ابڙو اڪيڊمي Abro Academyابڙو اڪيڊمي Abro Academy

ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق : (ابڙو اڪيڊمي)

2020-11-06
داخلا نمبر 1221
عنوان ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق
شاخ پنهونءَ ڪارڻ پَٻ ۾: ايڊيٽوريل-2 روزاني برسات ڪراچي
پڙهيو ويو 1102
داخلا جو حوالو:

هن داخلا لاءِ تاريخ جا حوالا موجود نه آهن

هن داخلا جون تصويرون نه مليون

ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق جا بنياد
پنهونءَ ڪارڻ پَٻ ۾: ايڊيٽوريل-2 روزاني برسات ڪراچي / بدر ابڙو / ابڙو اڪيڊمي Abro Academy / علمي ادبي پورهيو /

ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق - مان نڪتل ٻيون شاخون-

ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق


شاخ پنهونءَ ڪارڻ پَٻ ۾: ايڊيٽوريل-2 روزاني برسات ڪراچي
ٽوٽل صفحا1
موجودہ صفحو0
اڳلو صفحو-0-گذريل صفحو

ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق

جنهن ڏينهن ”ڪشمير تي ڪشميرين جي حق جو ڏينهن“ ملهايو ويو. ان ڏينهن به سنڌ تي سنڌين جي حق جو سوال دٻيل رهجي ويو ۽ نيٺ سرڪاري ترديد اچي پهتي ”سنڌ جي وڏي وزير سيد عبدالله شاهه ايئن ڪو نه چيو آهي ته اندروني سنڌ جا ماڻهن ڪراچيءَ نه اچن.“ اها ترديد ان کانپوءِ ڪئي وئي جڏهن لاڙڪاڻي ۾ هڪ کليل ڪچهريءَ جي حوالي سان وڏي وزير سان منسوب اهو بيان افواهن ۽ خبرن جي صورت ۾ سڄي سنڌ ۾ پکڙجي ويو ته ٻهراڙين جا نوجوان ڪراچي نه اچن ۽ کين ٻهراڙين ۾ ئي روزگار ڏنو ويندو.
کليل ڪچهريءَ کان اڳ خبرون آيون هيون ته چيف منسٽر هائوس ۾ مقرر ڪيل هڪ ڊپٽي سيڪريٽري بيروزگارن کان درخواستون وٺندو پر پوءِ خبر آئي ته ان ڪمٽمينٽ تان ئي هٿ کنيو ويو. ان کان اڳ گورنر هائوس تي درخواستون جمع ڪرڻ جي ڳالهه هلي. اصل حقيقت جي خبر هڪ حڪومت کي، ٻيو ڌڪا کائيندڙ بيروزگارن کي ۽ ٽيون خدا کي! آهي افواهه يا خبرون يا ڪمٽمينٽ تان هٿ کڻڻ يا نه کڻڻ جي ڳالهه ڇو هلي آهي؟
