2020-11-06
داخلا نمبر 1287
عنوان 5. ڏيئي جي روشني ڪيستائين سفر ڪري سگھي ٿي ؟
شاخ پيهي منجهه پاڻ
پڙهيو ويو 1191
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
ان سيکاريو.
ڀٽائيءَ چيو ”ڳول!“ ۽ پوءِ هن لاهوت جو گــس ڏيکاريو ...
گيانين ۽ ڌيانين چيو،”پيهي وڃ مڪمل ڌيان ۽ مڪمل گيان ۾!“
سچ جي کوج ۾ هڪ نقطي تي مڪمل ڌيان!
جيئن ارجن ۽ ايڪ لويه جي تيرن وڻ ۾ ٽنگيل ميوي کانسواءَ ٻيو ڪجهه به نه ڏٺو!
بلڪل ايئن جيئن ڪو تخيليقي پورهيت، ليکڪ يا چترڪار پنهنجي پورهئي دوران پنهنجا سمورا حواس هڪ نقطي تي مرڪوز ڪري ڇڏيندو آهي.
... ۽ پنهنجي موضوع سان ”هڪ“ ٿي ويندو آهي.
بلڪل ساڳي طرح من ۾ ٽـِـمڪي اٿيل هڪ معمولي ڏيئي جي روشني ڪائنات جون منزلون طئه ڪري ٿي ... پري تائين.
... اڃا پري تائين ... اڃا پري تائين ... جيستائين پهچي سگھي!
پر ان جستجوءَ ۾ ڪوئلو ۽ تيل بڻجي ٻرن ٿا مادي خواهش جا هــڏ ۽ رت!
ڪو جيستائين پنهنجين خواهش جا هڏ ڀڃي ۽ ٻاري سگھي!