2020-11-06
داخلا نمبر 1290
عنوان 8. جـُـستجو
شاخ پيهي منجهه پاڻ
پڙهيو ويو 1280
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
يني جسماني وجود ۾ آهي يا روح ۾!
حرڪت جو ڪو ته سبب هوندو!
ڇا تون ٻـُــڌائي سگھندين ته حرڪت ۽ جستجو پاڻمرادا عمل آهن يا شعوري؟
نيٺ جستجو ڇا جي آهي؟
ڇا جستجوءَ جو وجود آهي يا اها هڪ خام خيالي آهي؟
ڇا هر شئ پنهنجي اصل سان ملڻ لاءِ بي چين نه آهي؟
۽ ڇا هر شئ پنهنجي اصل جي کوج ۾ نه آهي؟
ڇا ڪو ٻڌائيندو ته آئون ڇو ٿو سوچيان ته منهنجو اصل ڇا آهي؟
آئون ڪير آهيان؟ هـُـو ڪير آهي؟ ۽ هـُـو سڀ ڪير آهن؟
ڇا اهو سوال ڪائنات جو هر ذرو پڇي ٿو؟
ڇا اهو ئي بنيادي سوال آهي جنهن جي ڪري هر هڪ وجود ۾ پنهنجي اصل کي ڳولڻ جي جستجو پيدا ٿئي ٿي!
۽ هر وجود ڪنهن وڃايل ٻار وانگر پنهنجي گــهر جو رستو ڳولي ٿو ...
ڇا ڪائنات جو هر ذرو ميلي ۾ وڃايل ٻار وانگر پنهنجي گهــر جي ڳولا ۾ سرگردان آهي؟
اسان سڀ پنهنجي اصل کان آخر ڇو وڇڙيا آهيون؟
اهو وڏو حادثو ڪڏهن، ڇو ۽ ڪٿي پيش آيو؟
اها رضا هئي يا حادثو!
جيڪڏهن اهو حادثو هو ۽ سڀڪجهه حادثن جو ئي تسلسل آهي ته پوءِ جيڪي ڪجهه ٿي رهيو آهي،۽ ٿيندو رهندو، اهو سڀ حادثن تي مشتمل آهي ۽ زندگي هڪ بي مقصد حادثو آهي!
جيڪڏهن اها ”رضا“ آهي ته پوءِ ان جي پويان ڪو خاص ارادو ۽ مقصد موجود آهي.
”تحقيق! هن تخليق جو مقصد رانديڪا ٺاهڻ ڪونه هو، جيڪڏهن اسان ايئن چاهيون ها ته هتي ئي اهو ڪم ڪيون ها پر تخليق جو هڪ مقصد آهي!“
ته پوءِ اهو مقصد ڇا آهي؟
غالباً، ڪائنات جي هر ذري ۾ پنهنجي اصليت جو کوج لڳائڻ جو جوهر رکيو ويو آهي!
ڇا اهو ئي جستجوءَ جو جوهر آهي؟
ڇا اِها ئي جستجو آهي جيڪا انسان کي، ۽ سائنس کي ۽ جوڳ کي پنهنجن پنهنجن پنڌن پيچرن تي هلائي ٿي.
۽ ڪائنات تسخير ڪرائي رهي آهي!