ڳالهه هجي ئي نه، ته اڏامندي به ڪو نه آهي. ڪجهه ته آهي جو ان جا پڙاڏا اٿيا آهن! سنڌ جو وڏو وزير ڀلي ته پنهنجي موقف تي پختو ٿي بيٺو هجي يا هٿ کڻي ويو هجي، ڪراچيءَ جي هڪ مخصوص لابي پنهنجن اتحادين سان گڏ پرچار ۾ لڳي وئي آهي ته ”سنڌ جي وڏي وزير سنڌين کي ڪراچي منتقل ڪرڻ جو پروگرام جوڙيو آهي، جنهن سان ڪراچي ۾ آباديءَ جو توازن سنڌين جي حقن ۾ ٿي ويندو.“ مخصوص لابيءَ اخبارن ۽ ”سينه گزٽ“ جي ذريعي ڪراچيءَ کان لاهور ۽ پشاور تائين وڏو ۽ بي تڪو هل مچايو آهي ته سنڌ حڪومت ڪراچيءَ ۾ سنڌين کي آباد ڪري رهي آهي. ڀائو! سنڌي ماڻهو ڪراچي نه وڃن ته ڇو نه وڃن ۽ اوڏانهن نه ويندا ته ڪيڏانهن ويندا؟
سنڌ جا ماڻهو هن مسئلي کي ٻن حوالن سان ڏسن ٿا. پهريون اهو ته ڇا ڪراچيءَ تي سنڌين کان وڌيڪ ڪنهن ٻي ڌر جو حق آهي؟ ۽ کين اهڙي حق تي اعتراض ڪرڻ جو اختيار ڪنهن ڏنو آهي؟ ۽ ٻيو ته سنڌ جي وڏي وزير کي ان سوال تي عاجزاڻو لهجو اختيار ڪرڻ جي ضرورت ڇو محسوس ٿي آهي؟ آخر ڪهڙي ڳالهه جي بنياد تي اها ڳالهه چئي وئي جنهن کي اهو رنگ مليو ته وڏو وزير پنهنجي آڇ تان ڦري ويو آهي ۽ ”معذرت خواهه“ اهي.
سنڌي ماڻهو سمجهن ٿا ته ڪراچيءَ ۾ سنڌين جي موجودگيءَ جي خلاف مزاحمت جو ٻج پنجاب جي مسلم ليگي ليڊر شپ ۽ عوامي نيشنل پارٽيءَ وڌو آهي جيڪي ڪراچيءَ ۾ رهندڙ پنجابي ۽ پشتون آبادين جا سياسي ٺيڪيدار آهن. اها ئي ڳالهه نواز شريف هن ريت چئي آهي ته ”ڪراچي هن مهل تائين فقط مسلم ليگ سبب پاڪستان سان گڏ آهي. اسان سنڌين ۽ مهاجرن جي وچ ۾ پل بڻيل آهيون.“ حقيقت اها آهي ته مسلم ليگ اها پل ڊاهڻ واري ڪم ۾ سڀ کان اهم ڪردار ادا ڪيو آهي. اها پل ڊاهڻ کانپوءِ ”ڪراچي، پاڪستان ۽ مسلم ليگ“ نالي سياسي ڪارڊ مرتب ڪيو ويو آهي ۽ دعوا ڪئي وڃي ٿي ته ”مهاجر“ (ايم ڪيو ايم) مسلم ليگ جي چئي ۾ آهي. هاڻوڪي مسلم ليگ کي ڀلي ته ڪو قائداعظم واري مسلم ليگ سمجهندو هجي، سنڌ ۾ اهڙي غلط فهمي ڪنهن کي به ڪو نه آهي ۽ هرڪو سمجهي ٿو ته هاڻوڪي مسلم ليگ پنجاب جو ”اصلي ۽ وڏو“ خالص حڪمران طبقو آهي، جنهن گذريل اليڪشن ۾ ٿوري تان هار کاڌي آهي ۽ هاڻي ٿورا ٿورا ڪري پنهنجا اتحادي گڏ ڪري رهيو آهي. سندس اتحاد ۾ سڀ کان پهرين عوامي نيشنل پارٽيءَ جو مخصوص مفادن وارو پٺاڻ آيو ۽ هنن کانپوءِ ايم ڪيو ايم کي گڏ کنيو ويو.
