا ڪي ٿورڙا ماڳ آھن جتي پاڻي جھرڻي جو رُپ وٺي گڙڪاٽ ڪري اُتاھينءَ کان ھيٺ ڪري. اسان وٽ نياگرا جھڙو ڪوبه آبشار نه آھي ، ۽ نه وري ھيءَ ڪا ڪشمير جي وادي آھي. بس! کديجيءَ مان ئي جيڪو لطف وٺي سگھجي ٿو ، سو وٺجي. ھونئن ھي ماڳ ايترو سُھڻو ضرور آھي جو پاڪستان ٺھڻ کان اڳ انگريز پنھنجن ڪُٽنبن سان گڏ ھتي وھنجڻ ۽ پڪنڪ ملھائڻ لاءِ ايندا ھئا.


آبشار تائين پھچڻ لاءِ ڪراچي-حيدرآباد سُپر ھاءِ وي تي 52- ڪلوميٽرن واري ميل-پٿر کان کاٻي طرف نئه کديجيءِ جي کاٻي ڪنڌيءَ سان ويندڙ واٽ وٺي تقريباً 6.5 ڪلو ميٽر اُتر اوڀر رستو (پٿريلو ۽ جيپ لائق) آبشار جي مٿان اچي کُٽي ٿو. ----kohistan2024_07_19_20_27_files-- --


اڳي ھيستائين اچڻ وڃڻ ۾ ڪا جَھل پَل ڪونه ھئي، پر ھاڻي وڏي سرڪار کي اعتراض آھي. ھڪ خاص سرڪاري اداري ٽڪريءَ جي چوٽيءَ تي کڻي قبضو ڪيو آھي، اداري جا اهلڪار مٿي وڏي چؤديواري ڏيئي ويھي رھيا آھن ۽ ايندڙ ويندڙ کي چشمي ڏانھن وڃڻ کان جھلين ٿا. افسوس! ان ريت ھيءَ سٺو تفريحي ۽ آرڪيالاجي ۾ شاھوڪار ماڳ جَھل پَل جو شڪار ٿي ويو آھي، ۽ ھاڻي ممنوع علائقو آھي.


کديجي آبشار مستقل نوعيت جو آھي، پر وڏن سوڪھڙن کان پوءِ ڪي ٿورا سال اڳ اھڙو واقعو به ٿيو جو ھي آبشار بند ٿي ويو ھو. آبشار جو پاڻي جنھن ھنڌ ڪِري ٿو، اتي ھڪ ننڍڙو ڪُنڀ ٺاھيو اٿائين. ان کان پوءِ اھو ھڪ واھيءَ جي صورت وٺي ماٿريءَ ۾ ڪي ٽُڪرا آباد ڪندو نئه مول جي پيٽ ۾ جذب ٿي وڃي ٿو. مون ان پاڻيءَ تان ڇانھيون ۽ ٻيون ڀاڄيون پوکيل ڏٺيون.