مسلم ليگ جي حڪمت عمليءَ ۾ حڪومت سان ويڙهه لاءِ کيس پيپلز پارٽي کان باغي طبقا کپن. سنڌي ماڻهو ان بغاوت ۾ نواز شريف کي اتحادي ٿيڻ کان کتو جواب ڏيئي چڪا آهن ۽ هو به سمجهي چڪو آهي ته سنڌين وٽ سندس دال نه ڳرندي. اهو ئي سبب آهي جو هو ايم ڪيو ايم جي جهول ۾ ڪريو آهي ۽ پيپلز پارٽيءَ جي دشمنيءَ ۾ ايم ڪيو ايم سان اتحادي ٿي ايم ڪيو ايم جي ناحقي مطالبن جي سر سان سر ملايو اٿس ۽ سنڌ جي تاريخي حقن سان سراسر ظلم ۾ ڀاڱي ڀائيوار ٿيو آهي.
ڇا سنڌ جو وڏو وزير سنڌين کي ڪراچي اچڻ جي کليل آڇ ڏيڻ کانپوءِ ڪراچي توڻي پنجاب ۽ اسلام آباد جي مخصوص مفادن وارين لابين ۾ ٿيندڙ تنقيد سبب پاڻ اڪيلو محسوس ٿو ڪري؟ جيڪڏهن حق سچ جي ڳالهه ڪرڻ تي ٿيندڙ اجائي تنقيد جي پرواهه ڪئي وڃي ٿي ته ان جي معنيٰ اها آهي ته ارادا ڪمزور ٿي رهيا آهن ۽ دليل ۾ همٿ ساٿ ڇڏي رهيا آهن. دهشتگرد دهشتگرديءَ خلاف زبردست آپريشن کانپوءِ به نٿا مڙن، ڌاڙيل پنهنجن ساٿين جا وحشي مرونءَ وانگر موت ڏسي نٿا مڙن، ڪو به بڇڙو وڏي کان وڏي خواريءَ کانپوءِ به نٿو مڙي ته پوءِ حق سچ جي ڳالهه تان ڇو مڙجي؟ بڇڙو بڇڙائيءَ کان نه ٿو مڙي ته چڱي کان چڱائيءَ کان ڇو مڙڻ گهرجي!
سنڌ جو وڏو وزير پاڻ کي اڪيلو ڇو ٿو سمجهي؟ سنڌ جو وڏو وزير تنقيد کان ڇو ٿو گهٻرائي ۽ دٻاءَ ۾ ڇو ٿو اچي؟ اهو ڇو ٿو وساريو وڃي ته سنڌين جو ڪراچيءَ تي سڀ کان پهريون، تاريخي، ثقافتي، سياسي، جاگرافيائي ۽ آئيني حق آهي. ڪراچيءَ ڏانهن سنڌين جي لڏ پلاڻ ۽ اتي روزگار ڪرڻ جو حق دنيا جي ڪنهن به عدالت ۾ چئلينج ٿي نٿو سگهي. سنڌ جي عوام سان دهشتگردن ۽ مسلم ليگ جو ٽڪراءُ اڳ ۾ ئي آهي، انهن اڳ ڪهڙي رعايت ڪئي آهي جو هاڻي رعايت ڪندا ۽ ان رعايت جي آسري ٻهراڙيءَ جي سنڌين کي شهري ترقيءَ ۾ پنهنجو حصو ادا ڪرڻ کان جهليو وڃي! سنڌ جو وڏو وزير سنڌ جي آئيني ۽ جمهوري حقن جي سوال تي پاڻ کي اڪيلو نه سمجهي. سنڌ جا ماڻهو ۽ سندن تنظيمون ڪراچيءَ ۾ سنڌين جي روزگار جي حق لاءِ اڳتي اچي رهيون آهن ته انهن کي اچڻ نه ڏو وڃي. اها ئي آئين جي تقاضا آهي. بلڪه حق ته اهو آهي ته جيستائين هڪ به سنڌي بيروزگار آهي ڪراچيءَ سميت سڄي سنڌ ۾ نوڪريءَ جو پهريون حق فقط ان جو آهي جيڪو سنڌ جو آهي.




ٽوٽل صفحا1
موجودہ صفحو0
اڳيون صفحو-0-گذريل صفحو

ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق ھنن داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق
پنهونءَ ڪارڻ پَٻ ۾: ايڊيٽوريل-2 روزاني برسات ڪراچي - موضوع جون ٻيون داخلائون-
انساني حقن جي ڳالهه تي بغاوت جو ڪيس!
خاص مهمان جي آمد
ڪنهن کي ساهه جي، ڪنهن کي سُود جي
عالمي ادبي ڪانفرنس ڇا ڏنو؟
وفاقي مرڪزيت ناڪام ٿي وئي آهي؟
چيلهه ڀڳل پورهيت، صارف ۽ مستقبل جون اميدون
ڪالاباغ تي ”همخياليءَ“ لاءِ سختي ڇو؟
ديوتائن جي محل ۾ ڌرتيءَ جي صورتحال تي بحث
سنڌ جي سوچ بدلجي رهي آهي؟
الطاف حسين جي مائٽن جو پراسرار قتل
ٽن تلوارن کان مڪه چوڪ تائين ...
ٺهڻ ۽ نه ٺهڻ جون ڳالهيون
جنازي تي گوليون هلڻ نه ڏنيون ويون پر ...
آمريڪي مداخلت ۽ ڪراچيءَ جي ڳِجهن جا سڏ
ڀور ڀور ٿيل اعتماد تي ڪالاباغ بند جا بنياد ڪيئن رکبا؟
ٽين دنيا ۾ آزاديءَ جا ”نوحا“ ڳائيندڙ ملڪ
ائٽمي هٿيارن جي ڊوڙ ۾ ڪيستائين ڊوڙبو؟
سنڌ سوچي ٿي ...
قوم کي گاهه کارايو ويندو!؟
حڪومت جي ”بي وفائيءَ“ سبب دهشتگردن ۾ ڀاڄ
واپڊا جو نئون وار سنڌ ۽ بلوچستان ۾ تڪرار جا ٻج پوکڻ جي ڪوشش
رياست جي چئني ٿنڀن کي اڏوهي کائي وئي!
پشاور ۾ قيامت
شديد ٽڪراءُ واري سياست ڇا ڏيندي؟
”تحويل ۾ موت“ ۽ زندگيءَ جي ضمانت جو سوال
ٺڪر تي پاڙ لڳڻ کانپوءِ!
اعلانِ ”اسلام آباد“ سنڌ جي آئيني حيثيت کي چئلينج
اين ايف سي ايوارڊ: ايڊهاڪ ازم جو شڪار نه ٿيڻ گهرجي
ڪارو ڪاري مسئلو: قانون ۾ ترميم جي ضرورت
پرائي جنگ پنهنجي شهر ۾
جتي ٻار ٿاڻن منجهه مرن – سو ديس مسافر!
جنگ جي ميدان ۾ سال بدلجي ٿو
پاڪستانين لاءِ 1996ع جو پهريون تحفو، اگائيز گَن
شاگردن جو ٽيون طبقو
دهشتگرن جو اعلان نامو!
نواز شريف ۽ اجمل دهلوي لنڊن ڏانهن
غير قانوني پرڏيهي – آدمشماريءَ ۾ رنڊڪ
مسيحا کانپوءِ
جڏهن جهونا به بغاوت جون ڳالهيون ڪن!
مزاحمتي جنگ جي پر امن واٽ به آهي
ڌرتيءَ جي قوتن کي گڏجڻ گهرجي
حڪومت جي هجڻ جو جواز وڌي ويو آهي
گاج جا گهايل ۽ ”دنيا جو دستور
ٽه ڌري سياست کان وحشت تائين
وفاق ۽ صوبن وچ ۾ تڪرار جو سوال
سياسي امتحان مان نڪتل نتيجا
ڳالهه، طاقت جي نشي جي آهي
ٿر جي ترقيءَ جو ڇا ٿيو؟
هڪ مڪمل انفارميشن ۽ ريسرچ سينٽر جي ضرورت
وحشت جي ميدان ۾ پٺاڻي خان جو آواز
رت هاڻيون گهٽيون ڌوئڻ لاءِ سفر
عورت ”اڌوري“ پر ووٽ ”پورو“
بنگالين جا ساٿي صنعتڪار قانون کان مٿي ناهن
ڪالاباغ: عبدالله شاهه جا خيال بدلجي ويا؟
ماحوليات، مافيا ۽ پوليس جو ڪردار
پڙاڏو سوئي سڏ
آبادگار ڪمند ڪن يا ڪاٺيون؟
ڪراچيءَ ۾ پٺاڻن کي قربان ڪرڻ جي ڳالهه
سرڪاري گولين جا آواز ايوانن تائين نه پهتا؟
ٿر اڌ ۾، ڪيٽي بندر پنڌ ۾
بئنچن تي بيٺل سياستدان
... ۽ هاڻي ”روپوش“ سياست
ڪراچي ڇا ٿي سوچي؟.
”گورک، منڇر، بڊو ٽوئرسٽ زون“- ڏسو ته ڪيئن مڪمل نٿو ٿئي!
هٿيارن جي ڊوڙ- ماريو ماريو نه، خدا خدا ڪيو!
اهو خدا جو حڪم نه، ڪجهه ٻيو آهي
ڪيٽي بندر: ڪجهه خطرا، ڪجهه تجويزون
اُڀو ايئن چوين ته آڳڙيو آهيان!
ملير ۾ دهشتگردي
هڪ ڊٺل گهر جو نقشو
ساهه کڻڻ تي به ٽيڪس لڳندو؟
حواله ڪيس قسط 2 ڪڏهن رليز ٿيندي؟
ورلڊ ڪپ ۽ دهشتگرديءَ جو ماحول
هڪ قوم جا ڏک، فنڊ وڌائڻ جو اسم
ڏنڊا ٻيڙين ۾ پوڙهو موت
ڪراچي يونيورسٽي ۾ ميرٽ جو خون
ڪراچيءَ ۾ روزگار، سنڌين جو آئيني حق
...۽ هٿيارن جي سپلاءِ لائين برقرار آهي
ايندڙ ٻوڏن جو اونو
فوجي بغاوت لاءِ اُڀارڻ ڏوهه ناهي؟
زرعي شعبو ۽ غير پيداواري طبقن جو نفعو
ايٽمي هٿيارن کان آجي دنيا ڇو نه؟
وحشت ختم ته ڪو نه ٿي آهي!
ولي خان ۽ ايم ڪيو ايم
سنڌوءَ مان پاڻي جي چوري
سنڌ اسيمبلي ٽوڙڻ جي فرمائش
آمريڪا، ميان صاحب ۽ ڪراچي
اتحاد ڙي اتحاد!
عيد: دليون ڌوپجن پر ڪيئن؟
اڄ ته هڪٻئي جي زخمن تي پٽيون ٻڌو!
بجلي سستي ڪرڻ طرف سوچيو!
ڪجهه ڪاوڙ پاڻ تي به ڪيو!
پوليس جي تعريف تي عوام تاڙيون نه وڄايون!
نئون معاشي نظام: هڪ خواب جي تعبير؟
.... ڳالهه پهتي صدر پاڪستان تائين
عام چونڊون ۽ سڃاڻپ ڪارڊ جو سوال
هٿيارن اڳ ڇا ڏنو آهي جو وري کڻجن؟
ڇا ڪجهه ”آف دي رڪارڊ“ به آهي؟
قوم ڪرڪيٽ ڏسي..... ايم ڪيو ايم پنهنجو ڪم ڪري!
مڊل مين: زرعي شعبي جو قاتل ڪردار
سنڌ مان هڪ لک ڪتاب ۽ قديم وستو پنجاب منتقل ڪرڻ جون ڪوششون
هيءَ چوٿين مارچ جي ڪهاڻي آهي
هاڻي اچو جعلي دستاويز ٺاهيندڙ مافيا تي ....
ٽيليفون کاتي مان نيڪاليون ۽ نيون ڀرتيون!
جان جي امان ملي ته عرض ڪجي!
اسپتال جي جنرل وارڊ ۾ رلندڙ صدارتي ايوارڊ
امداد محمد شاهه – مل جي حدن ۾ قيد ماڻهو
وڏيرن جي رياستن ۾ زخمي صحافت
هاليجيءَ تي وائلڊ لائف ڇاپو
واپڊا جو سنڌ دشمن رويو
وسيم اڪرم کي پيپسي نه ملندي!
اينٽيڪس جي ملڪيت جو سوال
رلي ويل رٿائون ۽ ترقيءَ جي خواهش
شهر ٺريا ته ٻهراڙيون ٻرڻ لڳيون
هڪ شيطان جي شهادت
رضيه ڀٽي سنڌ توکي ياد رکندي!
”جاڙيجا“ رڳو هندستان ۾ ناهن!
ثقافتي اڳراين ۾ ايڏو اڳتي نه وڃو!
.. ۽ هاڻي عظيم ٿل ڪئنال رٿا
سينٽرل ضلعي مان ماس ٽرانزٽ پروگرام
عالمي فورم ۾ پاڪستان جي پيشي!
سياسي دڪانن آڏو بيٺل غير منظم صارف
الطاف حسين جو خط – ساڳيا لاٽون ساڳيا چگهه
تعليمي ماحول هڪ قومي ضرورت
سنڌي ٻوليءَ جي سرڪاري حيثيت ۽ مهڻا
انتظام جي معنيٰ ”انتظام“ آهي، لٺ نه
نياڻي – ست قرآن ۽ سنڌو ماٿري
هڪ مقدس تحرير جنهن جو احترام نه ٿيو
غلطيءَ کان پاڪ سچ ڳالهايو!
قديم آثار: متان عدالت تائين وڃڻو پوي!
نازڪ سوالن تي به غير سنجيده سياست
هندستاني جنرل شرما جا دليل
ٺيڪيدارن کي ڍر ڏني ته ڪنهن؟
۽ هاڻي مادام به چيو….
ماحوليات دشمن مافيا جا قانون جي ڳچيءَ ۾ هٿ
”خبيث چڪر“ ۾ ڦاٿل عوام ۽ سگا


.....پنهونءَ ڪارڻ پَٻ ۾: ايڊيٽوريل-2 روزاني برسات ڪراچي موضوع جون وڌيڪ داخلائون